Meeting Cecille

Chapter 8

Chapter 8

Rae's POV

I look back to the one and only summer time

And my girl was the envy of every friends of mine

She slept safely in my arms

We were so young and invincible

Closed lips, she was never one to kiss and tell

Those trips in the summer never went so well

Young love is such dumb love

Call it what you want it was still enough

And still out of my reach

And still all of the things

That I want in my life

How could I ask you to leave me?

And we were just kids in love

The summer was full of mistakes we wouldn't learn from

The first kiss stole the breath from my lips

Why did the last one tear us apart?

Kids in love. A sad song for me. Isa sa mga posibleng kakahinatnan ko para kay Cecille kung hindi magiging okay ang lahat. I was listening to my favourite band habang nakaupo sa pasimano ng bintana sa sala. Wala kasi si Erica. May lakad sila ng mga classmate nya, ayoko naming sumama kasi baka ma-OP lang ako saka tungkol ata sa university na papasukan nila yung pupuntahan nila.

Tirik na tirik ang araw gayong alas nuebe pa lang naman ng umaga. Ah Summer.

I was reverted back to this cruel world when I felt someone tug my the hem of shirt.

"O inang bakit po? May kailangan po ba kayo?" Inalis ko ang headphone sa ulo ko at bumaba sa pasimano.

"Wala naman apo. Muka kasing naiinip ka na"

"Hindi naman po Inang." Sabi ko. sa totoo lang ngayon lang ako naging idle ng ganito. Sa manila kasi nauubos ang oras ko sa pagdo-drawing ng car engines pati sa rin sa disensyo ng sasakyan. O kaya naman kasama sila Raf at Pat, nagkukulitan lang. dito parang ang haba ng mga araw.

"Hindi ba kayo pupunta kila Cecille?"

"Po?"

"nanliligaw ka na bas a kanya apo?" mapanuksong tanong sakin ni Inang.

"Di po ah! Inang naman" protesta ko sa kanya.

"di pa ba ang ibig mong sabihin?" my lola is playful.

Kanina sinubukan kong pumunta kila Cecille, kaso nandun sa terrace nila yung Kuya nya saka yung mga kaibigan nya kaya hindi na rin ako tumuloy.

"O wag kang ngumuso dyan. Nawawala ang pagkagwapo mo apo" napailing na lang ako at natawa. Niyakap ko si Inang at hinalikan sa pisngi ng paulit ulit.

"Aba! Gwapo na malambing pa!" tumatawang sabi ni Inang. Sana noon pa ko nagbakasyon dito. Sana noon ko pa nakakasama ng ganito si Inang.

"Mana ako sa inyo Inang. Ang ganda nyo pa rin po hanggang ngayon" sabi ko pa sa kanya.

"hindi lang pala gwapo at malambing. Bolero rin! Yan ang namana mo sa lolo mo" hay ang sarap talaga ng may lola.

"Ang mabuti pa halika, sumama ka sakin sa kwarto ko at may papakita ako sayo" tumayo sya at hinila ako papasok sa kwarto nila.