Bölüm 19∞ Tanışma

3.1K 248 4
                                    

Yeni bölümü erken attım. Yarın okulum başlıyor ve bu sene son sınıfım. Üniversite sınavı yani... Belki pazar günleri girebilirim. O zamanları bölüm atmaya çalışacağım.

Lütfen yorum yapın.

----

Alish de hızla gittiğinde şaşkınlıkla Steven' a döndüm.

"Sanırım şu kahve olayını tekrar yapabiliriz" dedi Steven gülümseyerek. "Bundan daha iyi bir fırsat olamaz"

Aklıma gelen fikirle gülümsedim.

"Bence kahveyi boşver" dedim gülümseyerek. "Seni tanıştırmak istediğim bir var"

"Kesinlikle size hak veriyorum" dedi Steven ciddiyetle. "Ortada o kadar çok fırsatçı var ki. Nereden çıkacakları belli olmuyor pezevenklerin"

"Kesinlikle" diye onayladı Kevin heyecanla. "Babana bile güvenmeyeceksin bu devirde"

"İkisi iyi anlaşmışa benziyor ha?" dedi Lisa gülerek.

Steven beni evime getirdiğimde benimle beraber gelmesini söyledim. Şaşırsa da ben kapıyı çalarken o da hemen yanımdaydı. Kapıyı Kevin açmıştı. Ve o da oldukça şaşırmıştı. Kevin'e neden Ethan ile gelmediğimi anlatıp Steven ile tanıştırdım. İlk önce Steven'a bir garip baksa da Steven'ı Ethan'dan daha çok sevdiğini görebiliyordum. En azından ortada görünen bir yumruk yoktu. Yada tehdit.

İkisi de çok yakın birer arkadaşmış gibi sohbet ediyorlardı. Onları böyle görmek beni mutlu ediyordu.

"Bence yanlarına gitmeliyiz" dedim fikrimi söyleyerek.

"İyi fikir" dedi Lissa gülümseyerek. "Hem ben de tanışmış olurum"

Beraber içeri girdik. Ben Steven 'ın karşısında ki yere otururken Lisa da hemen yanıma oturdu.

"Seninle tanışmak büyük zevk" dedi Lisa Steven'a gülümseyerek.

"O zevk bana ait" dedi Steven. "Aslında Katie sizden bahsetmişti"

"Öyle mi?" dedi Lisa bana bakarak. Gülümsedim.

"Belki biraz"

"Anladığım kadarıyla size oldukça değer veriyor"

"Bana değer veriyor mu belli değil" dedi Kevin alayla. "Geçen kafama yastıkla vurmuştu. Kafama!"

"Ne?" dedim şaşkınlıkla. "Asıl sen bana vurdun"

"Dil de pabuç kadar" dedi Kevin ayıplayarak. "Şimdiki gençlerde..."

"Kevin!" dedi Lisa uyarırcasına. "Sakın yine başlama"

"Pekala" dedi Kevin gülümseyerek. "Başlamam"

"Biliyor musunuz?" dedim konuyu değiştirmeye çalışarak. "Steven sıra arkadaşım ve bana kütüphane cezam da yardım eden sabırlı kişi"

"Ceza mı?" dedi Kevin şaşkınlıkla. "Ceza mı aldın?"

"Sana sonra anlatırım Kevin" dedi Lisa Steven'a dönerken. "Sanırım ona yardım edenin sen olması içimi rahatlattı"

"Teşekkür ederim" dedi Steven içtenlikle. "Bu ceza sayesinde gözüm biraz kitap gördü"

Steven bir saat kadar daha oturduğunda kalkmak için izin istedi.

"Biraz daha kalsaydın" dedi Kevin. "Daha konuşacağımız bir çok ülke sorunları vardı"

"Geç oldu" dedi Steven kapıya doğru ilerlerken. "Gitsem daha iyi"

GİZEMLİ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin