Beauty and the Beast

#46: Naaalala

Kabanata 46

Naaalala

"Nasaan ka ngayon?" tanong sa akin ni Jared mula sa phone. "Ayos ka lang ba?"

Umupo ako sa gilid ng kama ko. "I'm fine, Jared. Nasa bahay lang naman po ako, hindi ako lumabas." napalabi ako.

"Talaga lang! Don't go out unless you're with me." aniya.

"Saan naman ako pupunta di ba?" umirap ako. "Hindi ka ba busy? Lagi mo na lang akong tinatawagan..."

Narinig ko naman ang halakhak niya sa kabilang linya. "I'm such a clingy husband right? Para sa'yo, hindi ako busy. If you tell me that you need me right now, I'll immediately leave my office to go to you."

"Sira!"

"You know me too much, Gail." seryoso ang tono niya.

Sandali kaming tumahimik na dalawa. Huminga ako ng malalim.

"Anong oras ka uuwi?" I broke the silence.

"Ngayon na?" muli siyang tumawa. "May kailangan ka ba?"

"Wala naman... nagtatanong lang." muli akong napanguso.

"Hindi ako mambababae. I'll go straight to you." aniya.

"Hoy wala akong sinabing ganun!" singhal ko sa kanya. Tumawa lang siya.

"Hindi ba ay ganito ang mga mag-asawa talaga? Isn't it cute?" malumanay na wika niya. Hindi naman ako nakapag-salita at nag-antay na lang ng sasabihin niya. "But unfortunately, I'm not that type of guy. Alam mo na simula palang na ikaw lang."

Bahagya akong napayuko. My heart is flattering so much because of what he said. Hindi talaga ako makapaniwala na ako ang kasama ni Jared. Of all people, bakit nga ba talaga ako? Maraming babaeng mas angat sa akin. He can choose someone that's same age as him but he ended up choosing me.

"Natahimik ka?" tanong ni Jared sa kabilang linya. Bumuntong hininga lang ako.

Naramdaman ko ang pag-iinit ng mata ko. Nakagat ko ang ibabang labi ko para mapigilang maiyak. "Narealize ko na ang swerte ko na ikaw ang asawa ko." may luhang tumulo sa mata ko. Kaagad ko itong pinunasan.

"I really calms me when you're saying those words, pakiramdam ko kasi baka iwan mo ako anytime. Kailangan ko ng assurance."

"Hanggang ngayon pa ba?" bahagya akong tumawa. "Magkaka-baby na tayo..."

"I know..." seryosong sambit niya. "Sometimes, I really can't believe that you're already mine, Gail. Para akong nananaginip. Ikaw nasa tabi ko at mahal na mahal ako..."

"You made this possible, Jared." ngumiti ako.

"Yeah, pero kung wala akong ginawa? Ikaw pa rin kaya ang kasama ko ngayon?"

"Baka si Sai..." mahinang sabi ko.

"Gail..." may banta sa tono niya.

"Siguro kung hindi siya nawala ay hindi mo ako makikilala."

"Nagseselos ka ba, Gail?" he asked. Umirap ako.

Bakit ko naman pagseselosan ang sarili ko?

"Hindi, Jared. I'm just stating a fact." saad ko.

"Para kang nagseselos..."

"Hindi ah!" giit ko.

"Okay, fine." tumawa siya.

Napatingin ako sa pinto ng kwarto ko ng bumukas ito. Nakita ko si Mama na nakangiti sa akin at may hawak na karton. "Kausap mo si Jared?" tanong ni Mama at pumasok. Marahan naman akong tumango habang pinagmamasdan siyang lumapit sa akin.