4: The Playboy's Victim

S-Chapter fourty three:You already gave me everything

43

Years have passed but nothing changes.

..Except for having two boys already. I mean three, plus my thirty five husband but still act like a damn kid.

...

It was a pefect simple day with me and him. I was outside playing with my dogs. Pinilit pa nito ang kapatid para bantayan lang ako.

Hindi naman maselan ang pag bubuntis ko pero mapilit parin siya.

Hinarap ko ito at ngumiti. "I'm sorry if you have to be here. Alam ko busy ka naistorbo pa kita."

"Kz taking care of people is my duty."

Hindi nako nag reklamo sa sinabi ni Sean. Unti-unti kahit papano nagiging maayos na ulit ang relasyon nilang dalawa. I can't thank him more for understanding his brother thick head and attitude.

"Ipag luluto nalang kita ng makakain mo habang nag iintay ka,"

"Can you manage? Ako nalang kaya?" may pag-aalala ang tono nito.

Gusto kong sabihin na tigilan na nila ko sa kaka alala sakin. They've been treating me like a glass and it's irritating me.

"For the last time please. I can do things, buntis lang ako kaya ko to."

Nginitian lamang siya nito at tinignan ang kanyang bilugang tyan. She can't still believe that she was bearing a child.

Umupo ito sa isang stool at pinauod siyang mag hiwa ng mga sahog. It was a little awkward for her side. Kahit sanay siyang panuorin ng asawa na gumalaw sa kanilang kusina, iba parin pala kapag iba na ang matang nakasunod sa kanyang mga ginagawa.

"I'm still thinking about your job offer." sabi niya habang naka talikod dito.

"We can talk about that after, sa ngayon mag pahinga ka muna ng ilang months."

"Okay." tipid niyang sagot. Marami pa sana siyang gustong tanungin at alam niyang marami rin itong gustong sabihin sa kanya.

"Did you talk about it with him already?"

Umiling siya. The first time I tried to open up to him about his brother's offer to me he got mad in instant. Hindi kona tinapos ang gusto kong sabihin at sinunod ko na lamang ang gusto niya para wala ng away.

"Susubukan ko ulit siyang kausapin. Hindi rin naman kase ko payag na siya nalang ang laging mag tatrabaho para samin."

Pag harap niya ay naka tayo na ito sa kanyang gilid at naka tingin na sa hawak niya.

"Lasagna?"

"Yeah. I just felt like baking right now."

"There's nothing you can't really do huh?"

"Lahat naman ng bagay natututunan."

Pareho kaming umupo sa silya habang nag iintay. Kakahango pa lamang niya ng kanilang kakainin nang may marinig silang boses na nag salita.

"I'm always just in time!"

Parehas silang napalingon dito. It was her friend John.

"Naka amoy ka nanaman." Tumawa lamang ito sa kanyang sinabi.

Hindi na niya pinakilala ang isa't isa sa dalawa dahil alam niyang nag kakasalubong na ito sa Jewerly Sights.