I was shocked when Mommy looked at me, my heart started pounding. What if they knew? What if they're just pretending not to know to see my reaction? "Kailan nga pasukan niyo, Reign?" Pang-iiba ni kuya, kaya nakahinga ako ng maluwag. My brother was different, so I breathed a sigh of relief.

But I was shocked when mommy held my necklace, the necklace that Uno had given me. "This necklace look so cute, tsaka mukhang pure gold ah" Sinuri ni mommy ang kwentas. Nakita kong napangiti si Kuya. wtf!

"Sa 22 kuya" Pang-iiba ko. I'm really nervous. "Saan mo 'to pinagawa, Reign?" Mom asked and seemed interested in knowing. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, hindi ko pwedeng sabihin na bigay ito ni Uno kasi paniguradong pagdududahan nila ako.I don't know what to say, I can't say that Uno gave it to me because I'm sure they'll doubt me.

"A-aah, ano my, bigay sa akin ng friend ko when I was in Europe" I lied and looked at kuya Ash who now seemed nervous for me. "Mukhang special ka sa kaibigan mo ah, is that girl or boy?" Mom asked, making my chest pound even harder. Mommy tama na ang kakatanong kung gusto mo pang maka-attend sa kasal ni Uno, please.

"Boy po, pero his just a friend my, kasi may girlfriend 'yun" sabi ko, hindi 'yun sinungaling kasi totoo namang kaibigan lang ang turing sa akin ni Uno simula pa noon, at may girlfriend na siya, magiging asawa na nga niya sa Linggo eh. Tumango lang si mommy and finally, tumahimik na rin si mommy.

We were already two hours into our trip, so dad decided to stop by Jollibee first to get some takeout food. "Dad, spaghetti, fre—" I couldn't finish what I was going to say when daddy motioned for me to shut my mouth. Napanguso ako tsaka natahimik sa gilid, walang may gustong magsalita. Tulog si mommy ganon rin si Manong Ambo at Manang Fe. Kaya kaming tatlo ang naiwang gising sa Van.

Umiral naman ang kamalditahan ko at ayaw ko naman ng may makakausap. "Check your phone" Utos ni Kuya, hindi ko siya pinansin at nakatingin lang sa labas. Kinalabit ako ni Kuya Ash at sinenyasan ako na tingnan nga ang selpon ko, kaya wala akong nagawa kundi i-check 'yun.

A message a from kuya, siraulo ba 'to? halos magkalapit na nga lang kami tapos imessage niya pa ako.

I opened his message. Nagsend siya ng screenshot ng convo nila ni Uno, pero yung message lang ni Uno ang nakita ko.

"Pasensya na pre, nasaktan ko kapatid mo. Hindi ko naman alam na mangyayari yun. Hindi ko naman masisisi si Reign kung masama ang loob niya sa akin. Pasensya talaga, pre." message ni uno.

I looked at Kuya who was now silently looking at me, as was Kuya Ash. I took a deep breath and smiled even though I was already in tears so it wouldn't be obvious that I was a little hurt.. "Green light na, Uusad na po" I laughed and turned off the cellphone.

I accept it, and I will just accept that it's not really Uno. I decided last night that no matter how much it hurts me, I need to accept it, I need to accept that he's getting married. As long as maging masaya siya maging masaya na rin ako.

Napangiti sa akin si Kuya Jacob, tinapik tapik naman ni kuya Ash ang balikat ko tsaka "Okay lang 'yan" mahina niyang sabi. Tumango lang ako tsaka ngumiti.

Ilang minuto ay nakarating na si dad at may dalang tatlong malalaking paper bag ng Jollibee. "Ash" Bigay ni dad kay kuya ash ang isang paper bag. "Sa inyong tatlo 'yan ni Manang Fe at Ambo" Sabi ni dad tsaka binigay naman ni dad ang isa pang paper bag kay Kuya Jacob na ngayon ay busy kaka type sa selpon niya.

"Reign, I know this is your favorite" Dad looked at me and then handed me the last paper bag, which wasn't very big. I smiled as I reached for the paper bag, even though it's been a few years, they still know my favorites very well,Even though my dad and I always fought, he still never forgot what those made me happy. I'm so grateful to have them in my life.

Default Title - Write Your OwnTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon