Love, The Second Time Around

Chapter 38: Make It All Okay

Yvette...

Bumalik ang galit na nararamdaman ni Marky nang isipin ang posibleng sinabi ni Yvette sa kanilang anak. No, hindi pala posible, kundi mismong sinabi nito sa bata. Sigurado siya na dito nanggaling ang bawat salitang binitiwan ni Alannah kanina.

Dinukot ni Marky ang kanyang cellphone mula sa bulsa ng kanyang pantalon at hinanap ang numero ni Yvette. Pagka-tawag sa numero nito ay naglakad siya papuntang sala.

"Anak, teka. Sino 'yang tinatawagan mo?" Nag-aalalang tanong ng kanyang ina na sinundan siya.

"Si Yvette." Sagot niya kasabay ng pag-ring ng linya.

"Huwag muna," inagaw bigla ng kanyang ina ang cellphone na nakatapat na sa kanyang tenga. In-end pa nito agad-agad ang tawag.

"Ma?" Halos pagtaasan niya ng boses ang matanda.

"Huwag mo muna siya kausapin hangga't ganyan kainit ang ulo mo." Pangangaral nito.

"Sino ba namang tatay ang hindi iinit nang ganito ang ulo sa nangyari? Kung anu-anong hindi magagandang salita ang lumabas sa bibig ng anak ko na paniguradong sa nanay niya nanggaling!"

"Okay, naiintindihan ko ang punto mo, Marky, pero ano naman kayang maidudulot ng gagawin mong pagkumpronta ngayon kay Yvette nang ganyan ka? Naisip mo ba 'yon? Naisip mo ba na maaaring mag-away kayo at lalong madamay ang anak niyo sa alitan niyong dalawa? Kasi ngayon palang, dinadamay na siya ni Yvette. Paano pa kaya kung lalo pa kayong magkagulo? Hindi ba dapat mas iniiwas mo si Alannah sa gulo niyong dalawa?"

Biglang nanghina si Marky. Nakakaramdam siya bigla ng awa sa kanyang anak na nadadamay sa hindi nila pagkakasundo ng ina nito.

"Hangga't maaari, ayusin niyo 'yan sa maayos na paraan, Marky. Huwag 'yung paiiralin niyo ang init ng ulo niyo hanggang sa umabot kayo sa punto na pag-aagawan niyo ang anak niyo o papipiliin siya kung kanino niya gusto sumama. Kawawa naman ang bata, Marky, kapag mangyari 'yon."

Nanlalatang umupo sa sofa si Marky at napaisip. In-imagine niya ang mga sinabi ng kanyang ina at hindi niya yata kayang malagay sa ganong sitwasyon ang kanyang anak. Masyado 'yung magiging mahirap at masakit sa napakamurang edad nito.

Nilapitan siya ni Malou at tinapik-tapik sa balikat.

"Marky, si Alannah na muna ang kausapin mo. Puwede ba?"

Napabuntung hininga siya.

"Hindi sinasadya ni Alannah 'yung nangyari. Wala pa talaga siyang naiintindihan, pero grabe mo siyang nasigawan kanina. Aluin mo siya, ha? Nako, buti pa si Monic eh, alam ang gagawin."

Napangiti si Marky at nakaramdam ng pagkahiya. Siya ang magulang sa kanilang dalawa ni Monic pero mas kaya pa yata nitong gampanan ang papel na iyon. But her girlfriend already having that parental skill... he felt so lucky to be in love and to be in a relationship with her.

"Opo..." Tumayo na siya. "Makikipag-ayos na po ako sa prinsesa ko."

Napangiti ang kanyang ina. "Good." At tinulak siya nito, dahilan para matawa silang dalawa.

***

PAGKAAKYAT NI MONIC sa ikalawang palapag ay dumiretso siya sa kuwartong alam niya na tinutulugan ni Alannah kasama ang lola nito. Nakauwang ang pinto ng kuwartong iyon kaya hindi na siya kumatok at sumilip na lang sa loob. Doon nakita niya si Alannah na nakahiga patagilid sa kama at umiiyak habang may unan na yakap-yakap at takip-takip sa mukha.

Bumigat ang pakiramdam ni Monic. Hindi talaga niya gustong makakita ng batang umiiyak. Seeing one always broke her heart. Lalo na sa pagkakataon na iyon na alam niyang isa siya sa dahilan kaya umiiyak nang ganon si Alannah.