STORM (POWER) Βιβλίο 1

Πρόλογος

Μια φιγούρα έτρεχε μέσα στο δάσος. Η μαύρη κουκούλα κάλυπτε το πρόσωπο του Μάικλ καθώς έτρεχε να κρυφτεί από τους Σκοτεινούς. Είχαν καταλάβει ότι τους παρακολουθούσε και άρχισαν να τον κυνηγούν. Δέντρα ξεπετάγονταν μπροστά του, φωτιές και βροχή. Στοιχεία που μπορούσαν να τον εμποδίσουν να γυρίσει στο αρχηγείο των Φωτεινών.Ήταν κοντά στην έξοδο του δάσους. Εκατό μέτρα τον κρατούσαν από το να φτάσει στο αρχηγείο. Ένα κλαδί ξεπετάχτηκε και τον έπιασε από το πόδι. Πριν προλάβει να κόψει το κλαδί με πάγο, φωτιά άρχισε να καίει το μυαλό του. Μια φωτιά που τον έκαιγε αφάνταστα.

Ένα διαβολικό γέλιο ακούστηκε από μακριά. «Για κοίτα να δεις. Ώστε εσύ μας κατασκόπευες Μάικ;» είπε μια κοπέλα.

«Κέιτ!!! Έπρεπε να το περιμένω.» απάντησε ο Μάικλ.

Η Κέιτ βγήκε από τις σκιές φανερώνοντας το πρόσωπο της. Τα μακριά ως τον αγκώνα μαύρα μαλλιά της είχαν μελί νότες στις άκρες τους. Αν και δεκαπέντε χρονών ήταν μια πολύ ισχυρή Σκοτεινή. Φορούσε μια μακριά μαύρη καμπαρντίνα και μπλε ηλεκτρίκ γαλότσες. «Καταλαβαίνεις βέβαια πως πρέπει να σε σκοτώσω εφόσον μπλέκεσαι στα πόδια μας.» του είπε απολαμβάνοντας που τον είχε κρεμασμένο στον αέρα.

Του την έδινε στα νεύρα που τον είχε πιάσει μια μικρότερη του. Ποτέ του δεν είχε συμπαθήσει την Κέιτ. Ήταν ένα τσουλάκι που μπορούσε να χειριστεί τα περισσότερα αγόρια της τάξης του. Αλλά όχι και εκείνον. «Αλλά δεν θα το κάνεις.» της απάντησε.

«Όχι. Δεν θα το κάνω.» είπε βλοσυρά. «Τουλάχιστον όχι ακόμα. Στο λέω για το καλό σου Μάικλ. Μην μας ξανά παρακολουθήσεις γιατί την επόμενη φορά ίσως να μην σε βρω εγώ και πίστεψε με δεν θα βγεις ζωντανός.»

«Ίσως την επόμενη φορά να μην είμαι μόνος.» της απάντησε επιθετικά.

«Άσε με να τον κομματιάσω Κέιτ.» είπε μια άλλη γυναικεία φωνή μέσα από τις σκιές.

Ο Μάικλ ένιωσε το πόδι του να σφίγγετε πιο πολύ. Γέλασε. «Έλα Σκάιλερ. Βγες έξω, μην φοβάσαι. Εξάλλου είμαι σε μειονεκτική θέση. Δεν μπορώ να σε σκοτώσω.»

Η Σκάιλερ βγήκε αργά από τις σκιές με βλοσυρό βλέμμα. «Το ξέρεις πως δεν κάνω πλάκα ηλίθιε.» Κοίταξε την Κέιτ με ανυπομονησία. «Πες μου ότι θα τον σκοτώσω. Κάνε μου αυτό το δώρο. Για τα γενέθλια μου;»

«Τα γενέθλια σου είναι σε πέντε μήνες βλαμένη.» φώναξε αγανακτισμένος ο Μάικλ από το δέντρο. Τι ηλίθια δικαιολογία σκέφτηκε. Αν θέλουν να με σκοτώσουν ας το κάνουν.