4

795 93 4
                                    

Η Έμιλι ακολουθούσε τον Μάικλ. Η Ντέμυ είχε περάσει χθες το βράδυ και είχε αφήσει ρούχα για εκείνη. Μέχρι να αλλάξει φορούσε το φόρεμα από το πάρτυ. Μόλις τελείωσαν το πρωινό τους άλλαξαν ρούχα και έφυγαν.

«Είναι και η Ντέμυ Χαρισματική;» ρώτησε η Έμιλι καθώς περπατούσαν στους δρόμους της πόλης.

«Ναι.» απάντησε ο Μάικλ κοιτώντας δεξιά και αριστερά για να σιγουρευτεί πως δεν τους παρακολουθούσε κάποιος.

«Τι κοιτάς;» τον ρώτησε όταν τον είδε να κοιτάζει αγχωμένος τριγύρω.

«Σιγουρεύομαι πως δεν μας παρακολουθούν οι Σκοτεινοί και ότι δεν σκοπεύουν να μας επιτεθούν.»

«Μάικ είναι πρωί. Ποιος επιτίθεται πρωινιάτικα; Και ειδικά όταν υπάρχουν και μάρτυρες;»

«Κάποιος που μπορεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να ξεκολλήσει τον στύλο και να σου τον χώσει στο στήθος.» απάντησε ξερά ο Μάικλ.

«Ωραία απάντηση Μάικ. Φαντάζομαι πως έχουν προσπαθήσει πολλοί να σου χώσουν έναν στύλο στο στήθος.»

«Όχι αλλά έχουν γεμίσει τα πνευμόνια μου με χώμα, με έχουν κρεμάσει ανάποδα από ένα δέντρο και προσπάθησαν να μου τηγανίσουν τον εγκέφαλο... Η αγαπητή σου ξαδερφούλα και οι ακόλουθοι της έχουν προσπαθήσει άπειρες φορές να με σκοτώσουν ή τουλάχιστον να με απειλήσουν.»

«Και γιατί δεν το έκαναν;»

«Θα ήταν μεγάλη χαζομάρα να σκοτώσει κανείς τον γιο του αρχηγού των Φωτεινών. Δεν είναι καιρός για πόλεμο. Θα την πληρώσει αθώος κόσμος και όλοι μας το ξέρουμε πολύ καλά. Φωτεινοί και Σκοτεινοί.»

Η Έμιλι δεν μίλησε άλλο. Ο Μάικλ είχε δίκιο. Δεν υπάρχει λόγος να ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα σε Φωτεινούς και Σκοτεινούς. Θα ήταν φρικτό.

«Φτάσαμε.» της είπε ο Μάικλ.

Η Έμιλι μόλις είδε το μέρος το θυμήθηκε αμέσως. Ήταν η αποθήκη της γιαγιάς της. Η γιαγιά της είχε μαγαζί με ρούχα αλλά μετά τον θάνατο τους παππού της το πούλησε. Ή έτσι νόμιζε. «Αυτή είναι η αποθήκη...»

«Της γιαγιάς σου; Ναι.»

«Την αγοράσατε εσείς;»

«Όχι... η γιαγιά σου το μεταβίβασε στον πατέρα μου ως αρχηγείο των Φωτεινών.»

«Λοιπόν... η γιαγιά μου ήταν Χαρισματική, εσύ είσαι Χαρισματικός το ίδιο και η κολλητή. Υπάρχει κάτι άλλο που δεν το ξέρω; Κάτι που μπορείς να μου το πεις τώρα; Αυτή την στιγμή που δέχομαι τα απανωτά σοκ των αποκαλύψεων.»

STORM (POWER) Βιβλίο 1Where stories live. Discover now