«Α!!! Καλά που μου το θύμησες.» είπε ο Σάιμον και πήγε στο ψυγείο βγάζοντας τέσσερα μεγάλα μπουκάλια γεμάτα νερό.

«Μα καλά ποιος τον έβαλε υπεύθυνο;» ψιθύρισε η Έμιλι στην Ντέμυ.

«Τώρα είμαστε έτοιμοι. Θα περάσουμε από το σούπερ μάρκετ για να πάρουμε ζαχαρωτά και μπαταρίες για τους φακούς.» είπε ο Σάιμον βάζοντας τα μπουκάλια με το νερό σε έναν άδειο σάκο. «Έμς εσύ θα αναλάβεις τα ζαχαρωτά. Εσύ Μάικ τις μπαταρίες.»

Προχωρώντας προς το αυτοκίνητο η Έμιλι σιγουρεύτηκε πως δεν θα την ακούσει κάποιο από τα αγόρια.

«Λες ο Μάικ να έχει καταλάβει;» ρώτησε η Έμιλι καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο.

«Δεν το νομίζω. Εξάλλου τον ξέρω τον Μάικλ. Αν είχε καταλάβει πως του είπες ψέματα θα σε ρωτούσε στα ίσια.» απάντησε η Ντέμυ.



Φθάνοντας στο σούπερ μάρκετ η Ντέμυ πάρκαρε πιο μακριά από τα αγόρια κοντά στην είσοδο. Η Έμιλι βγήκε από το αυτοκίνητο και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Ο Μάικλ βρέθηκε ξαφνικά να περπατάει δίπλα της.

«Είσαι καλύτερα;» την ρώτησε.

«Ναι. Νομίζω πως την χρειαζόμουν αυτή την εκδρομή.»

«Όλοι μας την χρειαζόμαστε.»

«Ναι. Δεν είναι και εύκολο να με νταντεύετε.» απάντησε μισογελώντας η Έμιλι.

«Έμς... δεν είσαι βάρος. Απλά...»

«Απλά δεν μπορώ να ελέγξω τις δυνάμεις μου. Άρα στην ουσία με νταντεύετε και δεν με πειράζει. Απορώ πως θα μου φερόντουσαν οι Σκοτεινοί αν πήγαινα μαζί τους.»

«Κανένας δεν ξέρει πως οι Σκοτεινοί εκπαιδεύουν τους καινούργιους. Αλλά δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Θα μάθεις να τις ελέγχεις.»

Πρώτα πέρασαν από τον διάδρομο με τα ηλεκτρικά και πήραν μπαταρίες και έπειτα πήγαν στον διάδρομο που ήταν τα ζαχαρωτά.

«Μήπως θυμήθηκες το όνειρο;» την ρώτησε καθώς εκείνη κοιτούσε μια προς μια τις σακούλες με τα ζαχαρωτά.

Γύρισε και τον κοίταξε γεμάτη ενοχές. «Όχι. Εξακολουθώ να μην θυμάμαι τίποτα.» του απάντησε.

«Αν θυμηθείς σε παρακαλώ... πες μου τι είδες. Εντάξει;»

«Εντάξει.»

Προχώρησαν στο ταμείο, πλήρωσαν και έφυγαν.



STORM (POWER) Βιβλίο 1Where stories live. Discover now