Butterfly (Camren)

on bir / 2

2 Yıl Önce
"Gözlerine baktığımda kendimi kaybediyorum prenses." Dedi altın rengi saçları olan genç karşısındaki kıza. "Sadece o kadar güzelsin ki."
Kızın dudakları kıvrılırken genç cesaretlenip dudaklarını onunkilere bastırdı. Nefesleri birbirinden ayrılırken genç fısıldadı onun dudaklarına. "Camila, evlen benimle."
Camila gülümserken heyecan ile ona baktı. "Leo bu.." ellerini ağızına siper etti, hiç beklemediği bir şeydi. "Gerçek mi ?"
"Evet efendim." Dedi genç yavaşça önünde diz çökerken. "Onaylar iseniz Leonardo'yu onurlandıracaksınız."
Camila 'Evet' diye cevapladı, Leonardo ayaklanıp onu kolları arasında sıkıca sardı. Bu sırada cebindeki telefonu titremişti. Ayrılıp telefonu kavradı, bir süre baktıktan sonra gelen aramayı reddetti.
"Kim o ?" Dedi Camila.
"Önemli biri değil." Leonardo gülümsedi ve ona sarılmaya devam etti.


"Ona evlenme teklif ettim." Dedi Leonardo yemekhanede. Yanında oturan Lauren'ın lokması boğazında kaldı ve öksürmeye başladı.
"Gerçekten mi ?" Peçete ile ağızını temizledi. Okul'un öğle arası olduğundan bir çok öğrenci yemeklerini yiyordu. "Yüzük ile ?"
"Yüzük ?!" Dedi Leo. "Siktir yüzük !"
"Ciddi olamazsın." Dedi Lauren. "Aslında olabilirsin." Sitemli bir cümle kurdu. "Evleneceğin insanı çocukluk arkadaşın ile tanıştırmamış olman bile koca bir şaka gibi."
"Kokain aldığım adamlar borcum yüzünden zaten beni buldukları yerde kızartma yapacaklar, cebimde çeyreklikten başka hiçbir şey yok." Dedi. "Milyoner olan sensin sen düşün."
"Onların paralarından tiksindiğimi sen de biliyorsun." Dedi Lauren.
Leonardo gülümsedi. "Aklıma ilginç bir fikir geldi." Oturduğu yerde yan dönerek Lauren'a yaklaştı. "Peki ya buradaki herkesi uyutup ceplerinden bir kaç dolar borç alabilseydik ?"
"Yemeklerine ilaç koymak gibi bir fikrin varsa köşedeki buraya sadece basketbol takımındakileri kesmek için gelen sürtükler hakkında da bir şeyler düşünmelisin."
Leonardo ellerini iki yana açtı. "Hadi ama !" Devam etti. "Kimya dahisi olan sensin."
"Aklıma bir şey geldi." Dedi Lauren isteksizce. "Ama biraz tehlikeli olabilir."

"Tamam siyanür bileşiğini şişelere enjekte ettim." Dedi Lauren. "Beşyüzüncü kez söylüyorum Leo, tüpleri açmayı unutursan hepimiz ölürüz. "
"Tanrım." Leonardo güldü. "Ne kadar da korkaksın !"
"Bileşik oksijen ile tepkimeye girerse hepimiz gerçekten ölürüz." Diye tekrarladı. "Ve senin aptal nişan yüzüğün için ölmek istemiyorum."
Lauren yemekhaneye atılıp çantasındaki koruyucu kıyafeti çıkardı, bir kaç kişi kahkaha atarak soyunmasına yönelik şakalarda bulundu.
Lauren çantasındaki şişeleri çıkarırken Leonardo çoktan kapıları zincirlemişti. Mutfağa geçip tüplere ulaştığında aşçıların hızlıca kaçıştığını gördü. Mutfakta küçük bir yangın çıkmıştı. Eğer tüpleri şimdi sonuna kadar açarsa, tüm bina havaya uçardı. Ağızından bir küfür kaçırdı. Cama gidip Lauren'ı uyaracakken içerideki derin dumanı gördü. Lauren bileşiği çoktan serbest bırakmıştı.
Leonardo içeriye girmeye cesaret edemedi. Lauren şok içerisinde yerinden kımıldayamıyordu, çevresindeki insanlar birer birer yere yıkılıyordu.
Hızla arkasını dönüp mutfaktaki acil çıkıştan dışarıya çıktı Leonardo, koşabildiği kadar hızlı koşuyordu.