Officially Blake's

CHAPTER 23

Sumisingit singit na lang kami sa mga sasakyan para makadaan at makatakas kami. Kung anu anong bagay na lang ang mga nasasagasaan namin. Buti nga wala kaming napatay na tao eh. Sa sidewalk kami dumaan nung nakita namin na palapit na palapit na yung mga guards. 

Nakaabot kami sa isang bridge sa may Class C ng biglang natigil kami. Biglaan talaga ang pagtigil namin kaya tumalsik kami. Nung bumagsak kami sa kahoy na bridge, tawa kami ng tawa. Nasugatan kami pero tawa kami ng tawa. Ang saya non eh! Kala ko nga nasa action film ako eh. Iba talaga pagka nagsama kami ni Papa Blake ko. 

Tumayo kami at chineck yung Millona 16. Flat. Shit. Lagot si Papa Blake neto. "Paps, saan mo 'to nakuha?" tanong ko habang hinihimas himas namin yung motorbike. 

"Uh... nabili ko lang yan last week." Napatingin na lang ako sa kanya at napamura. Tumawa kaming pareho at naghigh five. Natigil saglit ang kasiyahan namin noong biglang dumating ang mga guards ni Mama.

Double it 'cause she was there. 

Shoot.

As expected, pinosas kami ni Papa Blake at pinwersang sumama sa kanila. I hate my mother. 

***

Dinala kami ni Mama sa bahay. Ayt. Ayaw na ayaw ko dito eh! Kaya nga sa condo ako nakatira ngayon eh. Pumasok siya sandali sa kwarto niya, siguro para kalmahin ang sarili niya. Siniko ko si Papa Blake para magising. Hindi to tamang oras para matulog. High blood na high blood na si Mrs. Sy oh! 

"Paps," bulong ko. "Gising. Papatayin tayo niyan ni Mama eh."

Hindi man lang siya nagising. Hindi nga siya gumalaw eh. Tch. Walang kwenta tong taong to! Hindi alam timing-an ang mga bagay bagay eh. 

Biglang lumabas si Mama at inayos ko ang sarili ko.

"Luke."

Napatingin ako sa kanya. She rolled her eyes. What the?! Wala naman nga akong ginagawa sa kanya tapos...ayt! Baliw na talaga tong babaeng to eh.  

"Ano?" tanong ko ng iritang irita. Hindi siya sumagot. Umupo lang siya sa couch habang kami, sa floor nakaupo. Nakaposas.  

"Luke... what the hell are you doing with your life? I don't understand you. I can't understand you," sabi ni Mama. "You can't pass your exams if you don't threaten the teachers. How do you view your life, huh?"   

Napatingin ako kay Papa Blake. Tulog pa rin. Huminga ako ng malalim at tumayo kaya nahila din si Blake. "Paps!" sigaw niya ng iritang irita. Hinayaan ko na lang siya.  

"Ma! 19 na ako. Just let me live my life! Bayaan mo na ako. Pwede ba?!" sigaw ko. Nakakairita naman kasi eh! Umuuwi lang naman tong mga to pagka may nagagawa akong mali eh.

"I have 10 important meetings back in Hong Kong and I cancelled them all just to see you. And look what...  what... Look at you! Luke, please, get a grip. Ok? You can't be like this forever. Playing with life, playing with all your money, playing with the girls. I mean, for crying out loud, you have a sister!"

Tumayo siya dun sa last sentence niya at ako naman napailing na lang. "Ma, is this about what I did to Kirsty?" seryoso kong tanong. Nagsigh siya at tumango. 

"You sent a death threat to your sister. You freaked everyone out. Do you have any idea how stressed we are?!"

Natawa ako nung maalala ko yung reaction ni Kirsty noong tinawagan niya ako nung gabing yon. Tinignan ako ng masama ni Mama kaya tumahimik ako. 

"Sorry. It was a prank. Come on, Mrs Lynn Sy! Naging bata ka din naman ah! Prank lang yon. Joke lang yon. Ok?! Ok na ba?! Sorry na," sabi ko habang pinipigilang tumawa. Tumingin ako kay Papa Blake, nakatingin lang siya kay Mama at parang inaantok. Tinignan ko siya para humingi ng back up pero sa ganitong pagkakataon, wala namang pakialam sa mundo to. Ayt.