••epiloog••

387 20 21
                                    

Werewolf boy 2.

23:55.

Het is al 2, bijna 3 jaar geleden dat may stierf.
Ik ben ondertussen een wrak geworden.
De eerste paar maanden heb ik alleen door gebracht in mijn kamer.
Soms ga ik naar het bos om even te afkoelen.
Ik mis haar ontzettend en weet niet of ik dit overleef.

Niemand behalve stiles helpt me.
Ze begrijpen het toch niet.
Ik kan niet zonder haar.
En dan is juist het moeilijkste want.

Morgen is de dag dat ze dood ging.
Met tranen in mijn ogen kijk ik naar een foto van ons twee.
Soms moet ik glimlachen maar vaak genoeg huilen.

Vaak als ik het bos in ga zie ik een bruine wolf. Ze kijkt me dan aan en rent weg.
Ook stiles heeft van die rare momenten. Met volle maan is hij weg en vind je hem 2 dagen niet meer.
Ik mis gewoon haar lach.
Ik mis gewoon alles aan haar.
Nu dat ik dit schrijf moet ik weer huilen. Soms stopt het omdat dan de tranen op zijn.
Morgen ga ik weer naar het bos.
Alleen.

Wat moet ik nou met mijn leven?
Ik wil haar terug.
Ik zou er alles voor doen om haar rare lach te horen, of haar gegiechel, of haar sacastische opmerkingen.

Echt alles.

Werewolf Gιrl. Boeĸ 1 ✔   ⎰ Hale⎱  #HERSCHRIJVENWhere stories live. Discover now