23.Bölüm.

94.8K 3.4K 327
                                    

İçeri tekrar giren kadın masasına oturmuş ve gelin damada bakıyordu. Onun böyle bir düğünü olmamıştı. İç Çekerek bakıyordu. Oysa ne çok isterdi sevdiği biri ile evlenmeyi. Sevmeyi bırak ona doğru düzgün bir düğün bile yapmamışlardi. Ayrıca Berdel diyordu aileler. Fakat ortada Berdel yoktu. Ve daha yeni Sevda ve Agitin düğününden sonra dolaylı Berdel olmuştu. Bunu kesinlikle ama kesinlikle annesine soracaktı.

Etrafta ki insanlar mutlu bir şekilde düğünün akışına kapılmışti. Kimisi dans ediyordu kimisi onun gibi oturuyordu. Hejaya bakan ise bir çok erkek vardı. Sonuçta yalnız görünüyordu. Ve oldukça güzeldi. Heja ise sıkılmıştı. Zaten o 'Bende seviyorum' kelimelerini duyduktan sonra nerede ise ölecekti. Oysa Barlas sevmiyorum dedi. Güvenmişti. Ama şimdi diyordu içinden iyi ki kapılmadım hemen.


Neden ağızdan çıkan kelimeler bu kadar çok acıtıyordu. Yakıyordu. Parçalıyordu.

''Hayır!'' diye inledi.

''Sen o kadını sevemezsin.!''

Evet Barlas hala sevmiyordu. Havva onun gözünde ki hoşlanma bile basit birşeydi. Sadece Yüsranin umudunu kaybetmesi için söylenen kelimelerdi.

''Seviyorum!'' diye bağırdı. Ardından genç kıza yaklaştı ve ''Ben o kadını sevmek zorundaydım. Ve şimdide seviyorum!'' dedi.

''Barlas..'' tükenmiş bir şekilde söyledi.

''Son birşey istiyorum!'' dedi.

Ardından elini yanağına koydu ve okşamaya başladı.

''Son kez öp beni!''

Genç adam duyduğu sözler ile sinirden kas katı kesildi. Kendini geri Çekerek Yüsraya baktı. Bu kız delirmişti galiba.

''Yüsra git. Elimden bir kaza çıkmadan git!'' diyerek kendisi arkasını döndü ve gitti. Arkasında yere düşen Yüsrayı görmeden.


İçeri giren Barlas düğünün başlamış olduğunu gördü. Karısına doğru ilerleyen genç adam Hejayı izleyen erkeklere kaş çatarak o benim imajı vermek istiyordu. Zaten onu tek bıraktığı için oldukça suçlu hissediyordu.

Sonunda masanın önüne gelen adam ''Kalk'' dedi.

Korku ile sıçrayan küçük kadın kalkmış ve soğuk bakışlarını kocasına dikmişti.

Hejanın elini tutan genç adam damat ve geline doğru ilerlemiştti. Onları bir an önce tebrik etmeli ve bu lanet yerden hemen gitmeliydi.

Arkadaşının yanına gelen Barlas elini sıkmıştı.

''Tebrik ederim Ekrem!''

Arkadaşı ise Barlastan çok Hejaya odaklanmış bakıyordu. Bu kadın çok güzeldi. Hemde çok. O an dönüp bir de kendi karısına baktı. Sonra içinden '' Tövbe bismillah!'' diyerek kendine geldi. Onunda karısı güzeldi Allah için. Ama bu gördüğü kadın çok başkaydı. Kendine gelerek oda sıktı elini.

''Teşekkürler dostum!'' diye mırıldandı. Ardından Hejaya döndü.

''Siz..''

''Karım!'' dedi Barlas.

''Çok güzelmiş!''

Ekrem boyut atlamışti. Bir an önce kendine gelmeli ve aklını başına almalıydı.

''Merhaba!''

Gelinin sesi duyuldu.

''Merhaba!'' dine karşılık verdi Heja. Ardından sarıldı.

''İnşallah çok mutlu olursunuz!'' diye fısıldadı kulağına.

''İnşallah'' diye karşılık verdi gelin.

Ekrem ise Hejanın hareketlerini izliyordu. Kıskanmışti. Barlası kıskanmışti!

Yinede kendine engel olmaya çalışarak arkadaşına baktı.

''Sana da hayırlı olsun!'' dedi.

~~~~

Ne güzeldi bu sahil. Ya da bu şehir. Düşündü. Keşke burada yaşasaydı. Ama olmazdı. Elini tutan adama baktı. Kocası ama.... İşte yine bir ama kaldı sadece dudaklarında.

Bu akşam fazla duygu yaşamıştı ve bundan memnun değildi. Dudaklarını büzdü. Bundan kaç öncesine kadar bekar bir kızdı. Hayatı monoton bir şekilde ilerliyordu. Ama şimdi berbattı. Önce bebeğini kaybetti sonra kocasını.

''Eve gitmek istiyorum'' dedi.

Duyduğu sesle beraber Hejaya döndü. Ardından başını salladı. Arabaya doğru yürümeye başladılar. İkiside düşünceliydi.



Sessizce eve doğru ilerlerken Heja bir anda gelen ağlama isteği ile başını geriye yasladı. Ah bu kadına birşey oluyordu ya.

''Senden nefret ediyorum Barlas!'' diye bağırdı.

Ellerini dizine vururken.

''Ailenden nefret ediyorum!''

Bu defa saçlarını çekiştirdi.

''Adından nefret ediyorum!''

Ağlamaya başladı.

''Mardin'den nefret ediyorum!''

Hüngür hüngür ağlamaya başladı.

Yanında ağlayan kadına baktı. Biliyordu dolmuştu. Bu yüzden dokunmadı. Kendi haline bıraktı.

Hak veriyordu. Daha çocuk yaşında kadın olmuştu. Birde anne olacaktı daha. Kendine de kızıyordu. İşte bir töre kurbanı daha.

''Barlas dur!''

Aniden duran arabadan inen Heja kapıyı açıp hızla dışarı çıktı. Midesi bulanıyordu.

Barlas ise hemen onun peşinden çıkmış ve yanına gelmişti. Kusuyordu.



''Heja İyimisin?'' diye sordu. Baygın gözlerle kendisine bakan kadın bir anda Barlasın kollarına düştü.

Bu bölümü hiç beğenmediğim için sınır yok.

Ayrıca canım okuyucularım yeni yayınladığım hikayeme bir bakarmısınız lütfen? Adı Olesya. Bence bir bakın. Eğer beğenmezseniz kaldırırım.

Ayrıca whatsapp ve Facebook grubumuza davetlisiniz.

Facebook ~ Berdel / PurpleBallon hikayeleri.

İnstagram ~ PurpleBallon.

BERDEL. (Düzenleniyor!) (Zor Evlilik Serisi 1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin