Monetenegro Heirs 5: You Never Knew It Was You (2nd Generation) ✔

Chapter Twenty One 👑

Wedding

Pinagsalikop ko ang dalawang kamay ko at marahang kiniskis iyon. Ramdam na ramdam ko ang panlalamig ng kamay ko. Nate-tense ako at kinakabahan ng sobra.

" Mom!" impit na tili ko at binalingan si Mommy. Agad na lumapit naman si Mommy sa kinaroroonan ko at bahagya siyang ngumiti.

" Calm down, Wane. Magsisimula na ang kasal any minute." nakangiting saad nito at hinawakan ang balikat ko at marahang hinagod iyon.

" Ganito ba talaga ang pakiramdam kapag ikakasal ka na, Mom? Pakiramdam mo nakalutang ka sa ulap at parang maiihi na hindi dahil sa sobrang panlalamig ng mga kamay mo." kinakabahang saad ko.

Ngumiti naman sa akin si Mama at inginuso nito si Papa na kanina pa hindi makatingin sa akin at sa iba siyang direksyon nakatingin. Andito na kami sa harap ng simbahan at hinihintay nalang magsimula ang wedding march. At gaya ng gusto ko. I just want to have a simple church wedding.

" Dad." I called my dad but he didn't face me.

" Ano?" masungit na tanong nito. Napangiwi naman ako at hindi ko na napigilang mapangiti.

" Tumingin ka nga sa akin, Dad." saad ko sa kanya. Umiling naman siya. Natawa na ako kaya ako na mismo ang nagtungo paharap sa kanya.
And my eyes widen when I saw my Dad in teary eyed.
Lumapit ako kay Daddy at niyakap ko siya.

" Daddy naman." mahinang bulong ko. Niyakap lang niya ako at naramdaman ko ang paghaplos niya sa likod ko.

" I hate that bastard for stealing my only princess away from us. Kung ipasalvage ko nalang kaya ang lalaking iyon para di ka na niya makukuha sa amin? " madamdaming saad nito.

Hindi ko na napigilang mapatawa. I never thought my Dad would be this emotional.

"Ayaw mo nun, Dad. Gagawa ulit kayo ni Mommy." natatawang biro ko at humiwalay sa pagkakayakap kay Daddy.

Ngumiti naman si Daddy na para bang may nabubuong plano sa utak niya at hinarap si Mommy.

" Little girl, did you hea------"

" Tigil tigilan mo ako, Niro. Ang tanda tanda mo na para diyan. Magplanax ka muna." putol ni Mommy sa sasabihin ni Daddy. Bigla namang nagpout si Daddy dahil doon.

" Hindi pa ako matanda!" ungot nito.

Natawa nalang kami ni Mommy ngunit biglang nawala din iyon ng marinig namin ang kantang pinili namin ni Aeness para sa kasal. Binalot naman bigla ng kaba ang dibdib ko.

" It's time." saad ni Mommy. Ngumiti lang ako kay Mommy at nagtungo kami sa pwesto namin.

Heart beats fast

Colors and promises

How to be brave

How can I love when I'm afraid

To fall

But watching you stand alone

All of my doubt

Suddenly goes away somehow

One step closer

Nagsimula ng maglakad ang lahat na mga kasali sa entourage. At pakiramdam ko habang unti-unti silang napapalayo sa akin ay unti-unting bumibilis ang kaba sa dibdib ko.

I have died every day

waiting for you

Darlin' don't be afraid

I have loved you for a

Thousand years

I'll love you for a