My First... Enemy?!? [UNDER REVISION]

ღ Chapter 18 ღ - Magtatapat? Hmm... Kaya Ba Niya?

I dedicate this chapter kay ellalaineabiog!!! Isa kasi siya sa mga unang nagbasa ng libro ko actually siya yata yung kauna-unahan lol XD Anyways... Gusto ko lang magsabi ng thank you kasi nagsayang ka ng oras para basahin yung storyang ginawa ko at malaking bagay na yun para sa akin. So sana mabasa mo ito at tsaka sana ipagpatuloy mo pa rin yung pagbabasa... dahil kung hindi mapapatay kita! joke lang! Di naman ako masamang tao eh... medyo lang hahaha XD Ang haba na yata ng sinabi ko so i-cut ko na dito. Nga pala... ellalaineabiog... uhm... pwede favor? Maliit na favor lang naman siya eh. Gusto ko sana maging friends tayo... hihi... nahihiya ako hahaha XD yun lang... wala kasi ako masyadong friends eh... Wag kang mag-alala mabait akong kaibigan lagi nga akong nanlilibre eh (sa totoo lang kuripot ako... ssshhh! wag kayo maingay! secret lang natin yun!) Tsaka sana i-share mo tong story na to sa iba mo pang mga kaibigan kung nagustahan mo :) Yun lang... THANKS AND LOVE YOU ALL ALAT!!! :))

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ashley's P.O.V

Nandito na kami ni Aaron sa tapat ng bahay nina Will. Pero bago kami mag-doorbell ni Aaron ay tinanong ko muna siya.

"Okay lang ba yung itsura ko?" tanong ko kay Aaron. Nagulat naman siya sa tanong ko.

"Kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sa itsura mo?" tanong naman pabalik sa akin ni Aaron. Kainis naman to eh! Di na lang sagutin yung tanong ko!

"Eto naman! Syempre dapat mukha naman tayong presentable no!" sagot ko sa kanya.

"Ahh... In short magmukhang tao! Hindi katulad mo..." sabi ni Aaron. Ambait na pinsan... Sobra!

"Hindi katulad ko na ano?" tanong ko sa kanya with matching taas-taas pa ng kilay. Taray ko no!

"Katulad mo na mukhang halimaw!" sigaw ni Aaron. Halimaw?!? Ako?!? Sa ganda kong to?!? De joke lungs... Pero hindi pa rin ako halimaw no! Kapag galit lang...

"Halimaw pala ha... Eto ang sayo!" sigaw ko tapos kiniliti siya sa may tagiliran.

"Hahahahaha! Tama na! A-ash! Hahahahahaha! Ayoko ko na! Please! Tama na! Hahahahaha!" sigaw ni Aaron habang kinikiliti ko siya. Tumigil na ako kasi mukha na kaming ewan dun sa labas ng gate nila Will. Agad namang nag-doorbell si Aaron at pinagbuksan kami ni Manang Evelyn. Matagal na yaya na nina Will si Manang Evelyn, Manang ang tawag namin sa kanya kasi masyadong mahaba kung may kasama pang pangalan.

"Uy!!! Ash at Aaron!!! Mga apo! Buti naman at bumisita ulit kayo!" bati sa amin ni Manang. Apo ang tawag sa amin ni Manang kasi may pagkamatanda na rin si Manang. Niyakap naman namin ni Aaron si Manang.

"Syempre naman po bibisita po ulit kami. Ayoko pong mamiss kayo agad eh..." sabi ko kay Manang.

"Ikaw naman iho! Kailan ka pa bumalik dito galing Amerika?" tanong naman ni Manang kay Aaron.

"Kahapon lang po. Hindi ko rin po kayang mawalay sa inyo Manang eh..." sabi ni Aaron.

"Eh siya pumasok na kayo at kanina pa kayo hinihintay ni Sir Will." sabi ni Manang. Kaya naman pumasok na kami sa loob ng bahay nila Will.

"Sir Will!!! Andito na po yung bisita niyo!!! Bumaba na kayo!!!" sigaw ni Manang. Nasa taas kasi si Will, sa kwarto niya.

"Ah... Sige mauna na ako sa inyo. Pupunta lang ako sa kusina at nandun si Mam Devan hinahanda yung hapunan niyo. Tutulungan ko lang." sabi ni Manang.

"Sige po Manang." sabi naming dalawa ni Aaron. Naririnig na namin ni Aaron ang pagbaba ni Will sa hagdanan.

"Uy! Ash buti naman at nakarating ka-" sabi ni Will pero naputol nang makita niya si Aaron.