Monetenegro Heirs 5: You Never Knew It Was You (2nd Generation) ✔

Chapter Nine 👑

"Is... is it true?" pumiyok pa ang boses ko ang my tears fell into my cheeks instantly. Bumahid ang sakit sa mga mata ni Daddy habang nakatingin sa akin.

"Rewane,anak---" akmang lalapitan ako ni Daddy ngunit humakbang ako paatras and I stop him.

"Tell me!Is it true?!Lahat ba ng narinig ko ay totoo?" hysterical na tanong ko. Hindi ko na alam kung bakit galit na galit ako o kung para kanino ang galit na nararamdaman ko ngayon. Basta't iisa lang ang alam ko galit na galit ako.

Tumango naman si Papa at bahagyang yumuko. Napailing ako at binalingan ko si Kuya Shaveen at marahang napatango din siya bilang sagot. Mariing napapikit ako at wala pa ding tigil sa pagpatak ang luha sa mga mata ko. Kumikirot ng husto ang dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko kung magiging masaya ba ako o hindi ng dahil doon. I felt betrayed. For almost two years, wala manlang nagsabi sa akin ng bagay na iyon.

"Why? Why did you all lie to me??"

Nanghihinang napaupo ako sa sahig at naisubsob ko ang mga palad ko sa mukha ko at parang batang umiyak ng umiyak. Mas lalong kumirot ang dibdib ko ng dahil sa nalaman., When I came back here, wala na akong ibang inisip kundi ang magiging katayuan ko sa buhay ni Aeness. Kung ano ba ako kay Aeness. Kahit masakit, kahit alam kung mali alam ko noon sa loob ko na kahit maging royale mistress lang ako ay matatanggap ko. Halos mabaliw ako sa kaiisip kung ano ba ang magiging desisyon ko. Kung pipiliin ko ang tama o mali ngayon. At ngayon.. at ngayon..

Napaangat naman ako ng tingin ng may marahang tumapik sa balikat ko at nakita kung si Kuya Shaveen iyon. Malungkot na ngumiti siya sa akin at may inabot na isang sobre.

"Dapat noon ko pa ibinigay sa iyo ito but I didn;t dahil ayaw ni Papa. But now I think you deserved to read this. Hindi namin ito binuksan at pinakialaman. Galing ito sa kanya two years ago."

Napatingin naman ako doon sa sobre at napaluno. Sandaling napatingin ako kay Kuya Shaveen at tumango lang siya. Nanginginig ang kamay na inabot ko ang sobre at pakiramdam ko mawawalan ako ng hininga habang binubuksan ang bagay na ito. I;m scared... scared that this letter would break my heart into pieces. Mariing napapikit ako at nagpakawala ng malalim na buntonghininga bago tuluyang tinignan ang sulat,. Ngunit ng mabasa ko ang unang salita palang ay kumirot na ang dibdib ko ng dahil sa sakit.

Dear Sweetheart,

Seriously I don't know why I'm writing this kind of stuff. This is not so me but when it comes to you I can do things I never thought I would do. Alam kung sinabi mo sa akin na hindi ako ang pipiliin mo. N mas pinili mo ang balikan ang ex mo keysa sa akin. And it hurts like hell, Wane. Do you know how painful it is??? It feels like I'm already facing my own death and doesn't given me a choice to live. Kahit alam kung nagsinungaling ka sa ibinigay mong dahilan sakin ng hindi ako ang pinili mo pero masakit pa din. I don't know what's really holding you that time not to choose me.I don't really know. I guess, you didn't love me that's why.. I know its wrong to push myself from you when you don't feel anything from me. I know its wrong to trapped you beside me even if you don't want to. I know I'm being selfish., Because that's what I am when it comes to you. I am that selfish man! I am selfish! And Im sorry if I want you all by myself. I'm sorry if I can;t let you go. I know I need to respect your decision. Alam kung dapat tigilan na kita dahil hindi ako ang pinili mo. Dapat pakawalan na kita. But I can't .. I can't let you go! I can't bear to lose you because I love you, Wane. I love you so much that even if it hurts and pain me like hell I will still choose to hold on with you. To be with you.

Sweetheart, please .... please choose me this time. Kahit ano gagawin ko para sa iyo. I will wait... I can wait until you will learn to love me too.

Please meet me at the Museum Tower this friday... I will wait for your decision.. No exact time because I will wait for you the whole time until that day will end.

I am still hoping, Wane. Hoping that you will choose me and became...

my Queen..

Your Prince,

Aeness

Nanginginig ang kamay ko habang hawak hawak ko ang sulat at walang tigil sa pagpatak ang luha ko. This letter, this been two years ago. At.. at noon pa pala mahal na ako ni Aeness, mahal na mahal ako ni Aeness. At mahal na mahal pa din niya ako kahit nasasaktan ko na siya ng husto. Akala ko ako lang ang nagmamahal. Na ako lang ang nasasaktan. Mali pala ako. Maling mali. Dahil mas lalong nasaktan siya ng dahil sa akin noon. I don't think I will deserved him

"Anak." tawag sa akin ni Papa. Nag angat na ako ng tingin at tumayo. Pinalis ko ang tumulong luha sa pisngi ko ngunit wala pa ding tigil sa pagpatak iyon.

"I want to talk to him!" determinadong saad ko. I need to know everything.

"Rewane, anak .No---"

"I said I want to talk to him, Dad. You can't stop me." i burst and I looked at Kuya Shaveen

"Call him. I want to talk to him." mariing saad ko.

"Rewane, hindi pwede. He's busy right now. Nandito ang parents niya at ang royale committee dahil pinag uusapan nila ang nangyari. Kung may nilabag bang batas si Aeness sa Royalties at kung mapaparusahan ba siya. The Royal Family is in chaos right now. Hindi ka pwedeng pumunta doon baka madamay ka pa."

"I don't care! Bring me to him, now!"