Hoofdstuk 9

1.3K 39 0
                                    

(Verbeterd)

{Levi}

Mijn ogen openen zich langzaam bij het horen van een bekend geluidje. Deze keer is het niet omdat ik naar school moet, nee ik heb mijn wekker gezet omdat ik op tijd op het veld moet staan. Ik moet al half 10 op het veld staan.

Ik app even snel naar Jordi.

U: 'Hee maat, 09.00 uur bij dezelfde plek?'

Al vrij snel krijg ik antwoord terug.

Jordi: 'Tuurlijk, tot dan bro.'

Ik lach en zoek mijn voetbal spullen.
Shit, ik ben mijn voetbalshirt vergeten in de was te doen, terwijl er ook nog wat donkere grasvlekken op zitten.

Ik begin zacht te vloeken.

'Stom van mezelf', foeter ik.

Ik trek het shirt toch maar aan. Het zal wel moeten.

Ik sla mezelf tegen mijn voorhoofd. Shit, Eva komt vandaag kijken bij mijn wedstrijd. Ik kan dus sowieso niet met Jordi fietsen.

Ik stuur een bericht naar Jordi.

U: 'Sorry, kan niet met je fietsen, leg het wel op de club uit.'

Ik krijg al een paar seconden later weer een geluidje van mijn telefoon van Jordi denk ik.

Jordi: 'Is goed, tot zo.'

Ik glimlach. Ik ontbijt even snel en trek dan mijn voetbalschoenen aan. Ik app Eva snel.

U: 'Hee waar blijf je? Levi.'

Ze stuurt al vrijwel gelijk een bericht je terug.

Eva: 'Hey ja sorry, ik kom er nu aan. X-Eef'

Ik glimlach en reageer even terug.

U: 'Is goed! Tot straks, Levi'

Ik zie haar aankomen. Ik trek de voordeur achter me dicht en haal mijn fiets van het slot.

'Hee Eef!' Ik geef haar blij een kus op haar wang.

'Hee. Zin in je wedstrijd?'

'Ja hoor, zeker nu jij komt kijken', zeg ik met een scheve grijns.

'Haha, Celine komt ook kijken. Alleen dan naar Jordi. Ik kan dus ondertussen lekker babbelen met Ce', ratelt ze blij.

'Leuk, maar meer focus op mij hè Eefje,' zeg ik met een pruillip.

Ze knikt lachend en geeft me een stomp. 'Hé, kijk uit wat je doet met je beste vriend!' roep ik verontwaardigt.

'Dus jij denkt, dat jij mijn beste vriend bent?' Haar stem klinkt spottend.

Ik rol met mijn ogen. 'Ik was vrij serieus ja.'

'Haha. Dacht ik al. Je kan zo serieus zijn.'

Ik lach nu mee. 'Oké, je hebt gelijk. Voor de eerste keer.'

We komen aan bij mijn voetbalclub. Ik pak haar bij haar arm en trek haar mee naar het veld. Ik wijs aan waar ik zo moet gaan spelen.

'Succes, je kan het', moedigt ze me aan.

Ik glimlach en geef haar een kus op haar wang. 'Thanks beste vriendin.'
Ik geef haar een knipoog en ren dan het veld op naar de coach.

{Eva}

The story about us #herschrevenOnde histórias criam vida. Descubra agora