Fractious

25."All Of Me"

  -Dobra, niech zostaje to dziecko! - krzyknął głośno Nate gdy mieliśmy już wychodzić do klubu a Cassie nadal nie wychodziła z pokoju. Miałem cichą nadzieję, że jednak przestanie się zachowywać jak dziecko ale najwidoczniej nie. -Niech sama siedzi w Sylwestra gdy my będziemy się świetnie bawić! - dokończył krzyczeć swoje pod drzwiami dziewczyny. 

  -Daj spokój. - powiedziałem poprawiając swoją koszulę. Obaj z Nate'em ubraliśmy czarne jeansy i białe koszule plus podwinęliśmy rękawy. Gdyby nie rysy twarzy, moglibyśmy wyglądać na bliźniaków. 

     Wyszliśmy z mieszkania. Wysłałem jeszcze dziewczynie SMSa z prośbą, żeby jednak przyszła. Niepotrzebnie wywieraliśmy na nią presję z tym występem. Jeśli nie chciała, to nie musiała. 

     W kilkanaście minut piechotą znaleźliśmy się w klubie. Była dwudziesta trzydzieści i mieliśmy jeszcze pół godziny na rozstawienie sprzętu. Przywitaliśmy się z innymi i zaczęliśmy przy cichej muzyce z radia stroić gitary a Martin rozstawiał bębny. Gdy ludzie zaczęli się schodzić, muzyka leciała z radia a dopiero o dwudziestej pierwszej mieliśmy zacząć grać. Gdy wybiła dwudziesta pierwsza znajomy zgasił światła. Wyszliśmy na scenę wśród szeptów i ustawiliśmy się jak zawsze. Mary zaczęła grać na keyboardzie i w chwilę potem ja zacząłem śpiewać nadal żałując, że wkurzyliśmy Case na tyle, że nie przyszła. A ja musiałem tu być na występ. 

"Even a well lit place, can hide salvation

A map to a one man maze that never sees the sun
Where the lost are the heroes
And the thieves are left to drown
But everyone knows by now
Fairy-tales are not found
They are written in the walls

As we walk in a straight line
Down in the dirt with a landslide approaching
But nothing could ever stop us
From stealing our own place in the sun
We will face the odds against us
And run into the fear we run from

It has begun
Into the dark below
Evading shadows
Blind in a rabbit's hole
We fall beneath the earth
And watch the shell come unraveled
As the seeds begin to rise
Awaking a starlit fate as we wait in the night
It's written in the walls

As we walk in a straight line
Down in the dirt with a landslide approaching
But nothing could ever stop us
From stealing our own place in the sun
We will face the odds against us
And run into the fear we run from

It has begun
It has begun
It has begun
It has begun
It has begun " *

     Skończyliśmy tą pierwszą piosenkę melodią jak w oryginale przy akompaniamencie ludzi, którzy przyszli do klubu. Martwiłem się trochę bo Mary chyba nie da razy na dwa instrumenty. Zaczynaliśmy właśnie grać kolejną piosenkę gdy Luke zbiegł ze sceny. Popatrzyliśmy za nim a ten odkładał gitarę. Ej! Ja sam nie dam rady z Nate'em! Przekląłem w myślach i grałem dalej na swojej gitarze patrząc kątem oka jak Luke zajmuje miejsce za keyboardem. 

"I can't move my feet, cause they're stuck to the ground.

It's hard to pick my head up, but so easy to keep down.
I wanna hear my heart as it's starting to pound.
I miss that sound.

And I've been so stuck that I have to admit.
I'm hardly motivated by the same old shit.
I wanna be invincible.
I wanna be invincible.

I wanna be invincible.
I wanna be invincible.

I can't help but feel like I've messed this up.
I'll never see the sunlight if my eyes are always shut.
Sometimes I feel like I'm about to quit.
But it's about that time I get over it.
I wanna be invincible.
I wanna be invincible.

I wanna be invincible.
I wanna be invincible.

I'm sailing my ship away from the shore.
I need to turn it around before it sink to the floor.

I wanna be invincible.
I wanna be invincible.
I wanna be invincible.  " **

     Daliśmy jakoś radę. Okazało się, że Luke miał inna gitarę przy keyboardzie i spokojnie mógł zmieniać instrumenty. Nie przerywając ani na moment graliśmy dalej. Gdy jednak mieliśmy zaczynać "Swan Song" znowu światła zgasły. Wyjąłem słuchawkę z ucha (występ pełnej klasy muzyków) i rozejrzałem się po chłopakach. Po pięciu sekundach usłyszałem dźwięk gitary i i głos... Głos Cassie. Nikłe światło padało na scenę gdy ta pojawiła się na miejscu Luke'a i śpiewała. Uśmiechnąłem się pod nosem i odstąpiłem jej piosenkę. Chłopaki też się zdziwili ale grali jak było umówione. Jedynie Mary nie była zaskoczona. Te babskie tajemnice... Cassie miała na sobie czarne trampki, czarne jeansy i czarno-niebieską koszulę w kratę z czarną bokserką. W rękach miała moją zapasową gitarę. Cieszyłem się, że jednak przyszła a szalałem z radości bo występowała z nami.