8. Sleep-over

1K 47 9
                                    

POV. Rosa

Vandaag is het zaterdag. Ik kreeg gisteren een appje van Ash of wij, Sanne Floor en ik, naar de boys wouden komen. Dus ik sta nu voor mijn kleding kast te bedenken wat ik aan zal doen. Een spijkerbroek met een topje of een band merch van All Time Low, want die zijn GEWELDIG. Met daar onder een zwarte skinny jeans. Ik kies toch het setje met het All Time Low shirt. Snel douch ik me, kleed ik me aan en loop naar beneden. 

''Waar ga je naar toe?'' vraagt mam. 

''Naar Floor, dat had ik al gezegd,'' lieg ik.

"Oh ja, dat had je inderdaad gezegd,'' herinnerd mam zich. Het is nu 4 uur en Sanna Floor en ik hadden afgesproken om in het parkje te verzamelen en vanuit daar naar de jongens te fietsen. 

In het parkje.

Ik zie Sanne met Floor aan fietsen. We geven elkaar een knuffel en fietsen daarna aan. Ze shaken helemaal.

''Wat is er?'' vraag ik bezorgd.

''We gaan gewoon freaking 5sos ontmoeten,'' zegt Floor overenthousiast.

''Rustig, rustig. et zijn ook maar mensen. Net zoals wij zijn,'' grinnik ik.

''Ja, je hebt gelijk,'' zegt ze. Ik geef aan wanneer we af moeten slaan. Ik ken de weg, ik ben afgelopen tijd vaker naar hun geweest. Ik heb altijd tegen me ouders gezegd dat ik huiswerk ging maken, of zo iets. Het voelt niet goed om tegen je ouders te liegen, maar ik zou nooit meer naar buiten mogen als ze er achter komen dat ik met een band om gaan. Het zijn ook gewoon mensen. Pap en mam denken dat ze een slechte invloed hebben op iedereen en dat ze gevaarlijk zijn. Maar ze zijn verre van dat. Ze zijn aardig.

''ROOS!'' 

''Wat?'' zeg ik geschrokken.

''Je reageerde maar niet,'' zegt Sanne. ''Waar dacht je aan.''

''Mijn ouders,'' zeg ik zacht. Sanne en Floor weten inmiddels over hoe mijn ouders zijn.

''Oh sorry,'' zegt Sanne.

''Nee, je hoeft je er niet voor te verontschuldigen. Jullie kunnen er niets aan doen dat pap en mam zo zijn,'' we zijn ondertussen bij het huis aangekomen. We zetten de fietsen aan de kant en ik bel aan. Ashton doet open. Hij spreid zijn armen. Ik knuffel hem.

''Hey,'' zeggen we.

''Pff, ik citeer 'we zijn niet meer dan vrienden','' fluistert Floor tegen Sanne. Ash en ik grinniken. 

''Kom binnen,'' zeg hij. We stappen naar binnen en hangen onze jassen op. Ik zie de andere jongens op de bank zitten. Ik begroet ze en ga naast Ashton, die inmiddels al op de bank zit en Luke zitten. 

''Hoi, ik ben Sanne,'' die wonder baarlijk iets kan zeggen.

''Hey, ik ben Floor,'' zegt ze.

''Hey, wij zijn Luke, Calum, Michael en Ashton,'' zegt Luke vrolijk. Ik grinnik.

''Zullen we een film kijken?'' vraagt Calum. Iedereen stemt in. Meteen word er eten en drinken op tafel gezet door Michael. 

''Welke?'' vraag ik. Luke pakt de computer van de tafel en sluit hem aan. Hij scrolt door Netflix. Meteen als hij de film ziet, stopt hij met scrollen. Mean girls, ofcourse. Maar dan nog het is en blijft een geweldige film. De jongens kreunen.

''Alweer?'' vraagt Ashton.

''Ik wil hem wel kijken,'' zegt Sanne.

''Ik ook,'' zegt Floor.

''Ik ook,'' zeg ik.

''Ugh, oke dan,'' zegt Michael. Luke, Sanne, ik en Floor juichen. Luke start de film op. Ik ga goed zitten. Ik leun een beetje tegen Ashton aan. Hij grinnikt. Ik draai mijn hoofd naar hem toe.

''Wat? Je ligt lekker,'' zeg ik. Hij giechelt. OMG, dat was zo cute. 

''Dank je,'' giechelt hij. 

''Hey lovebirds, stil zijn ik wil de film kunnen volgen,'' roept Luke. Ik rol met mijn ogen.

''Voor de zoveelste keer, wij zijn niet verliefd,'' zeg ik en Ashton tegelijk. We kijken elkaar aan en schieten in de lach.

''Hey, misschien willen jullie blijven slapen,'' zegt Calum tegen mij, Floor en Sanne als de film afgelopen is. 

''Oke, maar dan moet ik mam nog wel even appen,'' zeg ik. Ik pak mijn telefoon en open ik de app met mama. 

Ik: Mam, mag ik bij Floor slapen. Dan gaan we meteen een project af maken.

Mam: Ja is goed. Voor welk vak?

Ik: Geschiedenis.

Mam: Oke, dan zie ik je morgen.

Ik: Tot morgen.

''IK MAG,'' roep ik blij. Michael schrikt zich kapot.

''Jeez, Roos moest je echt zo schreeuwen,'' zegt hij.

''Ja, natuurlijk.'' zeg ik schouderophalend. Luke en Ashton grinniken. 

''LATEN WE DAN BEDDEN HIER BENEDEN LEGGEN,'' roept Michael.

''Jeez, Mike moest je echt zo schreeuwen,'' imiteer ik Michael na.

''Ja, natuurlijk.'' zegt hij schouderophalend. Ik grinnik. Iedereen pakt een bed van boven, maar er is er een te weinig. En natuurlijk ben ik de gene die nu geen bed heeft.

''Je mag wel bij mij liggen,'' offert Ashton zich op. Van alle kanten hoor ik 'ooh'. 

''Dat hoeft echt niet, hoor.'' zeg ik.

''Jawel, je bent te gast.'' zegt hij lief.

''Oke, dan.'' begrijp me niet verkeerd, maar ik kan ook wel op de bank gaan liggen. Ashton maakt het bed op. Als we op bed liggen, spelen we nog even truth or dare. Daarna gaan we slapen. Ik en Ashton liggen tegen elkaar aan, want het is een 1 persoonsmatras. Vlinders razen door mijn buik als ik Ashtons warme lichaam tegen me aan voel. 

''Welterusten, Roosje,'' mompelt Ashton. Zijn adem kriebelt tegen mijn nek. 

''Welterusten, Ashie'' zeg ik.





That boy || A.F.I ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu