XNUT (Published under Pop Fiction)

x55: One Crazy FINALE

dedic porr -- @eych_dee

[waaa~ sorry sakanya^! nalimutan ko pramis ko! huhuhu TTT^TTT]

- - - - -

x55: One Crazy FINALE

[HAZELNUT's PoV]

Mabilis na lumipas ang mga sumunod na araw. Nakapag-usap din kami ulit ni CJ after kong magtampo sakanya at naging okay naman na kami. Okay na kami, as in wala nang pagtatampo, inis o sama ng loob akong nararamdaman sakanya. Napag-isipan ko na yung nangyari samin eh. At narealize ko, na nasa akin yung mali.

Mali ako. Mali ang ginawa kong pangungulit nang ganun sakanya sa mga oras na yun. Pagod at antok na nga kasi yung tao tapos nangulit pa ko. At mali ang inisip ko na wala syang kainteres-interes na umuwi dito. Maling-mali.

Si CJ, gustung-gusto na talaga nya umuwi dito. Hindi nga lang nya yun magawa kasi nga may responsibilidad pa sya na di nya pwede iwan nang basta-basta sa Amerika. Alam na alam ko yun. Pero anong ginawa ko? Pinilit ko sya na umuwi dito. Tapos nagawa ko pang magtampo sa sagot nya.

Oo na. Naging self-centered nga ako that time. Paghihirap ko lang ang inintindi ko. Di ko man lang naisip na si CJ, nahihirapan din. PERO WAG NA NGA NATIN YUN PAG-USAPAN! KAMI NGA NI CJ, DI NA PINAG-UUSAPAN YUN EH! Basta, ayos na kami ulit! Yun na yun, PERIOD!

"Hoooo.."

Napatingin naman ako kay Chelle sa ginawa nyang paghinga nang malalim. Katabi ko sya ngayon dito sa backseat ng wedding car nya eh. Ay. Nasabi ko ba na araw na ngayon ng kasal nila ng tanga kong pinsan? At na ako ang maid of honor nya?

"Sige lang, Chelle! Inhale pa! Then exhaaaale~" nag-example pa ko kung paano mag-exhale. Pero natawa sya!

"Ikaw talaga, Ate Hazel.."

Napangiti na lang ako. Nakaka-stun kasi ang beauty nitong si Chelle ngayon. Ganyan ba talaga pag ikakasal na? Eh paano na kaya pag ako na ang ikakasal? Edi mas naging stunning pa ko? Di pa kasi ako nakapangkasal ngayon pero tignan nyo naman ako, stunning-much na~

Sayang nga lang, hindi makikita ni CJ itong pagka-stunning ko ngayon. Hindi nya talaga kineri na makauwi para umattend nitong kasal nina Chelle eh. Medyo nakakalungkot lang. Gustung-gusto ko na kasi talaga sya makita. Pero okay lang! Naniniwala naman ako na magkikita din kami ulit! Sa takdang panahon!

"Ate Hazel.. Thank you nga po pala nang marami ah.." biglang sabi ni Chelle habang nakangiti sakin.

"Luh! Talagang maraming thank you? Di ba pwedeng isa lang? Eh ano ba palang yang pinagpapasalamat mo nang marami sakin?"

Natawa ulit sya sabay titig sa maliit at cute nyang bouquet ng pink roses na nasa lap nya. "Marami kasi kung hindi po dahil sayo, hindi rin kami magkakatuluyan ni Adrian."

"Huh?" napataas ako ng isang kilay at turo sa sarili ko. "Dahil sakin? Kaya nagkatuluyan kayo ng pinsan kong yun?"

"Opo." natatawa syang tumango. "Kung di po kasi kayo nagkamali ng sinabi sakin tungkol sa kung gaano katagal mag-istay noon si Adrian sa Italy, di ko rin po gugustuhing sundan sya doon. So malamang, di rin kami magkakabati, di kami magkakabalikan, at ngayon, di kami ikakasal."

"Ah.. Hehehe. Oo nga noh?" Ngayon ko lang napagtanto yun ah! Nalaman ko na yun dati eh, na mali ang sinabi ko kay Chelle na 2 years mag-istay si Adrian sa Italy. 2 weeks lang pala kasi talaga yun. Nagkamali lang ako ng dinig. Pero never ko naisip na dahil sa kabingihan ko kaya sila nagkaayos ni Adrian.

"Oh my God.." muling natense at kinabahan si Chelle nang huminto na itong kotse sa tapat ng simbahan na paggaganapan ng kasal nila ni Adrian.

"Chelle, relax lang! Yung beauty mo oh!" pinaypayan ko ang mukha nya gamit ang dalawang kamay ko.