That boy || A.F.I ✔

62.

Ik heb een foto van Zoë in de media. En ik ga voortaan zo'n klein zinnetje vooraan in het hoofdstuk zetten wat voorkomt in het hoofdstuk. :)

''Don't let me go.''

POV. Rosa

Ik moet achter Ashton aan, dat is het eerste wat me te binnen schiet. 

''Ik ga Ashton zoeken,'' zeg ik tegen de rest boven het kwade geschreeuw van de fans uit. Ik ren de arena uit en stap op een fiets. Geen idee van wie die is, maar dat maakt niet uit. Ik breng hem later weg terug. Met volle vaart fiets ik het terrein af. Al snel kom ik aan bij een drukke autoweg. Ik stap af en wacht ongeduldig tot het stoplicht op groen springt. De auto's stoppen en de mensen om me heen steken over. Oh, ik loop snel met de fiets in mijn hand naar de andere kant van de weg. Ik stap weer op en fiets een richting uit. Maar dan zie ik iets liggen. Ik pak het stuk stof op. Het is Ashtons bandana. Ik ben te minsten op het goede spoor. Ik fiets weer verder. Ik fiets verder over een brug heen, maar ik zie een lichaam liggen. Mijn keep wordt dicht geknepen en langzaam stap ik op het roerloze lichaam af. Uit schrik laat ik de bandana vallen. Het is Ashton. Zijn ogen zijn dicht en hij heeft een grote horizontale snee op zijn onderarm. Er ligt een scherm voorwerp langs hem. Snel pak ik mijn telefoon en bel een ambulance. Ik bel ook de jongens en meiden op, die binnen no time hier om me heen staan. Ik bind Ashtons bandana om zijn arm. 

''Wat is er gebeurd?'' vraag Calum, maar als hij Ashton ziet is hij stil. Tranen lopen over iedereens wangen heen. Een luide sirene klink. Het lijkt alsof de tijd enorm snel gaat. De ambulancebroeders nemen Ashton mee. Er mocht een iemand mee en dat was ik. Ik stap snel in de ambulance en pak Ashtons koude hand vast. Ik druk een kus op zijn bleke huid. 

''Ashton het komt allemaal goed,'' zeg ik zacht. Ik val bijna van de stoel af als de ambulance stopt. Ze nemen Ashton mee en ik ren erachter aan. Ik word tegen gehouden door een dokter. 

''You can't go in,'' zegt ze.

''But it's my boyfriend. I need to see him,'' huil ik.

''I'm sorry,'' zegt ze en brengt me naar de wachtkamer. Verslagen laat ik me neerploffen. Waarom Ashton? Laat me niet alleen. Ik heb je nodig. Jij bent de enige die kleur brengt in mijn leven. En Zoë, die is gek op je. Je dochter kan niet zonder haar vader. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en maak me klein tot een bolletje. Luide voetstappen komen op me af. Ik kijk op en zie de hele groep staan, behalve Ashton. Sanne komt naar me toe gerent en neemt me in haar armen.

''Roos, het komt allemaal goed. We staan achter je,'' zegt ze en net op dat moment komt een dokter uit Ashtons kamer gelopen. Ik veer op en kijk hem vragend aan.

''We hebben hem onderzocht en hij ligt nu in z'n kamer. Hij moet hier overnachten. Er mag een iemand op zijn kamer komen slapen. Hij is nog niet wakker, maar dat zal niet meer lang duren,'' zegt hij. Iedereen kijkt me aan.

''Ga jij maar, Rosa. Hij heeft jouw nu het hardste nodig,'' zegt Michael. Ik glimlach dankbaar en loop de kamer in. Mijn hard breekt. Een bleke Ashton ligt in bed. Hij beweegt niet en er zitten veel draaiden aan hem vast. Ik ga naast hem zitten op de stoel. Ik pak zijn hand vast en druk er een kusje op. Een traan valt op het deken. 

''I love you Ashton. Don't forget that,'' zeg ik zacht. Er zit een verband om zijn arm, waarvan je al een beetje ziet dat er rood opkomt. De dokter komt de kamer in gelopen.

''Wil je dat de rest ook binnen komen?'' ik knik en niet veel later staat de rest in de kamer. Floor legt haar hand op mijn schouder.

''Het komt allemaal goed Rosa,'' zegt ze. Ik knik kleintjes. Na een half uurtje gaat de rest weg en wordt er een bed voor me klaar gemaakt. Calum had kleren voor me gehaald. Ik kleed me om en stap in bed. Het bed staat helemaal tegen die van Ashton aan. Ik pak zijn hand vast en val in slaap.

~~~

Ik word wakker door een zuster die de gordijnen open trekt.

''Goedemorgen Rosa. Ik heb ontbijt voor je,'' zegt ze vriendelijk, maar medeleven is in haar ogen te zien. Ik glimlach.

''Dankjewel,'' zeg ik en neem het dienblad aan. Ik neem kleine hapjes van mijn croissantje en kijk Ashton aan. Word alsjeblieft wakker Ashton.

''Gaat het wel?'' Ik kijk op en kijk Liv vragend aan.

''Hoezo?''

''Je huilt,'' ik breng mijn hand naar mijn wang die helemaal nat is.

''Je mag best huilen. Vooral in deze situatie,'' zegt ze en gaat naast me zitten. Ze slaat een arm om me heen en kijkt naar Ashton en de hartmonitor. Terwijl ik alleen naar Ashton kijk. 

''Ik ga maar weer eens. Als er iets is, gewoon op de rode knop drukken,'' zegt ze en loopt weg. Ik ga nog even liggen. het is nog vroeg. Ik pak Ashtons hand vast en sluit mijn ogen.

''Don't let me go,'' zeg ik zacht.

''I'll never do that.'' Mijn ogen schieten open en het eerste wat ik zie zijn Ashtons hazel kleurige ogen.

''Ashton!'' gil ik opgewekt. Hij glimlacht zwak en opent zijn armen. Ik duik er in en verberg mijn hoofd in zijn nek.

''Ik was zo bang dat ik je kwijt zou raken,'' huil ik.

''Shh, ik ben hier, Roosje,'' sust hij me. Ik druk op de rode knop en niet veel later staat Liv in de kamer.

''Ik zie dat je wakker bent Ashton,'' glimlacht ze. Ashton knikt zwakjes. Hij is nog zo bleek en zwak. 

''Ik ga wat eten voor je halen. Dan mag je nog wat uitrusten en daarna ga ik wat onderzoeken doen of je stabiel genoeg bent en je verband vervangen,'' zegt ze en loopt weg. Ashton staat zijn deken open en ik kruip tegen hem aan.

''Ashton?''

''Ja.''

''Waarom heb je je gesneden?'' vraag ik terwijl ik donders goed weet waarom, maar ik wil het met hem bespreken.

''Alle shit aan mijn hoofd. Ik was het zat. En nee ik wou echt geen zelfmoord plegen. Het was niet de bedoeling om in het ziekenhuis terecht te komen. Maar ik was bang. En zo veel stress, de reacties van de fans, de nep relatie, Thom, hoe Zoë zou reageren,'' hij zucht.

''Het komt allemaal goed. We komen er door heen. Samen.''

Heyyy, ik heb de helft van dit hoofdstuk opnieuw moeten schrijven, want op mijn telefoon stond dat hij niet was gepubliceerd terwijl jullie hem al wel hadden gelezen. En dat filmpje wat in de media stond, heb ik weg gedaan, want dat hoorde bij een ander hoofdstuk. Byee xxRoos.