Monetenegro Heirs 5: You Never Knew It Was You (2nd Generation) ✔

Chapter Fifteen 👑

   Shocking

" Ano ba, Aeness. Stop! Nakililiti ako!" I tried my best to get off from his wrath but it always no use. He keep on tiggling my waist. " Aeness!! Please stop. Tama na."

It's already morning. At heto na naman siya kinukulit na naman ako samantalang ang aga-aga pa. We made love for all night at wala yatang kapaguran ang lalaking ito.

" Enough! May meeting ka pa sa royale council." i reminded him. Kiniliti niya ulit ang bewang ko for the last time before he stop. He pulled me against him at bumagsak kaming dalawa sa kama. He gave me a hug. Isinubsob niya ang mukha niya sa balikat ko and I can hear his breathing on my neck.

" I can always cancel the meeting. What do you think?" And then he bit my neck and kissed it afterwards. Napatili naman ako at hinampas ko ang balikat niya. He just chuckled.

" Hindi pwede! Sige na. Maligo ka na doon. Shoo..shoo." taboy ko sa kanya. Pero hindi pa din siya umalis.

" Sabay tayo---aray." Piningot ko nga tenga niya. Naku! Kung ano-ano na naman ang pinag iisip ng lalaking ito.

" Hindi ka pwede malate sa me-----"

Shit! Malakas na itinulak ko siya palayo ng maramdaman ko ang kakaibang paghalukay ng tiyan ko. Agad na hinila ko ang kumot at ibinalot sa hubad kung katawan at dali-daling nagtungo sa banyo. At doon ako mismo sumuka. Gosh, Morning sickness again. Kailan pa ba matatapos ito.

" Wane." nag aalalang tawag sa akin ni Aeness and then I heard footstep coming from my direction hanggang sa naramdaman ko nalang na may mga kamay na humaplos sa likuran ko.

" Are you okay?" bakas sa boses nito ang pag aalala. Nanghilamos naman ako ng tubig and I get the towel on the side to wipe my face and I nod.

" Yeah. Morning sickness again." mariing saad ko sa kanya. He sigh at nagulat pa ako ng hinawakan niya ang tiyan ko. At marahang hinaplos iyon.

" Little sport, you're giving Mommy a hard time again." aniya nito na para bang naririnig ng batang nasa sinapupunan ko ang mga sinasabi niya.

" Sira! Hindi ka maririnig niyan."

" Ay, hindi ba?" ngumuso pa siya na parang bata kaya hindi ko na napigilang mapangiti.

" Wane!"

" Ano?!" natatawa na talaga ako sa reaksyon niya kasi halatang nagpapaawa na naman siya.

" Ayaw kung pumunta sa meeting. Dito nalang ako, Please? Please?" pagpapaawa nito. Umiling naman ako. " Please? Please? Gusto kung mag-date tayo."

" Date? Saan ka naman mag-da-date?"

" Dito sa kwarto----aray!" kinurot ko naman ang tagiliran niya. Alam ko ang takbo ng utak ng lalaking ito. Ibang date ang iniisip nito.

" I mean doon sa labas. Maglibot-libot lang naman tayo." bawi nito sa sinabi nito. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

" Sige na, please. Na-miss kita.Ayyiiiehhh---aray!" Binatukan ko nga sa ulo. Anong na-miss eh magkasama nga kami buong gabi hanggang ngayon.

" Oo na! Oo na! Maliligo lang ako." mataray na saad ko.

" Sabay tayo----"

" Auh ganun. Umaattend ka nalang kaya ng meeting mo."

" Sabi ko nga diba sa labas na ako maghihintay. Ikaw naman kasi eh. Pinapasok mo pa ako dito." at naglakad na siya agad palabas ng banyo. Umirap naman ako. Sa akin pa sinisi. Naku, kung di ko lang mahal ang lalaking ito.

Eh, kagusto ko din namang makasama siya. Simula ng nandito kami. Madalang nalang kaming magkasama tuwing umaga at hapon dahil sa ang dami niyang ginagawa at ako naman busy din sa pag aaral ng mga dapat gawin. Ilang libro na din ba ang nabasa ko at palaging na-bo-bored lang ako.