Monetenegro Heirs 5: You Never Knew It Was You (2nd Generation) ✔

Chapter Thirteen 👑

   Ready

  

Sobrang kaba ang nararamdaman ko habang pabalik balik ako ng lakad dito sa sala ng bahay namin. Ilang araw na din ang lumipas ng tuluyan kaming nakabalik dito at harapin ang mga bagay bagay. And we already know that I am one month and two weeks pregnant. My parents already know and they seems to be happy for me.

Pero ngayon, hindi pa din ako mapakali dito. Ngayon kasi malalaman kung ano ang magiging desisyon ng royale council para kay Aeness at kinakabahan ako dahil hanggang ngayon hindi pa din siya dumadating dito upang ibalita sa akin kung ano ang nangyari.

" Wane, huminahon ka anak. Everything would be alright. Maupo ka nga dito at ako'y nahihilo sa pinaggagawa mo." mariing utos sa akin ni Mama.

Nagpakawala naman ako ng malalim na buntong hininga at tumabi kay Mama. Pakiramdam ko naging mas mahinahon ako ng hinaplos ni Mama ang buhok ko.

" Ano sa tingin mo ang magiging desisyon ng royale council, Ma? Malaki ba ang pagkakalabag ni Aeness sa batas nila ng dahil sa ginawa niya?"

"Well, kung basi sa nalalaman ko. Malaki talaga ang pagkakasala niya. Marriage in royale family is a scared thing hindi dapat ito pinaglalaruan. We value marriage the most."

Parang namutla naman ako ng dahil sa sinabi ni Mama. Kung ganun.

" Pero dahil nandiyan ka naman para sa kanya at tinanggap niyo ang responsibilidad bilang mag asawa. I know they would understand everything. Just trust Aeness, Wane. I know he can overcome this trials."

" I love you, Mom." I hugged my Mom. I know I'm going to miss her kapag umalis na ako dito sa amin.

" Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo, Wane?" biglang tanong ni Daddy. Napakalas naman ako kay Mommy at binalingan ko siya.

Pain subside inside my chest when I see sadness on my father's face. Alam kung masyadong dinadamdam ni Daddy ang desisyon ko. Kahit na alam kung pumayag na siya at naiintindihan na niya alam kung masakit parin ito para sa kanila ni Mommy. I am there only daughter.

" Yes, Dad. I want to be with him." I stand up and walk towards my Dad and I hugged him. "I love you, Dad. Thank you for understanding and for everything."

I heard him sigh and he touch my hair softly. Mariing napapikit naman ako. And I tried myself not to cry infront of them.

" I will miss you, baby Wane. Always remember, you will always be our princess. Nandito lang kami palagi para sa iyo."

I hugged my Daddy tight. My family, I could never ask for more. The Love. The Care. The Protection. They give for me is too much. Kaya nga napakahirap na mawalay sa kanila. At alam ko din na ang tanging gusto lang nila ay kung ano ang makakabuti para sa akin. My Dad already accepted the fact that his only princess was being owned by someone. Nang unang araw nga ng bumalik kami ni Aeness at nagkaharap sila ni Dad. Sinuntok agad siya ni Daddy and his reason that is for stealing his only princess from him. My dad, and my brother would always be my protector from everything.

" Wane."

Ganoon nalang ang tahip at kaba ng dibdib ko ng marinig ang pamilyar na boses na tumawag sa akin. Agad na kumalas ako sa pagkakayakap kay Daddy at mabilis na tumayo. Unti-unti akong lumingon mula sa likuran ko at ganoon nalang ang pagsirko ng puso ko ng makita ang lalaking laman ng puso ko.

It was Aeness together with my brothers. At ang lungkot lungkot ng mukha nito. Gumuhit ang kakaibang sakit sa dibdib ko sa maaring posibilidad na nangyari dahil sa naging reaksyon niya ngayon.

" Aeness." agad na tumakbo naman ako palapit sa kanya at niyakap ko siya. I cried on his shoulder. Hinaplos naman niya ng marahan ang likod ko.

" Shhhh..Don't cry, Wane. I'm fine." tahan nito sa akin. Umiling naman ako. Bakit ganito? Bakit pakiramdam ko hindi siya okay. Masama ba ang naging resulta? Mawawala ba sa kanya ang mga pinaghirapan niya.

" Anong sabi nila? Hindi ba naging maganda ang resulta?" naiiyak na tanong ko. I heard him sigh and hug me tight.

" I'm sorry, Wane." bumagsak ang mga balikat ko ng dahil sa narinig mula sa kanya. Sumikip ang dibdib ko dahil isa lang ang ibig sabihin nun. Hindi naging maayos ang lahat. At ano?? Ano na ang mangyayari. Tatanggalan siya ng karangalan at makukulong din ba siya??

" I'm sorry but our flight is already scheduled this coming friday afternoon." nakangiting saad nito. Nanlaki naman ang mata ko ng dahil sa narinig mula sa kanya.

" What?!" hindi makapaniwalang usal ko. He just smiled at me.

" Yes, Wane. I did it. We did it. I settled everything and they give me a chance. Malaki din naman kasi ang nagawa ko this past two years para sa bansa namin. Kaya huwag ka ng umiyak. I don't want to see you cry. Ang inaalala kulang naman ay ikaw. I know na malulungkot ka dahil mapapalayo ka sa mga magulang at mga ka-------"

I stop him from talking through my kiss. It was just a smack kiss. I smiled at him and I carressed his cheeks.

" I love you, Aeness. And my parents already understand about it." I assured him.

Ngumiti siya sa akin and then he pinched my nose and then my cheeks. Pagkatapos ay bigla niyang hinila ang bewang ko palapit sa kanya.

" Are you ready to see your new hometown, Wane? And also to become my Queen?" he asked agonizingly.

" More than as what you expected." I answered directly.

And I kissed the tip of his nose.

>