Her Nightmare's Hell

Prologue

"Ale sigurado ka ba sa plano mo? Matagal na panahon na kayong hindi naguusap. Kailangan pa ba talagang ibalik ang nakaraan?" tanong ni Veronica sa'kin habang naka-upo siya.

"Napagusapan na natin 'to, Ver. Ang tagal ng hinintay ko para sa araw na 'to."

Bumuntong hininga si Veronica at umiling-iling. Naramdaman kong hinaplos ni Saira ang aking buhok.

"Alam namin na gusto mong mangyare ito, Ale," ngumiti siya ng maikli. "Pero sana pag alam mong hindi mo na kaya, tumigil ka na ah."

Tumango ako bilang sagot at sakto namang bumukas ang pintuan. Narinig kong pumasok si Sergio na kapartner ko dito sa kompanya.

"We are glad you came to visit us Mr. Kinston. We have been waiting for you." For sure nakangiti si Sergio.

"It was my pleasure, but--" Mr. Kinston trailed off.

Nakaramdam ako ng kaba at panginginig sa katawan dahil kahit hindi man ako nakatingin sa kanya ay alam kong nakatingin ang mga mata niya sa amin-- sa akin.

"Is that how your female employees are trained?" tanong niya.

Sumilip ako sa gilid ko ng biglang lumingon si Saira sa kanila na naka-ngisi.

"I am sorry, Mr. Kinston," Sergio cleared his throat. "They are Ms. Alvarez companions," sagot pa niya.

"Ms. Alvarez? Who is that?" tanong ulit nito.

Sino nga ba ako? Baka pag nalaman mo kung sino ako magulat ka.

Napangisi ako bigla and excitement crawls all over my body.

"Ms. Alverez," tawag ni Sergio sa'kin.

Unti-unti akong humarap sa kanila habang naka-cross arm. Nakangisi pa rin ako pero maliit na ngisi lang ang makikita niya sa aking labi. Yung tipong ngising tagumpay.

Ngayon kita sisingilin sa mga ginawa mo sa'kin. Humanda ka dahil-- the girl you once knew has now change. At dahil sa iyo 'yon.

"H-Hon..," gulat niyang sinabi.

Sinumulan kong maglakad papalapit sa kanila. Si Sergio naman ay papalit-palit ng tingin sa aming dalawa ni Mr. Kinston. Para siyang nagtataka kung magkakilala kami.

"Do you know each other?" Sergio pointed at both of us.

Nawala ang ngisi ko. "Of course not," mahina kong sagot to him before turning my head back to the guy that became the reason why I'd changed. "I've heard so much about you, Mr. Zain Kinston. Nice to finally see and meet you."

Imbes na si Mr. Kinston ang sumagot sa sinabi ko, napatingin ako sa gilid niya doon nagmula ang boses ng sumagot.

"It really is finally," pabulong ngunit may ibang meaning na sabi ng kasama ni Mr. Kinston na si Mr. McKinley.

Halos tumayo lahat ng balahibo ko. Lumiit ang tingin niya sa'kin pero ngiti ang binalik ko sa kanya.

Hindi niya pwedeng makita ang pagkakatakot ko. I inhaled-exhaled to calm myself and returned my focus to Zain Kinston. You once got what you wanted. You once got me twirling in your hand. Now it's my turn to show you my new world. The hell you put me into after a very long year of being hurt.

Sergio cleared his throat. "O-Okay then? Bakit parang nakakatense ang atmosphere?" he tried to joke.

I smiled sweetly at him. "Really? I can't feel anything."

Zain Kinston, pagbabayarin kita sa lahat ng ginawa mo sa'kin. Simula ngayon hanggang sa mapagod ako.

-----------------------

A/N: This story is not edited. In other words, kung ayaw niyo sa maling grammar, wrong spelling, or missing words. Then you can stop if you can't take it, but you should keep going hahaha! -Synth