Η αγάπη δεν γνωρίζει από σύνορα #Wattys2016

Κεφάλαιο 27

Γιώργος

Σήμερα είναι τα γενέθλια της και έχω κανονίσει ένα ιδιαίτερο δείπνο στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Θα είμαστε απομονωμένοι από τους άλλους και αποφεύγω να την πάω κάπου έξω, είμαι σίγουρος πως εδώ μέσα θα αισθάνεται ασφαλής και δεν θα φοβάται μήπως μας δει κανένας γνωστός της από το οικογενειακό ή και φιλικό της περιβάλλον. Όπως μου είπε προηγουμένως ετοιμάζεται, οι δικοί της ξέρουν πως θα βγει με την ξαδέρφη της, αλλά σαφώς αυτό είναι μόνο μια δικαιολογία καθώς αμέσως θα έρθει στο ξενοδοχείο και πιστεύω πως η ξαδέρφη θα έχει κάπου να πάει...

Ανυπομονώ να περάσει η ώρα... Οι άλλοι δύο πριν λίγο έφυγαν και τους έδωσα αυστηροί εντολή, συγκεκριμένα στον Ερμή να μη τολμήσουν και με ενοχλήσουν για υπόλοιπο της βραδιάς. Έχω μια μικρή πεποίθηση πως ίσως απόψε η σχέση μας περάσει σε ένα άλλο επίπεδο μα αν δεν γίνει δεν με πειράζει, εδώ θα είμαι και θα περιμένω το πότε θα είναι έτοιμη. Άλλωστε, το ξέρω ότι διαφέρει από το είδος γυναίκας που τόσα χρόνια συναναστρεφόμουν, τώρα μιλάμε για ένα πλάσμα αγνό και αγαθό που η πονηριά δεν χωράει στο νου της, που η ευγένεια της ξεχειλίζει και η γλυκύτητα της σε τραβάει προς το μέρος της για να σε κολλήσει... αυτό είναι το κορίτσι μου!

Δένω και την γραβάτα μου και είμαι έτοιμος μέσα στο μαύρο μου κουστούμι. Νομίζω πως είμαι ανάλογα ντυμένος με την περίσταση, ένα δείπνο γενεθλίων , το οποίο ταυτόχρονα θα μπορούσε να θεωρηθεί και το πρώτο μας κανονικό ραντεβού... αν εξαιρέσουμε όλα τα υπόλοιπα που είχαν συγκεκριμένη ώρα, βρισκόμασταν κρυμμένοι μέσα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Βέβαια, πάλι κρυμμένοι θα είμαστε... αλλά όπως και να έχει θα είναι διαφορετικό. Παίρνω το κινητό μου και κατεβαίνω στην ρεσεψιόν. Ζητώ από τους υπαλλήλους να αρχίσουν και εκείνοι τη δουλειά που τους ανέθεσα και δεν είναι άλλοι από το να διακοσμήσουν ανάλογα με την περίσταση το δωμάτιο όπου διαμένω... όχι, δεν ζήτησα μπαλόνια και κομφετί για τα γενέθλια της, αλλά τριαντάφυλλα, κεριά και άλλα διάφορα τα οποία θα κάνουν την στιγμή μας πιο μαγευτική, πιο παραμυθένια για εκείνη. Απορώ και εγώ ο ίδιος που έκρυβα αυτό τον εαυτό μου, από την αναζήτηση της ικανοποίησης και μόνο στο να θέλω η σύντροφος μου να αισθάνεται άνετα και όμορφα. Η πρώτη διαφορά, σύντροφος... καμία από τις προηγούμενες δεν ήταν σύντροφος! Τελικά σε εμπνέει και το πρόσωπο... και το δικό της εδώ και περίπου ένα δίμηνο είναι χαραγμένο στο μυαλό μου.