The Gentlemen Series 4: Jack, The Disk Jockey (SELF-PUBLISHED)

TWENTY TWO

If Only

I boredly play the pen with my fingers on the table. Ang titig ko naman ay hindi maalis sa aking kaliwang kamay. Nakatutok ang aking mata sa bracelet na bigay ni Jack kagabi.

Kulay silver ito. Natutuwa ako sa mga charm na nakakabit at pag winasiwas ko ang aking kamay ay kumakalansing ito. Nakakaaliw din ang letter J na kung tama ang bilang ko ay mga sampung piraso ang nakasabit doon.

J for Jack and Julianne. How amazing is that? Ngayon ko lang napansing pareho palang J ang first letter ng aming pangalan.

Natatandaan ko pa ang anyo ni  Jack kagabi. Alam kong may bumabagabag sa kanya. Ramdam ko ang kanyang lungkot at pag-aalala.

Pero hindi ko alam kung para saan ang mga iyon? Bakit siya umaaktong ganun kung maayos naman kaming dalawa?

Was he telling the truth when he said he's just tired from work? Well, I guess that made sense a little. Sa dami ba naman ng pinagkakaabalahan ng lalakeng iyon.

Nalipat ang tingin ko sa calendar na nasa kabilang panig ng aking mesa. Kung ganun ay magdadalawang buwan na pala kami ni Jack.

Napangiti ako. Hindi ko namamalayan ang paglipas ng araw. Is the bracelet his gift for me? Monthsary? Pero wala siyang binanggit tungkol dito. Oh well, ano bang alam ng taong yun pagdating sa ganung bagay.

Does he even aware what monthsary stands for?

Masiglang tumayo ako at sinakop ang aking mga gamit na nagkalat sa mesa. May naisip akong gawin para sa kanya.

Mag aalas kwarto pa lang ng hapon. Tiyak akong nasa opisina pa niya ito. Ang balak na nabuo sa isip ko ay ipaghahanda ko siya ng dinner at sa garden kaming dalawa maghahapunan. With candlelight.

Nangisay ako sa kilig. I love my idea. Tinawag ko si Wella. Mabilis naman agad itong nagtungo sa aking opisina.

"I'm going home." bungad ko sa kanya.

She glanced at the wall clock. "Maaga pa ah. May lakad ba?" her voice teasing me.

Pinaikot ko lamang ang aking mata. "May alam ka bang bakeshop na malapit lang dito?"

"Oo naman. Anong klaseng bakeshop ba gusto mo, yung pangmayaman o pangmahirap?" she grinned.

Lumabi ako. "Siyempre yung pang sosyal."

She chuckled. "Sabi ko nga. Sa Maxim's Bakeshop. Dollar presyo dun." she winked.

"Tse! Pinagloloko mo ako."

Humalakhak lamang ang babae. "Ipapatawag kita ng taxi."

"Yes please. Thank you."

She shrugged her shoulders at lumabas na ng aking office. Tumunog ang cellphone ko at nang makitang si Brenda ang caller ay kinancel ko ang tawag. Itetext ko na lamang ito pag nasa taxi na ako. Wala akong time makipag chismis sa babaeng yun.

Nang makarating ako sa bakeshop ay sinabihan ko ang driver na hintayin na lamang ako sa labas. Hindi naman ako magtatagal sa loob.

Ang dami nilang display na cakes na iba't iba ang shapes. Nakyutan ako sa heart-shape na cake. It's Chocolate almond cake with buttercreme icing. Hitsura palang nito masarap na. I hope Jack likes chocolate because I'm a chocolate lover.

May kamahalan nga ang cake pero mukhang sulit naman ang presyo nito. Nang makabayad na ako ay lumabas na ako at pumasok ulit sa nakaabang na taxi.

"Manong, sa The Royalty Village poh."

Ngumiti lang ang driver sa akin at tumango. Binaling ko ang aking paningin sa labas ng bintana at pinagmamasdan ang mga kaganapan sa paligid. Hindi na siguro ako babalik ng Manila. Nagugustuhan ko na ang siyudad ng Davao dahil sa mas payapa dito at safe ang mga tao.