That boy || A.F.I ✔

37. Sick

POV. Rosa

Vandaag gaan we verder naar Griekenland. We zitten in het vliegtuig. Omdat alleen wij er in zitten en het niet een groot vliegtuig is, denk ik dat het een privé jet is. Ik leun tegen Ashton aan en friemel wat net mij oortjes die ik deel met Ashton. We luiseren al de hele tijd Give Me Love van Ed Sheeran, aangezien het nu ons liedje is sinds het bal van school. Ik hoor Ashton zacht mee zingen wat me kalmeert. Ineens overspoelt een misselijk gevoel me. Ik trek het oortje uit mijn oor en ren naar de wc. Ik hang over de wcbril en kots mijn onbijt uit. Ik voel dat iemand mijn haren aan de kant duwt. Een warme hand wrijft geruststellend over mijn rug. Ik trek de wc door en spoel mijn mond schoon. Dankbaar kijk ik Ashton aan. Hij glimlacht en ik glimlach zwak terug. We gaan weer terug naar onze plaatsen en gaan zitten.

''We doen het toch altijd veilig?'' vraagt Ashton uit het niets. Ik knik.

''Ik denk gewoon dat ik de griep heb,'' zucht ik. Hij knikt en wrijft over mijn bovenbeen. We luisteren weer muziek tot het vliegtuig stil staan. We stappen het grote voertuig uit en lopen naar onze bagage. Michael zoekt naar zijn koffet. Casey ziet zijn blauwe koffer en geeft hem aan. De tourbussen staan voor het vliegtuig. Hey Violet stapt in die van hun en wij in die van 5 Seconds Of Summer. Het verbaast me dat er geen fans staan aangezien er twee grote opvallende tourbussen staan met het logo van bijde de bands. De bus rijdt naar het hotel en we stappen uit. Het zijn kamers voor vier personen. Dus wij gaan met Luke en Hanna. Moe laat ik me op Ashton en mijn bed vallen en zucht. Ashton gaat naast me zitten legt zijn hand op mijn voorhoofd.

''Ik denk inderdaad dat je de griep hebt,'' zegt hij. Een diepe zucht rolt over mijn mond.

''Waarom ik?'' roep ik dramatisch, waardoor hij grinnikt. Ik glimlach zwak naar hem. Hij buigt voorover om me een kusje te geven, maar ik draai mijn hoofd.

''Nee Ash. Dadelijk word je ook ziek. Dat wil ik niet.'' Hij trekt een pruillipje, naar knikt daarna. Hij pakt onze koffers uit na mijn gezeur dat ik best mijn eigen koffer uit kon pakken. Hij is zo eigenwijs. Ik zie dat Luke en Hanna een briefje op de tafel hebben gelegd.

Heyy,
Wij zijn even in de stad rond kijken.
Zien jullie later wel weer.
Xoxo lanna.

Ik grinnik. Ik pak mijn telefoon en open het gesprek met mij en Hanna.

Ik: Je had het ook gewoon kunnen zeggen of appen.

Hanna: I know. Maar een briefje is leuker.

Ik stop mijn telefoon weg en kijk wat tv. Ik grijp naar mijn hoofd en kreun. Hoofdpijn. Ashton komt aan gesneld en vraagt bezorgd wat er is.

''Hoofdpijn,'' zeg ik zacht. Hij loopt weg en komt terug met een glas water en een aspirine. Dankbaar neem ik het aan en slik het pilletje door met een grote slok water. Ashton gaat naast me liggen en slaat een deken over ons heen. Een lichtflits schiet door de kamer heen en camera geluidje klinkt. Ik kijk op zij en zie een man met camera bij het open raam staan. Ashton doet geïrriteerd het raam dicht en de gordijnen ervoor. Hij gaat weer naast me liggen. 

''We worden gestalkt,'' zeg ik droog. Ashton grinnikt en schudt zijn hoofd.

''Nee, fotografen,'' zegt hij met een zucht. Ik knik en richt mijn aandacht weer op de tv. Ineens komt er een foto voorbij van Ashton en mij onder een deken. Da moet zeker de foto zijn geweest van die fotograaf.

''Jezus, ze zijn wel heel snel,'' zeg ik verbaast. Hij knikt en verzet de zender. Hij heeft geen zin in de foto's die worden verspreidt. Ik ook niet trouwens. Ik sla het dekentje weg om op te staan.

''Wat ga je doen, babe?'' 

''Een kop thee zetten,'' zeg ik. Hij pakt mijn middel en trekt me naar hem toe.

''Nee, babe. Dat doe ik wel. Jij moet rusten,'' zegt hij zwoel in mijn oor. Ik krijg goede rillingen over heel mijn lichaam en knik. Hij staat op en loopt naar de keuken. Hij komt terug met thee. Ik pak het een en drink ervan. Blijkbaar is het citroen thee met honing. Ashton veegt wat plukjes haar weg uit mijn gezicht en kust mijn hoofd. Ik glimlach zwak en hoest. Ik laat mijn hoofd op Ashton's borst rusten. Oh god, ik haat het om ziek te zijn.

''Babe, we hebben vanavond een optreden. Ik neem aan dat je niet mee gaat,'' ik knik.

''Red je het alleen?'' ik knik weer, te moe om een volledig antwoord te geven. Hij knikt en drukt een klein maar lief kusje op mijn neus. Ik glimlach en nestel me dichter tegen hem aan.

''Babe, ik moet gaan,'' zegt Ashton na een tijdje. Ik knik. Hij neemt afscheidt en loopt de hotelkamer uit samen met Luke die ondertussen terug was. Hanna is al in slaap gevallen. Ik besluit ook te gaan slapen en leg mijn telefoon weg.

Sorry voor het kleine hoofdstuk, MAAR CALUM IS JARIG YEAAAAH! HAPPY BIRTHDAY CALUM!!! Xx R