ភាគទី១០ អាហារពេលល្ងាចដ៏តានតឹង​

Start from the beginning
                                        

អេណាបេឡាឃើញដូចនេះ​នាងក៏និយាយថា៖​

" ល្អណាស់!លីលីនយល់សភាពការណ៏! ជាស្រីយល់កាលទេសៈណាស់!  មិនដូចមនុស្សខ្លះដំដីនិងសកម្មភាពប្រាស់ចាកមិនយល់អំពីខ្លួនឯង!" 

អេណាបេឡានិយាយទៅកាន់លីលីនពិតមែនតែអត្ថន័យហាក់សំដៅទៅកាន់សិនវិនឡាង​ទៅវិញ។ឃើញដូចនេះលីលីនមិនបង្អង់យូរក៏ចាកចេញពីទីនោះតែម្តង​

អេណាបេឡាសម្លឹងទៅកាន់សិនវិនឡាង​ដោយទឹកមុខមាំ​រួចនាងនិយាយថា៖​

" ដាញ៉ែល!  ខ្ញុំធ្លាប់ប្រាប់លោកជាច្រើនដងថាមុនធ្វើអ្វីអោយច្បាស់ក្នុងចិត្តរបស់ខ្លួនជាមុនសិន! "   

សិនវិនឡាងមិនមានប្រតិកម្មអ្វីក្រៅពីឈរក្បែរចុងតុ​រួចហើយបិតភ្នែកបន្តិចនិងមានសម្លេងដកដង្ហើមវែងៗម្តងកាល

អេណាបេឡាបន្តនិយាយថា៖​

" យ៉ាងម៉េចទៅហើយ? ពេលនេះមិនអាចធ្វើការបកស្រាយមកកាន់ខ្ញុំជាមួយចម្លើយសមស្របពិតមែនទេ? "  

សិនវិនឡាងនៅតែមិនឆ្លើយរួចក៏និយាយមុខមាំទៅកាន់អេណាបេឡា​

" អេនជែលមានប្រតិកម្មចំពោះកាវធូបែបនេះគឺអ្នកស្រីជាយករឿងគ្រោះថ្នាក់នាឆ្នាំនោះប្រាប់ទៅគេ?" 

អេណាបេឡាបានសម្លឹងទៅកាន់សិនវិនឡាងមួយភ្លេតរួចនាងនិយាយថា៖​

" ខ្ញុំប្រាប់ទៅនាងអ្នកណាជាអ្នកធ្វើអោយឳពុកម្តាយរបស់នាងស្លាប់តើមានអ្វីខុសឬលោកគិតថាកាវធូមិនមែនជាជនបង្កហេតុទើបប្រតិកម្មបែបនេះ? អូឬលោកដាញ៉ែលមានចិត្តស្រលាញ់ទៅលើឃាករសម្លាប់ប្អូនស្រីរបស់ខ្លួនហើយ! ហឹស! កាន់តែមានន័យពិតមែន! "  

សិនវិនឡាងបានឆ្លើយទៅកាន់អេណាបេឡា​ថា៖​

"ចំពោះរឿងនេះខ្ញុំមិនភ្លេចទេ! ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏មិនមែនជាមនុស្សត្រចៀកស្រាលជឿអ្វីងាយងាយនោះដែរ"

អេណាបេឡាប្រែទឹកមុខបន្តិច​

" និយាយបែបនេះលោកមានន័យយ៉ាងម៉េច? "  

សិនវិនឡាងក៏និយាយថា៖​

" នៅថ្ងៃដែលកើតមនុស្សចុងក្រោយដែលជួបពួកគេទាំំងពីរគឺពិតជាកាវធូពិតមែន!  "  

មនុស្សជំនួស -  Replace (វើសិនចចកទន្សាយ)Where stories live. Discover now