from Normal to Unforgivable

Hoofdstuk 3

Samen lopen Jake en ik ons huis binnen. Mijn ouders zitten samen al te wachten in de woonkamer. Terwijl ik mijn tas op de grond gooi en op de bank ga zitten, vraagt Jake: 'Waarom moesten we naar huis komen? Ik had met vrienden afgesproken.'
Onze ouders kijken elkaar aan en dan zegt mijn stiefvader voorzichtig: 'we moeten jullie iets vertellen... Mijn werk heeft mij opslag gegeven. Maar hierdoor krijg ik wel werk op een andere plek.' Fronsend kijk ik hem aan. Wat bedoelt hij met andere plek? Dan pas begint het door mij door te dringen. 'En Bel zeker achter laten?!' Roep ik terwijl ik opspring. 'Ja dag!'
Geschrokken kijkt Jake me aan. Volgens mij heeft hij het nog steeds niet helemaal door.
'Wat bedoel je?' Vraagt hij. 'Wacht eens even. Gaan we verhuizen?' Ik zucht. Zijn brein is waarschijnlijk aangetast door het drinken. 'Ja.' Antwoord mijn moeder zacht. 'Waar naar toe?' Vraag ik onzeker, alsof ik bang ben voor het antwoord. Mijn stiefvader kijkt me aan. Het lijkt wel alsof ik geen emotie van zijn gezicht af kan lezen. 'Naar Amerika.'

Het is ondertussen drie uur later. Nadat mijn ouders me dit hadden verteld ben ik snel naar boven gerend en heb ik mijn iPhone gepakt. Toen Bel opnam ben ik in huilen uitgebarsten.
'We-we gaan verhuizen.' Had ik gesnotterd. 'Waar naartoe?' Had Bel bezorgt gevraagd. 'Am-Amerika' antwoordde ik, en ik begon nog harder te huilen.

 'Ik kom er nu aan.' Riep Bel terwijl ze ophing.

Nu, drie uur later zitten we samen op mijn bed en praten we zachtjes, zodat mijn broer, die in de kamer naast mij slaapt, ons niet kan horen.
'Dus..' Zei Bel. 'Dit verandert wel wat dingen.' 'Ja' antwoordde ik, en ik keek naar mijn handen. Ik dacht na. Ik zou Bel niet meer kunnen zien. Ik zou niet meer auditie kunnen doen voor het dansteam. Ik zou geen vrienden meer hebben. Langzaam begon ik in paniek te raken. Hoe moest ik dit nou doen?! Ik begon sneller te ademen en een paar verdwaalde tranen dwarrelde over mijn gezicht. Ik heb afleiding nodig, anders ga ik door het lint, dacht ik. Ik keek op en zag Bel maar mij kijken. 'Kun je me misschien naar de sportschool brengen?' Vroeg ik haar, en ik keek haar smeekend aan. 'Ja hoor.' Zei ze langzaam terwijl ze me twijfelachtig aankeek. Dit zal natuurlijk wel raar lijken. Ik heb met gehoord dat ik naar Amerika ga verhuizen en ik wil naar de sportschool. 'Mooi, dan kleed ik me even snel om.'
Ik liep naar mijn kleding kast en keek. Wat zal ik aantrekken? Ik pakte een zwarte Nike sportbroek, met driekwart pijpen. Daarop deed ik een knalroze sportbh met een hempje van de h&m erop. Ook trok ik m'n Nike's aan en deed ik mijn haar in een staart. Zo, klaar om te gaan!

'Doei!' Riep ik tegen Bel, die even snel een cadeautje moest kopen in de stad. Ik pakte mijn sporttas op en rende bijna naar de ingang van de sportschool. Ik scande mijn pasje en liep door het poortje. Ik was al omgekleed, dus dat hoefde ik ook niet meer te doen. Ik dumpte mijn tas in een kluisje en ging snel aan de slag. Ik begon bij de hardloopband, om even op gang te komen en mijn spieren op te warmen. Daarna deed ik nog wat krachttraining, vooral voor mijn benen. 
Vervolgens dronk ik wat water en liep ik naar een aparte zaal met matjes. Daar deed ik wat rek en strek oefeningen. Toen ik daar mee klaar was deed ik dingen als de spagaat, split en handstand. Ik keek om me heen en zag een paar mensen kijken. Beschaamd liep ik naar een andere zaal, die vol met spiegels hing. Glimlachend trok ik mijn dansschoenen aan en stond ik op.

Een uur later was ik klaar en liep ik de sportschool uit. Ik voelde mijn telefoon trillen en snel keek ik op het schermpje.
Kun je naar huis komen, je moet beginnen met inpakken! Je vader vertelt me net dat we overmorgen al vertrekken! X mama.

Hi,
Ik hoop dat jullie het tot nu toe een beetje leuk vinden. Ik denk dat jullie wel een beetje snappen waar ik met dit verhaal naar toe wil.
Ik vroeg me af: hoelang willen jullie de hoofdstukken ongeveer hebben? Tot nu toe is het telkens iets van 600 woorden, maar laat het me weten als jullie ze langer willen hebben!
X Moi