Chapter 3: The unwanted guy

389 16 0
                                    

Kenshin's POV

Sup. I'm Takumi Kenshin Matsumoto, 18 years old and I'm from Japan. I'm a half- Filipino, my mother is a Filipino, while my father is a Japanese. I am not that fluent in speaking Tagalog words, but I know how to speak some of it. Hindi ko na pahihirapan si Author, sige na, mag- ta'tagalog na ko. I can describe myself as a handsome, hot, and a famous teen. Hindi naman ako ganon kayabang, pero nagsasabi lang ako ng totoo.

"Excuse me ma'am, sorry for the distraction, just a new student here." Hinihingal kong sabi.

Na- late kasi ako dahil sa isang babaeng hindi mo malalaman kung babae ba talaga sya o hindi, I remembered also the girl who broke my car, she's drunk on that time. Namukhaan ko sya. The girl who broke my car at yung babaeng nakabangga ko kanina, ay iisa. Pero, sa totoo lang, she's beautiful, amazing. And of course, she's sexy. Maganda siguro to sa ano. The 'b' thing.
Gumagana nanaman ang ka- pervertan ko.

"So, introduce yourself." Sabi ng prof. at pinapasok na ko.

"I'm Takumi Kenshin Matsumoto, 18, I'm from Japan and a half- Filipino. My mother is a Filipino, while my father is a Japanese. Hope you'll be good to me." Nag- smirk ako, at yun ang naging dahilan para gumawa ng ingay sa loob. Nagtilian ang mga girls dito sa loob, pero isang babae lang talaga ang hindi tumili saken. Yung babaeng nakabangga ko kanina.

"Ma'am, can I sit beside her?" Sabi ko sabay turo sa isang bakanteng upuan sa likod katabi nung babaeng nakabangga ko kanina. Ano bang pangalan neto?

"Are you sure Mr. Matsumoto?" Sabi ng prof. Sa lagay kong to, mukha ba akong nagbibiro? Psshh.

"Yes, of course." Sabi ko.

"Okay, you can proceed to your sit now." Sabi nung prof.

Pumunta na ko sa bakanteng upuan sa likod at umupo na.

"Hi. I'm Takumi Kenshin Matsumoto. And you are?" Sabi ko sa katabi ko.

"Hindi ako bingi para hindi marinig ang lahat ng pinagsasasabi mo kanina sa harapan.Mag- aaral aral ka dito, tapos hindi mo ako kilala. Stupid." Sabi nya saken.

"Kaya nga ako nagtatanong diba?" Sabi ko.

"Ugh, whatever." Sabi nya.

"Bakit kasi hindi mo nalang sabihin kung anong pangalan mo, para matapos na." Sabi ko.

"What if I don't want to?" Sabi nya. Edi ayaw mo lang.

"I'll die." Sabi ko.

"Hindi ko lang sasabihin kung anong pangalan ko, magpapakamatay ka na?" Sabi nya. Hindi ako sumagot.

"Fine. I'm Kisha Chandria Montenegro." Sabi nya.

Kahit sino talagang babae, pag narinig ang boses ko, napipilitan ding magsalita. Ugh, ang gwapo ko talaga.

"You're the daughter of the owner of this school, right?" Sabi ko.

"Of course, yes. Lahat ng students dito sa university na to, eh kilalang kilala ako. Manahimik ka na nga jan. Natanong mo naman na yung gusto mong tanungin." Sabi nya.

The Game: Truth Or DareOn viuen les histories. Descobreix ara