That boy || A.F.I ✔

23. Nick

Hey, ik ben ziek en heb niks te doen, dus hier nog een stukje. In het verhaal is alles tot nu toe goed verlopen, MAAR ER KOMT NOG DRAMA IN! *lacht kwaadaardig*

POV. Rosa

Ik ben nu aan het koken voor vanavond. We hebben al een lange tijd ongezond gegeten, zoals pizza en Mcdonalds, dus maak ik wat weer gezonds.

''Hey babe, wat maak je?'' vraagt Ashton die de keuken in komt lopen.

''Aardappelen, bloemkool met een sausje en schnitzel.''

''Lekker.'' Ashton slaat zijn armen om mijn middel. Zijn krullen kriebelen in mijn nek.

''Hoe is het met Calum, aangezien hij de hele dag al chagrijnig is,'' zeg ik.

''Hij doet nog steeds zo. Ik weet niet wat er aan de hand is,'' zegt Ashton.

''Maar Roos, ik had een vraagje.''

''Vertel.''

''Aangezien je instrumenten speelt, vroeg ik me af of je dadelijk wat wil laten horen,'' zegt hij en kijkt me lief aan.

''Ik weet het niet hoor. Zo goed ben ik ook niet,'' zeg ik twijfelend.

''Ik weet zeker dat je goed speelt en dan nog alleen ik ben er bij,'' zegt hij.

''Oke dan,'' zucht ik.

''Yay, je bent geweldig,'' zegt hij en drukt een kusje in mijn nek, wat al snel over gaat naar zuigen. Zacht kreun ik, na een tijdje laat hij los en blaast over de zuigzoen. Als het eten klaar is, zet ik het op de eettafel. Iedereen schuift aan en schept op.

''Ash, morgen ga ik naar Nick toe, okay?'' zeg ik.

''Is goed. Hoe laat ben je thuis, denk je?''

''Ik weet niet, laat in de middag denk ik.'' Hij knikt. Calum fronst zijn wenkbrauwen.

''Nick?''

''Ja, mijn neef.''

''Oh ik dacht al.'' Hij grinnikt. Na het eten lopen ik en Ashton naar de kelder. Er staat heel veel instrumenten en apparatuur om op te nemen.

''Welk instrument moet ik laten horen?''

''Ik weet niet, kies jij maar.'' Uiteindelijk kies ik de piano. Ik weet trouwens niet waarom die hier staat. Zo ver ik weet speelt niemand van de jongens piano.

''Speelt er iemand piano hier?'' vraag ik.

''Ik speel soms een paar deuntjes, niet iets speciaals.'' Ik knik. Ik ga op de pianokruk zitten. Ik begin met 7 Years van Lukas Graham. Na een tijdje begin ik zacht mee te zingen.

''It was a big big world, but we thought we were bigger
Pushing each other to the limits, we were learning quicker
By eleven smoking herb and drinking burning liquor
Never rich so we were out to make that steady figure

Once I was eleven years old my daddy told me
Go get yourself a wife or you'll be lonely
Once I was eleven years old,'' Ashton gaat naast me op het krukje zitten en kijkt mee hoe ik de piano speel. Hij glimlacht.

''I always had that dream like my daddy before me
So I started writing songs, I started writing stories
Something about the glory, just always seemed to bore me
Cause only those I really love will ever really know me,'' Ashton lijkt het lied te kennen en zingt mee.

''Once I was 20 years old, my story got told
Before the morning sun, when life was lonely
Once I was 20 years old

I only see my goals, I don't believe in failure
Cause I know the smallest voices, they can make it major
I got my boys with me at least those in favor
And if we don't meet before I leave, I hope I'll see you later