The Jerk's Wife

The Jerk's Wife: 22

"Really? Baby?" Nakangiti niyang tanong. Nagpakandong ulit si Lilly at pinaupo niya ito sa kabilang hita. Napansin niyang medyo selosa ang anak niyang babae.

So kaya pala kilala siya ng mga bata dahil may mga larawang ipinakita sa kanila si Claire. Medyo nabawasan ng konti ang sama ng loob niya sa asawa.

"We have lots of lots of photos with Dad. Sayang hindi namin nadala ni tuya Stevey." Lilly said. Ang cute talaga ng mga anak niya lalo na kapag nagsasalita.

Lots of lots of photos. Really? Nagtataka tuloy siya kung saan nakuha ng asawa ang mga larawan niya.

"Lilly, just Steve. Not Stevey." He corrected his sister with a bossiness remark.

Wow.. may pinagmamanahan nga. This is me. Typical suplado. Bulong niya sa sarili.

Ngumuso ang anak niyang babae. Natawa siya sa pagsaway ni Stevey sa kapatid.

"What's the problem with Stevey?" He asked his boy.

"Because I'm a big boy now. It should be Steve. Stevey sounds so baby and am not a baby anymore." Stevey replied. He realized na ganito na pala ka-talino ang mga anak niya. Salubong na naman ang kilay nito na ikinatuwa niya. Natatawa siya sa alitan ng dalawa.

He smiled, "Can you guys tell me your complete name?" He wanna know everything about them of course!

"Daddy, my name is Grailley Sandoval Schwartz." Magiliw na sabat ni Lilly. So kaya pala Lilly ang nickname ng baby girl ko. Hindi niya mapigilang mapangiti.

"How about you Steve?" He asked. Nakita niya ang pagningning sa mga mata nito nang banggitin niya ang pangalang 'Steve.' Obviously, ayaw nga nitong tawagin siyang Stevey.

"Geusteve Sandoval Schwartz. Mom said na kinuha niya ang name ko sayo. What's your name pala Daddy?" Si Stevey. Napangiti na rin ito sa wakas! Kanina masyado itong aloof nang makita siya.

His smiles got even wider. Kahit pala wala siya sa mga tabi nito, Claire filled them information about him. Kaya pala nakilala siya agad ng mga anak at first met. Good thing was, their surname ay sa kanya. Mabuti na lang at pati pangalan niya ay hindi ipinagkait. Tiyak na magwawala siya if ever Claire deceived them for that matter.

"Aegeus Schwartz. Yan ang name ng Daddy." He answered. He is very happy to have them in his life.

"Wow! You had a very nice name Daddy!" Nakangiting palakpak ni Lilly. This cute little girl really amazes him with every gesture.

"Thank you baby." Pinanggigilan niya itong hinalikan sa pisngi. Tumawa lamang ito ng malakas. Kinabig niya sa kabilang braso si Stevey at niyakap ang dalawa. Ang saya na naramdaman niya ngayon ay umaapaw. Walang kapantay na kaligayahan.

Nanghihinayang siya sa mga panahong wala siya sa tabi ng mga ito. Hindi man lang niya narinig ang unang iyak ng kanyang kambal. Even the first smiles, the first crawl and walk and even their roaring laughter. Hindi man lang siya napuyat sa pag-aalaga ng dalawa sa panahong masama ang pakiramdam nila. Hindi napigilang tumulo ang luha niya habang pinagmamasdan ang mga anak. He missed that six years. And even those times na ipinagbubuntis ang kambal ng kanilang ina. Hindi kailanman nawala sa isipan niya ang asawa. Kung hindi lang sana niya pinairal ang pride noon, kung hinanap lang niya ito. Matagal na sana niyang nakasama ang mga anak. But it is not too late. Makakabawi parin siya.

"Daddy, why are you crying?" Lilly asked wearily.

"I'm just happy sweetie. This is tears of joy." He explained. Lilly wiped his tears off. His lovely girl is a sweet, caring child. And he really appreciated her care for him.

"Does happiness make you cry, Dad?" Biglang tanong ni Stevey, which made him laugh out loud.

Hindi dahil nakakatawa ang tanong nito kundi dahil sa pagiging kuryusidad nito sa mga bagay bagay. This young boy is undeniably smart. Kumunot noo ito nang makitang tumawa siya ng malakas.

"Yes, baby. Sometimes it makes you cry. Why did you ask about that?" Hindi mapuknat sa labi niya ang ngiti habang tinatanong ito.

"Mommy does not cry when she's happy." Sabi nito. Napangiti siya sa anak.

"No. Sometimes mommy is crying too." Lilly interrupted.

Mas lalong kumunot ang noo ni Stevey, wari inaalala ang sinasabi ng kapatid.

"Why she's crying sometimes?" Naitanong niya kay Lilly. He was curious about his wife's whereabouts.

"Because we're special as she always said." Lilly answered him. Napangiti siya sa kasagutang iyon.

"You want Daddy cook breakfast for us? Ano gusto niyo kainin?" Pag-iiba niya ng usapan. As much as he wanted to know them more, he wanted also to please them by cooking them breakfast or what. Basta ang alagaan at pagsilbihan ang mga bata ay ang pinakagusto niyang gawin. Uumpisahan na niyang bumawi sa ilang taong hindi nakapiling ang mga anak.

"Okay! Let's go! We want fried rice!" Masiglang sigaw ng dalawa. Minsan kapag kambal talaga, nakakatuwa ang pagsasabay nila ng pagsasalita. Ang sarap pakinggan.

Dinala niya ang dalawa sa kusina. Pinaupo niya sa mesa ang dalawa at pinainom muna ng fresh milk. Fried rice at fried chicken lamang ang hiniling ng kambal kaya napakadaling lutuin para sa kanya. He learned cooking skills when he was in abroad. Kapag nasa barko kailangan niya talagang matuto sa lahat ng bagay sa kusina. Kaya sa paglipas ng ilang taon madami siyang natutunang klase-klaseng receipe. Though cooking is not of his hobbies but he had no choice but to learn cooking. Nagluluto lamang siya kapag kailangan pero natututo naman siya dahil karamihan ng nakakasama niyang buddies sa barko ay mga best in culinary. He needs to be versatile for all cases as a captain of the ship, as a businessman, as husband and of course as a father.

While cooking for them, he was enjoying talking simplest things with his kids. Tungkol sa pag-aaral and all about those stuffs. And he found out that Stevey is a top achiever among all his batch. Top five ang baby girl niya which is not bad after all. Matalino parin. Ang mahalaga sa kanya ay ang kalusugan ng dalawa. Bonus na lang ang katalinuhan at itsura. And he was thankful that his kids grew up like this. Magalang, mabait, malambing at makukulit. Lalo na ang baby girl niya. Masyadong talkative at mataas ang memorya lalo na kapag nagkukuwento ito.

"Tulog parin si Mommy tuya.." Binalingan ni Lilly ang kapatid.

Maaga kasi nagising mga anak niya. Buti naman at naisipan ni Claire na dalhin ang mga bata dito dahil tiyak na susugurin niya ito sa Baguio kapag nagkataon.

"Let your Mommy sleep first. Mommy needs rest mga anak." Sabi niya habang hinahain ang mga pagkain sa mesa.

"Gusto niyo subuan kayo ni Daddy?" He asked them. Gusto niyang pagsilbihan ang mga ito.

"No Daddy." Umiling si Stevey.

"Okay!" Masigla niyang sabi habang nilalagyan ng pagkain ang plato nito. Big boy na talaga ang anak niya.

"Daddy subo mo ako please.." Naglalambing na hiling ni Lilly. Napangiti siya sa inaasal ng little girl niya. Spoiled but sweet.

"Yes, sweetheart."

He feels so blessed. Kinandong niya si Lilly habang sinusubuan. Tahimik lamang si Steve at paminsan minsan lamang nagsasalita.

Sa ngayon, masayang masaya na siya. Wala na siyang mahihiling kundi ang kabutihan ng kanyang mga anak.