Friendship ✉ L.H

✉ 10. I can't sleep.

Me: Hej Vic.
*nie wysłano*

Me: Wiem że nie chcesz teraz ze mną gadać, ale zrzerają mnie wyrzuty sumienia.
*nie wysłano*

Me: Tyle lat byliśmy najlepszymi przyjaciółmi, a teraz nawet nie wiem gdzie jesteś. Żaden z chłopców nie chce mi powiedzieć.
*nie wysłano*

Me: Nawet Ashton wie! Ashton! Ten z którym kiedyś wstydziłaś się rozmawiać.
*nie wysłano*

Me: Pamiętam jak powiedziałaś mi kiedyś że to dlatego że onieśmiela cię, bo jest starszy i przystojny.
*nie wysłano*

Me: Powiedziałem ci wtedy że nie masz się czego obawiać, że Ashton jest spoko i na pewno się polubicie.
*nie wysłano*

Me: Pamiętam też, że byłem wtedy trochę o niego zazdrosny.
*nie wysłano*

Me: Że twierdziłaś, że jest przystojny i w ogóle.
*nie wysłano*

Me: Chodziłem jak struty i nie odzywałem się do niego jeśli nie musiałem. To było takie dziecinne.
*nie wysłano*

Me: Ale czułem że mi cię zabierze.
*nie wysłano*

Me: Jak ja w tym momencie dziękuję Bogu, że nie mam środków na koncie i żadna z tych wiadomości nie dojdzie.
*nie wysłano*

Me: Wybacz, to było chamskie. Po prostu...
*nie wysłano*

Me: Nie mogę spać. I żałuję, że cię tu nie ma.
*nie wysłano*

Me: Gdyby wszystko było tak jak dawniej już dawno bym po ciebie zadzwonił i byś leżała tu ze mną, mimo późnej godziny i szkoły jutro.
*bie wysłano*

Me: Gdzie jesteś Vic?
*nie wysłano*

Me: Jak mogłaś mnie pokochać?
*nie wysłano*

Me: Nie wiem co mam o tym myśleć. Dlaczego się nie odzywałaś?! Dlaczego nie wyjaśniłaś tego wszystkiego ze mną tylko wolałaś spowiadać się Mike'owi?
*nie wysłano*

Me: Przepraszam że złamałem tak silną osobę jaką jesteś. Chciałbym żebyś wróciła.
*nie wysłano*