Η αγάπη δεν γνωρίζει από σύνορα #Wattys2016

Κεφάλαιο 24

Ναζλί

Όταν γύρισα με τον παππού μου από την γρήγορη βόλτα που κάναμε, το τραπέζι ήταν έτοιμο και οι υπόλοιποι είχαν λάβει τις θέσεις τους. Μας ενημέρωσαν πως εμάς περίμεναν για να αρχίσουν και εντελώς τυχαία η θέση που μου είχαν κρατήσει ήταν εκείνη δίπλα στον Ραμίζ και τον μικρό αδερφό μου Αλί. Ευτυχώς που ο παππούς μου αποδείχθηκε πιο έξυπνος από τους άλλους και έκατσε εκείνος εκεί και εγώ πήγα στην δική του θέση αντίστοιχα, δηλαδή δίπλα στην γιαγιά και την μητέρα μου. Οι συζητήσεις που έγιναν είχαν έναν απώτερο σκοπό ο οποίος ήταν να επαινέσουν τον Ραμίζ όσο πιο πολύ γινόταν στα μάτια μου, όχι ότι έδινα και πολύ σημασία... από το πρώτο τηλεφώνημα που δέχθηκα από τον Γιώργο το μυαλό μου σταμάτησε να βρίσκεται στο μεσημεριανό τραπέζι και τους τριγύρω μου και άρχισε να ταξιδεύει σε εκείνον. Άραγε τι να έκανε, να βρισκόταν και εκείνος σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι ή κάπου αλλού; Πήρε άλλες δύο φορές τηλέφωνο, αλλά το είχα βάλει στο αθόρυβο...

Το απόγευμα με ξανά κάλεσε και το σήκωσα αμέσως. Όταν ανακοίνωσε πως βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη η καρδιά μου φτερούγισε από χαρά και οι πεταλούδες στο στομάχι μου ξεκίνησαν τον δικό τους χορό... ήθελε να μου κάνει έκπληξη για αυτό δεν μου είπε τίποτα. Στεναχωρήθηκα βέβαια που δεν μπορούσα να πάω να τον συναντήσω την ίδια στιγμή και θα έπρεπε να περιμένω μέχρι το αυριανό πρωινό για να γίνει... δεν πολύ ένιωθα τύψεις για το Πανεπιστήμιο, άλλωστε είμαι ήδη μια πολύ καλή και συνεπής φοιτήτρια και δεν υπάρχει θέμα νομίζω να λείψω άλλη μια φορά! Τρίτη νομίζω θα είναι στα δύο χρόνια σπουδών μου!!!

«Αγάπη!!!» η φωνή της Ντεφνέ ακούγεται τσιριχτή.

Με έχει καλέσει μέσω Skype...

«Καλησπέρα Ντεφνέ, τι γίνεται;» την ρωτάω.

«Μια χαρά μωρέ, τα περισσότερα τα ξέρεις... εσύ, τι γίνεται;» απαντάει και μου γυρίζει την ερώτηση.

Με λίγα λόγια της λέω για το μεσημεριανό φιάσκο και γελάει μέχρι δακρύων στην γρήγορη αφήγηση μου... το γέλιο της κόβεται και σοβαρεύει όμως όταν της λέω και το ότι ο Γιώργος είναι εδώ και αύριο θα τον συναντήσω! Μόνο που δεν ουρλιάζει και αρχίζει να επαινεί τον εαυτό της, δεν το κάνει βέβαια άδικα κατά καιρούς μου έλεγε πως υπάρχει περίπτωση να μου κάνει καμία έκπληξη και να έρθει στην πόλη απροειδοποίητα.

«Λοιπόν... θα πας να κάνεις ένα χαλαρωτικό μπάνιο!!! Θα κάνεις επίσης αποτρίχωση, θα αρωματιστείς με τα αφρόλουτρα, αιθέρια έλαια και ότι άλλο βρίσκεις εύκαιρο... και θα τον τρελάνεις τον άτιμο!!!» λέει κάποια στιγμή.