That boy || A.F.I ✔

25. Tour?

Pov. Rosa

Ik word wakker en zie Sanne aan haar bureau zitten. Ik kleed me om. Ik voel me zo slecht na gisteren. Ik heb Ashton niet uit laten praten. Wat als het een misverstand was? Nee, ik heb het met mijn eigen ogen gezien. Hij is met een of andere Bryana. Ik ben echt gebroken. Ik dacht dat hij van me hield. En waar moet ik nu naar toe? Ik kan niet bij Sanne blijven. Misschien naar Nick? Ik heb tegen hem gezegd dat Ashton voor me zou zorgen en nu kom ik aan, omdat Ashton met iemand anders is. Nou ja. Een andere keus heb ik niet. Ik kan nergens naar toe behalve naar Nick. 

''Sanne, ik ga zo meteen naar Nick toe,'' zeg ik. Ze draait zich om en knikt.

''Is goed, en let op je zelf,'' ze schenkt me een zwakke glimlach. Ik knik. Ik pak mijn spullen en we lopen naar beneden. Ik zeg haar ouders gedag en loop de deur uit. Ontbijt hoef ik niet, want ik heb geen honger. Ik loop naar Nick toe. José doet open, ik loop naar binnen.

''Roos? Wat doe jij hier?'' vraagt Nick als hij me ziet. Ik zucht.

''Kunnen we even naar jouw kamer toe?'' Hij knikt en we lopen naar boven.

''Vertel,'' zegt hij als we op zijn bed zitten. 

''Ik heb ruzie met Ashton. En ik moest daar even weg,'' zijn gezicht staat nu al op onweer. Ik besluit niet alles te zeggen.

''Kan ik hier een tijdje blijven?'' hij knikt.

''Waar ging die ruzie over?''

''Doet er niet toe,'' zucht ik. Hij knikt.

''Oke, slaap je bij mij op de kamer of wil je in de logeerkamer?'' 

''Bij jou,'' we leggen een extra matras op de grond en ik leg mijn tas er naast. Ik ga op bed zitten.

~~~

Ik word wakker. Mijn telefoon licht op. Ik heb eer berichtje. Yay, vrienden. Het is de groep van de meiden.

Hanna: Zullen we dadelijk shoppen?

Ik kan we wat afleiding gebruiken.

Sanne: SHOPPEN!

Ik: Ja, leuk!

Floor: Is goed, verzamelen bij het kerkplein?

Ik: Ja.

Ik sluit mijn telefoon af en loop naar beneden. Nick is naar zijn vriendin, Lara. Een aardig meisje. Mark is naar zijn werk en alleen José is er. Ik begroet haar en ga aan tafel zitten. Ik smeer een broodje en eet hem op.

''Ik ga zo meteen met een paar vriendinnen shoppen, Okay?'' José knikt.

''Wil je vertellen waarom je hier voor een tijdje blijft?'' vraagt ze voorzichtig. Ik knik.

''Als je het maar niet tegen Nick vertelt,'' ze knikt.

''Ik had een foto op Twitter gezien van Ashton met een onbekend meisje, Bryana heet ze blijkbaar. Ze hielden elkaars handen vast en glimlachten. Ik heb het uit gemaakt met Ash en had een nacht bij mijn vriendin geslapen. Daarna ben ik hier naar toe gegaan,'' ik zucht. Ik houd nog steeds van Ashton. Net als José iets wil zeggen, krijg ik een berichtje binnen.

Ashie: Roosje, ik houd van je. Ik begrijp het dat je me nooit meer wilt zien, maar het is niet wat het lijkt. Ik zal je nooit meer vergeten. Never forget that I love you❤

Ik reageer niet terug. José trekt me in een knuffel. Ik glimlach. Ik ga naar het kerkplein. Iedereen is er al. We lopen naar het winkelcentrum. We gaan eerst naar de Starbucks en daar na naar de H&M. Ik koop alleen een shirtje met daar op AC/DC. Na een gezellige middag ga ik terug naar Nick. Het is al negen uur. We hadden al gegeten in het winkelcentrum. Ik ga slapen, want ik ben echt moe. Ik loop naar boven. Ik heb de klink vast van de deur, maar ik hoor diepe zuchten en zachte kreunen. Ik schiet in de lach. Lara is zeker hier met Nick. Ik ga maar slapen in de logeerkamer. Ik poets mijn tanden nu niet, want mijn spullen liggen in Nicks kamer. Het probleem is alleen dat de logeerkamer naast die van Nick is. Dus ik zal Lara en Nick nog wel een tijdje horen. Ik ga met deze kleren in bed liggen. Na een paar minuten zijn ze nog bezig. Ik leg het kussen op mijn hoofd in de hoop dat ik het zachter hoor. Zijn bed bonkt gewoon tegen de muur aan.

''N-nick,'' hoor ik Lara kreunen. Ik zucht geïrriteerd. Ik stap uit bed en loop naar Nicks kamer. Ik klop hard op de deur.

''Nick Lara! Ik probeer te slapen!'' roep ik. Zacht hoor ik Nick schelden. Ik hoor wat gerommel en Nick doet open. Ze hebben nu allebei een joggingsbroek aan en een shirt.

''Moet dit echt zo hard?'' lach ik. Nick loopt rood aan en Lara schiet in de lach.

''Ga maar in de logeerkamer slapen,'' zucht hij een beetje geïrriteerd.

''Daar lag ik net ook, maar weet je nog dat die kamer naast de jouwe zit. Ik hoor jullie nog steeds.'' Nick word rood en gooit de deur dicht. Jezus. Ik loop terug en stap in bed. Ik luister goed, mooi ze zijn stil. Langzaam val ik in slaap.

~~~

Tijdsprong van 1 week

POV. Rosa

Ik ben nu bij Floor. Ze zei dat de jongens graag wilden dat we naar hun moesten komen. Ashton en ik hebben nog steeds ruzie. Ik ben ook al de hele tijd bij Nick gebleven. Sanne en Hanna komen ook naar de jongens. De relatie van Hanna en Luke loop goed. Ze zijn echt heel schattig samen. Ik wil eigenlijk niet naar de jongens, want ik zal Ashton nu onder ogen moeten komen. Maar ik kan niet zomaar hier blijven, Luke, Michael en Calum zijn er ook nog. Floor stapt op haar fiets en ik ga achterop. Deze week is trouwens ook het eindfeest. We worden binnen gelaten door Calum. Ik zie Ashton zitten Ik slik. Hij kijkt me aan. Ik zie zoveel emoties in zijn ogen. Verdriet, spijt, maar ook woede. Ik weet niet van waar die woede komt. Iedereen zit op de bank. 

''We moeten jullie wat vertellen,'' zegt Michael. Ik slik. Dit klinkt niet goed.

''We gaan op tour,'' zegt Calum zacht. Mijn ogen worden groot.

''Dat is geweldig!'' roept Sanne. Een traan verlaat Luke's ogen. 

''Nee, dat is het niet. J-jullie mogen niet mee,'' zegt Michael. Hanna slikt en loopt weg. Ik denk naar de wc. Luke springt op en rent achter haar aan. Ashton is de hele tijd al stil.

''Wanner vertrekken jullie?'' vraag ik zacht. Een blije stemming is er niet. Het is stil.

''Overmorgen,'' zegt Calum.

''Voor hoe lang?'' vraagt Floor. Haar ogen staan waterig. Net zoals die van mij.

''Zes maanden,'' zegt Calum. Mijn leven valt kapot. Zes maanden zijn ze weg. Zes maanden! Hanna en Luke zijn inmiddels al terug.

''Ik blijf hier tot morgen,'' zegt Hanna.

''Ik ook,'' zeggen Sanne en Floor. Iedereen kijkt mij aan, wachtend op mijn antwoord of ik ook blijf slapen. Ik probeer de brok uit mijn keel weg te slikken. Ik schud mijn hoofd.

''Nee, nee sorry. Ik kan dit niet,'' zeg ik en ren het huis uit. 

''ROSA!'' roept Calum me na. De tranen stromen over mijn wangen. Ik kan dit niet. Zo lang zonder de jongens. Ik en Ashton spreken niet meer met elkaar, terwijl ik nog steeds met heel mijn hart van hem hou. Ik ren weg. Weg van mijn problemen. Zoals ik al de hele week doe. Ik kom aan bij Nick en loop naar binnen. Huilend ren ik naar Nicks kamer en laat me op bed vallen.

''Roos?''

''Ze gaan weg. Ze gaan verdomme weg. Op tour voor zes maanden!'' roep ik gefrustreerd. Nick komt naast me liggen. Hij neemt me in zijn armen. Hij fluistert geruststellende woordjes in mijn oor. Dit deed Ashton altijd bij me als ik boos was. Ik zucht. Ik moet hem uit mijn hoofd zetten.