Chapter thirty: you can hide from everyone else, except from me

Почніть із самого початку
                                    

Tila parang nawalan siya nang sasabihin tungkol duon. sinandal na lamang niya ang kanyang ulo sa mga balikat nito. muling nitong binalik ang mahigpit na yakap sa kanya.

"Because no matter how hard you try to escape I'll find you, search for you. Hindi ka talaga nag-iisip minsan no? you knew you can hide from everyone else, except from me."

"How- how did you find me?" I close my eyes and let him wipe my tears.

I was over whelmed by what he just told me. bakit ba lagi nalang siya ganito? sa lahat ng bagay pinaparamdam niya sakin kung anong nararamdaman niya. It makes it harder to hide if he keeps on pulling me up. Gusto kong lumayo pero hindi ko magawa dahil siya mismo ang lumalapit saakin.

"We all have connections.." he proudly told me. "Where exactly are we?"

"In a sacred place called cemetery."

...

It's been a big roller coaster ride this morning to end up sitting with him eating mcdonals.

In front of my mom to be exact.

"..You look like him."

Hindi siya nag salita sa sinabi nito batay sa isang malaking picture sa kanilang harapan. A big picture frame of me and my family.

"And she's beautiful just like you."

"Stop talking and finish eating your burger."

Hindi na niya kailangang maalala ang nag tatakang itchura ng delivery boy na nag hatid sa kanila ng kanilang order.

Isa iyong private cemetery sa baguio kung saan niya pinatayo ang museyong iyon para sa kanyang pumanaw na ina. it was build like a house to feel homely. Gusto kasi niyang isipin na kasama parin niya ang ina kahit na matagal na itong pumanaw.

What she liked the most in that place is that.. it was beautifully silent and plain cold. Pupwede siyang pumunta roon anytime niyang gustuhin. She treat that as her own safe house, A safe place to stay whether she likes to hide from everyone. Wala kasing nakakaalam ng lugar na iyon bukod sa kanya.

I guess hindi nalang siya ngayon.

"Pano ka nga paka nakapasok? Sa higpit nila dito I dout you can enter easily."

"Kailangan kopa bang ulitin sayo? I told you.. I have connections."

Inirapan nalang niya ito dahil duon na ikina ngiti nito.

"I wish you weren't this rich to find me here,"

"Well sorry to say but I was born with it. my both parents owned a business. blame them instead."

Wala siyang nagawa kundi bumuntong hininga nalang.

"I kind of like this place.. kahit na nasa simenteryo tayo.. it doesn't feel like it and I love that."

"Iyon nga ang purpose nito Chris. This is why I'm here, I feel safe here."

"So you mean.. you don't feel safe around me?"

"Hindi iyon ang ibig kong sabihin.. ugh goddamnit." He lay down beside me.

Nasa ibaba na sila ng bahay na iyon, nag latag lamang sila ng comforter para may maupuan sila sa lapag.

The white marble floors, walls and ciellings calm her. Isa iyon sa mga dahilan bakit gusto niya ang lugar na iyon. everything about that place is peaceful.

peaceful yet dead.

"You just cursed in front of her."

"I don't care. she's used to it."

4: The Playboy's Victim Where stories live. Discover now