Werewolf Gιrl. Boeĸ 1 ✔ ⎰ Hale⎱ #HERSCHRIJVEN

•2•

Derek.

Gromment keek Derek naar het meisje dat weg liep, vervolgens kreeg hij een klap tegen mijn achterhoofd. ' Waar ben jij mee bezig'!? Siste maleficent.
' kon ik het weten dat zij uw kleindochter was?! Ik liep gewoon door het bos en toen schoot ze me neer'! Boos keek ze Derek's kant op.  'je mag blij zijn dat ik bij jouw in het krijt stond anders had ik je dood laten gaan! En nou uit mijn huis voor ik maatregelen neem'! Ik deed mijn shirt aan en liep zonder haar aan te kijken weg.

Derek liep met grote passen naar zijn huis, ofja wat er van over is.
Hij deed de deur open en liep naar een oude kamer. Hij enigste wat er stond was een bed en een lamp. Hij ging op zijn bed liggen en viel al snel in slaap.

May.
' May? We moeten naar school! May'!! May schrok wakker en keek boos naar allison. ' school begint zo'! En ze liep weg. May stond op en liep naar haar badkamer, ze deed haar gewone route en klede zich aan. Een zwarte broek met een bordeaux rode trui met een V hals. Ze deed haar zwarte versleten nikes aan, nam haar tas mee en liep met grote passen naar beneden. Onder waren allison, oom Chris, tante victoria en haar moeder aan het eten. ' morgen'. Mompelt ze.
' morgen'. Riep iedereen in koor.
Ze pakte wat brood van de schaal en smeerde alles. ' may we moeten zo gaan, kom je'? Vraagt allison. May knikte en stond op, deed een boterham in haar mond en gaf haar moeder nog een kus.
Samen liepen ze naar de auto en reden naar beacon hills high school.

'May dit zijn mijn vrienden;
Scott, lydia, stiles en Jackson'!
May gaf iedereen een hand behalve stiles, ze keken elkaar en en gaven elkaar een grote knuffel.
Iedereen keek verbaast rond. ' Ik kon stiles nog van vroeger toch buddy'! Hij lacht. ' dat klopt'! De bel ging en ze liepen met z'n alle naar binnen. Wat May wel opviel is dat Jackson haar continu aan keek, alsof hij haar aan het goedkeuren was. Ook had ze het gevoel alsof iemand haar bespied, zoals gisteren.
Derek.
Ugh die man kon ze nu al niet uitstaan. ' hier Moet je zijn may ik heb je rooster'! Allison gaf haar een papiertje en liep weg. May liep naar het lokaal en 16 ogen keken haar aan.
' mevrouw argent? Ga u daar maar zitten'? Ze knikte en ging achteraan bij stiles zitten.
' hee' zei hij zachtjes. ' hee'. Fluistert ze terug.

Huis,
Verbrand,
Kinderen en volwassenen schreeuwen om hulp,
Niemand die ze kan helpen,
Drie overlevende,
Een oudere man, een meisje en een jongen,
Het huis, staat nog steeds in Brand,
Letterlijk zien ze menselijke lichamen verbranden,
Iedereen denk dat het die jongen was,
Maar niemand weet de realiteit..

' mevrouw argent! Bij de les blijven'!?

May schrok, dit was de zoveelste nachtmerrie dit jaar!
Ze pakte haar spullen en rende weg. Ze kon het niet aan, dit zou haar hele leven irriteren over de feit dat ze dit niet kon loslaten.
Ze rende naar de wc en keek de spiegel in. Haar ogen waren weer
Zo geel, zo fel.
Haar pupil was totaal verdwenen
Happend naar adem keek ze rond. Ze sloot haar ogen, omdat ze precies wist wat er ging gebeuren.
Een helse pijn drong haar lichaam binnen, vuur raakte haar overal aan. Een kreet van pijn liet ze over haar lippen glijden.
Ze zag daarna een huis, met vuur, overal. Paar mensen konden nog net ontsnappen. Vuur raakte may's lichaam. Opnieuw liet ze een kreet van pijn kreten hoorde ze overal, van kinderen tot ouders.
Totdat iemand may's arm stevig vasthield en haar dwong om te kijken. Tranen stromen over haar wangen. Uiteindelijk open ze toch haar ogen.
De pijn, het vuur was weg, de enge kreten waren uit haar hoofd, en haar ogen waren weer mooi bruin. Voor haar stond een jongen, hij had raven zwart haar en een stoppelbaardje. Zijn ogen boorden door haar lichaam.
Toen haar lens beter werd zag ze duidelijk wie haar vast hield.
Maar ondertussen gingen duizenden fijne tintelingen door haar arm en hadden haar andere lichaams delen een warm gevoel gegeven, iets waar ze nooit genoeg van kreeg.
Ze knipperde met haar ogen en keek eerst normaal maar dan weer vol afschuw naar die persoon.
Het was derek.
' wat doe je hier?! En laat me los'!
Ze trok haar arm weg van zijn grote handen. 'Ik was toevallig in de buurt'! Zegt hij grijzend. Ze veegde snel haar tranen weg en pakte haar tas. ' volg me niet, nooit meer'. En toen liep ze met grote passen weg.

Ze kwam aan (lopend) bij allisons huis. Ze klom op het dak -omdat ze geen sleutel had- en maakte haar raam open. Zachtjes deed ze hem dicht en ging op haar bed liggen.
Ze wou zo graag weten waarom ze steeds dat huis zag! Het had een betekenis nodig! Haar oma zij altijd: je dromen hebben een betekenis, zelf je ergste nachtmerries kunnen je het beste helpen.
Ze moest gaan kijken. Wat ze wel wist is dat het in een bos lag. Dus ze kon hier gaan kijken, het was toch niet donker en ze was een geboren vechtster.
Ze deed haar kleren uit en maakte plaats voor alles zwart. Ze bam haar boog mee en ze smeerde wat wolfsbane op haar wapens.
Ze maakte een strakke staart en maakte zich donker op. Ze klom weer uit het raam en sprong.
Best goed geland!
Ik rende op mijn snelste naar het bos.
Ik moest dit weten.

Met mijn boog in de aanslag rende ik vooruit. Ik zag schimmen van een huis. Ik rende nog sneller dan normaal en ik had gelijk: dit is precies het huis waar ik over droomde. Een koude rilling ging over me heen. Ik liep naar de rode deur waar bijna niks van over was.
Ik maakte het open en ging naar binnen.
De kreten van mensen kwamen mijn hoofd weer binnen. Ik liet de pijl vallen en ging naar boven. De kreten werden zachter en zachter.
Er was niks meer van over. Ik beet op mijn lip tot ik bloed proefde. Mijn hart ging als een gek te keer.
' wat doe je hier'?! Ik gaf een gil en draaide me om.
'Derek! Doe normaal! Ik schrik me dood!
W wacht!
Derek'?!
Hij liep naar mij toe. Zijn grote handen draaide om mijn keel en begon te knijpen.
' wat geeft jou de rede om hier te komen'?! ' ga jou geen ene hol aan'! Hij kneep nog harder. Zijn ogen begonnen een beetje te gloeien..
' Ik zei: wat geeft jou de rede om hier te komen'?
' en ik zei: gaat je geen ene hol aan'!
Hij tilde me op en sloeg tegen de kapotte spiegel. Een schrale kreet Ontsnapt uit mijn mond.
Tot ik weer die pijn voelde, maar niet van die al die mensen, van maar een persoon. Ik kreeg het ontzettend warm, kleine zweetdruppels Namen een vorm op mijn gezicht. Ik had ineens veel kracht om derek weg te duwen. Ik deed wat mijn instinct wou en duwde hem van me af.
Ik rende de trap af. Ik naam niet de rode deur maar rende de woonkamer in. Hijgend keek ik alle kanten op. Weer liet ik een pijnlijke kreet. Ik ging op de blauwe sofa zitten en hield me vast. Mijn ogen gingen weer gloeien en mijn hard klopte sneller dan normaal.
Hij kwam naast me zitten, ik moest iets vast houden anders ging ik out.
Ik greep derek's hand, en weer voelde ik die tintelingen.
Mijn ogen werden geel zonder pupil.
Pijn, Brand en angst voelde ik weer.
Ik drukte op derek's hand die waarschijnlijk blauw zou worden.

' hee meisje laat lo- gaat het wel'?!
Deze keer kon ik mezelf niet meer in de hand houden. Mijn lichaam nam het over en het laatste wat ik mee maakte is dat ik in derek's armen viel en bewusteloos raakte.