The story about us #herschreven

Hoofdstuk 16

(Verbeterd)

{Eva}

Ik word wakker door het zonnetje die door het gordijn naar binnen schijnt. Ik rek mezelf uit en even weet ik niet waar ik ben in die wild vreemde kamer, maar dan pas besef ik dat vandaag de eerste dag van onze vakantie is. Ik kijk naast me en zie dat Levi nog heel vredig ligt te slapen. Een glimlach komt op mijn gezicht. Wat is hij toch een schatje!

Ik zet een been uit bed en besluit alvast te gaan douchen. Ik trek voorzichtig een gordijn open en ik zie dat het een prachtige dag is. Het zonnetje doet zijn werk goed. Met mijn blik op de wekker zie ik dat het pas half tien is. Ik pak schoon ondergoed en een setje kleren en loop dan naar de badkamer.

Als ik helemaal fris de douche uit kom, zie ik dat Levi nog slaapt. Ik doe alleen wat waterproef mascara op. Ik krabbel snel wat op een leeg blaadje dat ik weg ben en loop daarna het appartement uit. Ik geniet met volle teugen van het heerlijke weer. Ik zet mijn zonnebril op mijn hoofd als ik het bakkertje in loop. Ik besluit een aantal lekkere broodjes en lekker drinken te kopen. We hebben immers nog geen boodschappen gedaan. Ik betaal en loop daarna weer terug naar het appartement.

Aan gekomen in het appartement zie ik dat Levi al wakker is.

'Goedemorgen,' zeg ik glimlachend en geef hem een kus op zijn wang.

Hij glimlacht lichtjes. 'Goedemorgen Eef.'

'Ik ben bij de bakker geweest en heb wat lekkere broodjes en drinken voor ons meegenomen.'

'Hm, lekker hoor. Zou ik vast borden pakken?' stelt hij voor.

'Als je dat wilt doen, graag.' Hij knikt en rommelt wat in kastjes.

Ik pak de broodjes uit de papieren zakjes en schenk wat sap in de glazen.

'Lekker geslapen?' vraag ik hem.

Hij knikt tevreden. 'Jij?'

'Ja.' Het was stil. We aten rustig ons eten op. Ik was klaar met eten en wilde net opstaan om onze borden naar de keuken brengen, maar Levi was me voor en griste mijn bord voor mijn neus weg en stond op. Wat heeft hij plotseling toch?

'Levi, is er iets?' Mijn ogen doorboorden die van hem.

Het leek alsof hij het wilde vertellen, maar hij klapte zijn mond weer dicht. 'Nee.'

'Asjeblieft, vertel me als er iets is, oké, je kan me vertrouwen,' zeg ik in de hoop dat hij het me zou vertellen, maar hij hield het stuk voor stuk voor zich zelf. Hij zal het waarschijnlijk niet vertellen.

Om hem op zijn gemak te stellen stel ik wat leuke ideetjes voor. 'Zullen we naar het strand gaan?'

Hij knikt kort en zoekt zijn en mijn zwemkleren bij elkaar en geeft vluchtig mijn bikini.

Als we er helemaal klaar voor zijn om te gaan, lopen we samen naar het strand. Levi loopt stevig door en ik moet haast rennen om hem bij te houden. 'Levi, chill, we hebben geen haast, we hebben de hele dag nog', breng ik uitgeput uit. Ik veeg een zweetdruppel van mijn klamme voorhoofd.

Hij kijkt me even aan, maar loopt even stug door als net. Ik zucht diep en loop zo snel mogelijk achter hem aan. Wat heeft hij toch?

Nu begin ik langzaam geïrriteerd te raken. Oké als je niets wilt vertellen vind ik dat best, maar dan nog steeds zo stug te doen vind ik niet oké. Dat is toch gek? We hebben eindelijk vakantie, ik wil dat hij wat gezelliger gaat worden.

Ik wil een gezellige vakantie me z'n tweetjes. Niet zo'n vakantie waar we zo gestrest als kippen zonder koppen zijn en amper kunnen genieten van de vakantie en de tijd samen gezellig doorbrengen. We hebben een zware periode achter de rug en ik wil even nergens aan denken. Ik haal hem met een paar passen in en beveel hem te stoppen.