Love, The Second Time Around

Chapter 37: Yell

Talaga nga naman. Ang aga-aga, bumabanat agad.

Hinawakan niya ito sa isang pisngi habang patuloy silang nagtititigan. And there it was again. 'Yung pagkalunod sa pagmamahal na pakiramdam.

"You, always make me fall--deeper and much deeper each and every time. Sa ngayon, sobrang lalim na ng pagkakahulog ko. So sa tingin mo ba, may kawala pa ako nito sa'yo?"

Sa mga sinabi ni Monic, si Marky naman ang napangiti nang malapad. Niyakap pa nito ang isang braso sa kanyang mga balikat bago sumagot.

"Wala na... Wala, wala, wala..."

"Baliw." Natatawa niya itong nahampas sa dibdib, at hinalikan naman siya nito sa noo bilang ganti.

Napapikit si Monic sa pagdiin ng mga labi ng binata sa kanyang noo. It felt so great that Monic wouldn't mind staying with him like that for a whole day. Kaya lang...

"Uy, tara bangon na tayo." Yaya na niya rito sabay silip sa digiclock sa may bedside drawer. Passed 9am na. "Si Alannah, ipapasyal pa natin 'di ba?"

Marky groaned, not in annoyance but in slothfulness. Parang gusto nga nitong sabihin na "Mamaya na 'yon." But it was Alannah they were talking about, his very pretty and charming little daughter na napakahirap tiisin at balewalain.

Umupo na si Monic, with the blanket covering her chest, at inikot ang paningin para hanapin ang mga damit niya--which fortunately ay nasa sahig sa side niya kasama ang mga damit ni Marky.

"Pahiram muna nitong kumot ah." Tumayo siya hatak-hatak 'yung kumot at binalot iyon sa kanyang katawan.

"Sabi na eh!" Marky exclaimed then, now fully naked on the bed na ikinangangang masilayan ni Monic. "Gusto mo talaga 'tong makita!" At tinuro pa nito ang kamay sa ibaba.

"H-hala! Hindi nga sabi!" Natawa si Monic pero naroon ang pagkahiya dahil sa view na kanyang nakikita. Kaya agad-agad siyang humatak ng isang unan na kanyang binato sa bahaging iyon ng katawan ng kanyang nobyo. "Ay nakooo." At dali-daling niyang kinuha ang kanyang mga damit bago lumabas ng kuwarto.

Loko talaga 'yon! Isip ni Monic habang kumukuha ng mga gamit panghilamos mula sa bag niyang naiwan sa sala. At saka lang siya pumuntang CR na nasa pagitan lang ng kuwarto ni Marky at ng isa pang kuwarto na sa tingin niya ay kay Alastor.

Sa gitna naman ng kanyang paghihilamos ay napatigil siya. May napansin kasi siya sa sarili niyang repleksyon sa salamin. On her bosom, there were three hickeys!

Halos flat na nga, nagawa pang panggigilan?!

Ayun na naman siya, natatawa habang nakakaramdam ng pagkahiya sa mga nangyari. Pero... ang saya. Sobra. It was the first time Monic felt that happy and complete.

Nginitian niya ang sarili sa salamin.

Sana, hindi na magbago 'to...

Matapos maghilamos, paghahanda naman ng almusal ang inasikaso ni Monic. Kahit hindi siya sigurado kung maaari ba niyang galawin ang mga grocery na naroon dahil baka kay Alastor ang mga iyon ay hindi siya nagpapigil. Heck, gutom na siya para isipin pa iyon. Plus, sobra siyang nag-e-enjoy sa kanyang ginagawa. Pakiramdam niya lang kasi ay mag-asawa't nagsasama na sila ni Marky, at obligasyon na niya ang pagsilbihan ito sa ganong paraan.

Napangiti nang malapad si Monic sa kanyang mga naisip habang abala sa pagpiprito ng ham.

"Kaya pala nawawala ang T-shirt ko."

Halos magulat si Monic sa bigla-biglang pagsasalita ni Marky. Nilingunan niya ito at nakitang nakasandal ang balikat nito sa frame ng pintuan pa-kainan. Naka-crossarms ito habang walang suot na pang-itaas. Paano ba naman, siya ang may suot ngayon ng T-shirt nito.