Camdan Kanat

5. bölüm

Annem sessizce yatağımın kenarına oturdu. Kafam yastığa gömülü olduğundan sinirli mi, üzgün mü nasıl olduğunu bilmiyordum. Lakin saçlarımı şefkatle okşayınca kızgın olmadığını anladım. Yavaşça kafamı kaldırıp baktım ona. Gözleri dolmuştu. Neden dolmuştu ki? Belkide ona karşı çıktığım sırada yaptığı şeyin yanlış olduğunu anlamıştı. Bunu yaptığı için pişmandı. Onu öyle görmek benimde canımı acıtıyordu. Hızla doğrulup annemin boynuna doladım kollarımı. Kafası omzuma düşünce hıçkırıklarla ağlamaya başladı. Onun böyle olması benimde ağlamama neden oluyordu. Daha fazla dayanamayıp bende göz yaşlarımı serbest bıraktım. Ardından doğrulup gözlerime baktı. İki sulu göz bakışıyoduk bir birimize. Göz yaşlarımı silip konuşmaya başladı:

- Orada yaptığım çok saçmaydı. Aklım nerdeydi hiç bilmiyorum.

- Önemli değil anne.

Yinede utanç duyduğunu belirticek bir biçimde kafasını yere eğmişti. İki elimle çenesini şefkatle kavrayıp kaldırdım:

-Sen annemsin ne olursa olsun ben seni affederim biliyorsun.

Tebessüm etmiştim o da bunu fark edip etmişti. Sonra hızla göz yaşlarını silip kalktı yataktan. Bende doğrulup kucağımda yastıkla bağdaş kurdum. Annem tam çıkacakken masamdaki pizza kutusunu fark edip açtı. Pizza az da olsa sıcak olmalıydı hemen soğumuş olamazdı. Annem bana dönüp:

-Aç değil misin?

İşte o anda karnımın gurultusunu duydum. Açtım hemde çok. Hemen mama isteyen çocuk gibi ellerimi anneme uzattım. Annem tebessüm edip kutuyu uzattı. Ve odadan çıkarken son bir kez daha bana bakıp gülümsedi:

-Bugün antreman olmasada olur. Derslerine çalış ve erken uyu bebeğim.

Diyip odadan çıktı. Pizzanın kokusunu içime çektim ve aklıma pizza yerken film izlemek geldi. Masam yatağıma uzak değildi biraz uğraşmam gerekiyordu ama yinede kalkmam gerekmiyordu yataktan. Laptobu masamdan aldığımda açık unuttuğumu ve şarjın bittiğini fark ettim. İşte şimdi kalkmam gerekiyordu. Lanet olsun! Oflaya puflaya kalkıp şarj aletini buldum bu sırada mesaj gelmişti telefonuma. Şarjı takıp laptobu açtıktan sonra telefona baktım. 6 Mesaj vardı ve hepsi Serenay'dandı. Güldüm çünkü sms paketi yapınca direkt mesaj atıyordu harcicak birilerini arıyordu işte. Hemen gülüp mesajları tek tek okudum:

"Sms paketiiii!! sonundaaa!!"

"hello boyz!!"

"Abi cevap vericek misin?!"

"Oldu o zaman kızım sinir etme cevap ver konuşucak kimsem yok."

"Halaya bekliyorum seniiiii!!"

"Tamam ben gidip supernatural izliyim senden hayır yok -,-"

Kahkaha atmıştım. Hello boyz lafı Crowly'e aitti. Ve Crowly'de ikimizin hayran olduğu diziye aitti. Yani supernatural'a. İyi hatırlatmıştı bende açıp en son kaldığım bölümden açmıştım diziyi. Yüklenmesini beklerken Serenay'a mesaj attım:

"Halay teklifi hala geçerli mi :D"

"Yok sana halay malay!"

"Ama ama ama...iyi bende supernatural izliyim bari hıh"

"Abi!! çok güzel bölüm ya :( ama sezon finali"

" :O sakın anlatma izlicem birazdan"

Ardından bölümü başlatıp pizzamı yemeye başladım. Mısırları seviyordum. Ama üstümde değil pizzanın üstündeyken. Sinir olmuştum ve mısırları tek tek yiyip pizzama devam ettim. Dizi gerçekten güzel bir final vermişti. Yeni sezonu baya bekliceğim belliydi. Lakin saatin geç olduğunu fark ettim bu da birazda olsa derslere çalışmam gerektiğini hatırlamamı sağladı. Yorgun değildim ama yinede kafamı yastığa koyarsam uyuya kalıcaktım. Bu yüzden pizza kutusunu hızla mutfağa gidip çöpe attım. Annem salondaydı gidip baktığımda televizyonun önünde uyumuştu. Çok komikti. Televizyonu kapatıp üstünü ince battaniye ile örttüm. Ardından hızlı adımlarla odama gittim çünkü antreman odasının önünden geçiyordum ve açıkçası Casstiel ile yeteri kadar bugün yüz yüze gelmiştim. Yani ben öyle düşünüyordum. Lakin yinede fark etmişti beni seslenerek çağırmıştı . İstemesemde durmuştum. Kafamı yavaşça çevirip odaya girip casstiel'a baktım: