Hoofdstuk 11

1.2K 34 2
                                    

(Verbeterd)

{Eva}

Ik word langzaam wakker, meer kan ik er niet van maken. Ik draai me langzaam om en zie dat Levi nog in diepe rust ligt. Een glimlach op mijn lippen kan ik niet onderdrukken.

Míjn schatje.

'Goedemorgen schát', hoor ik hem zachtjes zeggen. Zijn schorre ochtendstem maakt hem zo cute.

'Goedemorgen knapperd.'
Ik ga tegen zijn borst aanliggen.

Hij draait ons om, zodat hij boven ligt. 'Ik hou van je Eef', prevelt hij zachtjes tegen mijn lippen.

'Ik hou van je Levi', praat ik hem na.

Een glimlach siert rond zijn perfecte lippen. Hij plaatst dan zacht zijn lippen op die van mij. Ik zoen hem rustig terug.

Onze kus wordt onderbroken door geklop op de deur. 'Wat nu weer'? vraagt hij met een onwijs schattige stem. Ik krijg het helemaal warm van die jongen.

De deur gaat open. 'Eh Levi, heb je even je broek die je al een tijdje aan hebt?' vraagt zijn moeder.

Dan ziet ze blijkbaar mij. 'Wie is dat Levi? vraagt ze.

'Dat is Eva, mijn vriendin', zegt Levi en slaat zijn arm om me heen.

Ik glimlach. 'Hallo, leuk u te ontmoeten.'

'Insgelijks. Je hoeft me geen u te noemen, anders ga ik me zo oud voelen. Levi sinds wanneer heb je een relatie?' Zijn moeder kijkt hem nieuwsgierig aan.

'Asjeblieft ma, laat het nou. We hebben het er wel een andere keer over', zegt Levi geïrriteerd en maakt een gebaar van ga mijn kamer uit asjeblieft.

Ik schiet in de lach. 'Ach wat maakt het uit.'

'Zie je, vrouwen onder elkaar snappen dat. We willen dat gewoon weten', probeert zijn moeder zich ermee te bemoeien.

Levi geeft zijn moeder een dodelijke blik.

'Oké, ik ga al en Levi doe het wel veilig hè, ik wil liever niet dat je een tienervader wordt.'

'Nee ma, ik weet het en nu weg asjeblieft?'

Ze loopt weg.

Hij schud lachend zijn hoofd. 'Vrouwen, waarom moeten jullie je overal mee bemoeien?'

'Tja, vrouwen zijn vreemde wezens', zeg ik wijs.

'Hé pas op wijsneus. Niet zo brutaal, anders ben je nog lang niet jarig.' Hij waarschuwt me gevaarlijk.

Ik steek mijn tong uit. 'Je hebt ergens wel een punt, want ik ben ook nog lang niet jarig.'

'Dit had je niet moeten zeggen', zegt hij gespeeld boos. Hij tilt me van het bed en zwaait me een paar keer rond.

Ik giechel van het lachen. 'Levi i-ik krijg geen lucht meer van het lachen', gil ik gespeeld.

Bezorgd laat hij me los. Ik zie zijn bezorgde uitdrukking en kan het niet langer meer volhouden. Ik proest het gierend uit. 'Geintje!'

'Nu krijg je de doodstraf. Kietel tijd', schreeuwt Levi weer gespeeld boos en stormt op mij af. Zijn vingers beginnen mij overal te kietelen en de tranen lopen over mijn wangen van het lachen. Mijn lachklieren krijgen het zwaar te verduren.

'L-Levi. L-Levi. Stop', gil ik tussen twee kietelende vingers door.

'Wat krijg ik ervoor?' vraagt hij uitdagend.

'Dit', antwoord ik en ik plant mijn lippen zacht op die van hem. Hij stopt direct met kietelen en legt handen in mijn rug. Ik giechel en leg mijn handen in zijn nek. Ik warm mijn koude vingers op aan zijn warme nek. Hij tilt me op en zet me op zijn schoot. Hij drukt me stevig tegen me aan.

Onze kus is vol passie, maar het mooie moment wordt verstoord door zijn moeder.

'Levi, Eva, eten!'

Ik hoor gekreun. Ik grinnik.

'Kom', zegt hij en neemt me aan mijn hand mee naar beneden.

'Ik heb roerei en warme broodjes uit de oven gemaakt', zegt Ivonne

'Heerlijk mam.'

Ik knik beleefd. 'Heerlijk Ivonne!'

Ik schep wat roerei op een wit pistolet. 'Hmm, het smaakt heerlijk', complimenteer ik haar warm.

'Mooi zo lieverd, als je meer wilt of als je iets nodig hebt, zeg het me dan!'

Ik glimlach warm naar haar. Ze is zo vriendelijk. Een lieve eerlijke open vrouw. Levi boft met zo'n lieve moeder. Met die gedachte geef ik Levi een zachte kneep in zijn hand. Hij glimlacht naar me en gaat dan verder met zijn broodje.

Na het verrukkelijke eten, gaan Levi en ik naar zijn kamer om ons om te kleden. Ik kleed me snel om en trek wat kleren aan die ik mee had genomen van thuis.

'Eef, wil je vanavond mee naar een feest? Je hoeft niet als je wilt, maar ik dacht misschien wil je wel mee', biedt Levi aan.

'Ja het lijkt me gezellig!' zeg ik blij. Ik heb een kort broekje aan. Het is heerlijk weer!

'Ik kom je dan rond half zeven ophalen. Als je wilt, mag je Celine meevragen, want het is een feest van Jordi', meldt hij me.

'Ik zal vragen of ze kan!'

Hij knikt. 'Je ziet er trouwens prachtig uit!'

Ik bloos.

We gingen nog gezellig twee films kijken. Ik koos voor comedy. Levi koos helaas voor horror. Ik kan niet goed tegen horror en hij weet dat maar al te goed. Volgens mij deed hij het zodat ik bang bij hem op schoot zal zitten, zoals jongens graag willen dat hun meisje bang wordt van de film en dan bij hen getroost moet worden. Wat ook dit keer weer het geval was. Ik ben dus doods bang voor horror, maar elke keer vindt ik het te verleidelijk en denk ik ach horror is maar fake, dat kan ik wel aan hoor, maar keer op keer is het resultaat dat ik weer een paar nachten niet kan slapen, maar ja ik ben koppig en denk dat ik het wel aankan.

Het was een gezellige middag en uiteindelijk ging ik naar huis, nadat ik zijn moeder had bedankt voor de gastvrijheid.

'Tot vanavond schoonheid', zegt hij en kust me teder op me mond.

'Klokslag half zeven hè!'

Hij knikt lachend. 'Ja tot dan!'

Ik zwaai en fiets dan naar mijn huis.

Thuis aangekomen app ik of Celine kan.

U: Hey Ce, kan je vanavond mee naar Jordi's feest? Kom je bij mij optutten? Levi komt mij en jou half zeven ophalen? Hoop dat je kan.
XX' je beste vriendin

Al vrij snel krijg ik een appje terug van haar.

Celine: Hee Eef,
Tuurlijk gaan we samen feesten gek. Ik kom rond half zes naar jou.
Loveyou beste vriendinnetje.
XX' je allerbeste vriendin

Een glimlach komt op mijn gezicht. Ik zoek alvast wat spullen bij elkaar. Ik loop naar de badkamer. Ik zie dan plotseling, dat mijn beenhaar er niet uitzag. Ik vervloek mezelf dat ik het ben vergeten en scheer mijn benen snel. Heb ik alle spullen? Ik ga nog een keer alles lang. Ik hoor de deurbel. Ik zet mijn gepeins aan de kant en doe blij de voordeur open.

'Hee Ce', zeg ik enthousiast en geef haar een stevige knuffel.

The story about us #herschrevenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu