Habang nasa byahe, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Paano kung ipagtabuyan niya na ako?.
"O bakit nakasimangot ka?" sinulyapan ako ni Madi. Thalia wasn't with us because she still had a hangover. "Madi, paano kung wala na siya sa bahay ng lola niya?" Sabi ko tsaka isinandal ang ulo sa bintana.
"Gago ka pa eh! Akala ko ba kakalimutan mo na si Uno?" Aniya tsaka umiling iling. "Tanga! sino ba kasi nag-aya na pupunta kina Uno?" Inis ko siyang tiningnan. She laughed, but I remained silent.
Malapit na kami makarating kaya mas lalo akong kinabahan. "Sa'n ba?" Tanong ni Madi, hindi niya kasi kabisado ang lugar.
"Do'n banda sa may malaking gate, papasok." Turo ko sa daan. He went straight and turned into Manggahan. I will never get tired of returning to this place. Pinagmasdan ko ang malalaking puno sa tabi nang daan, hindi ko na namalayan na nasa tapat na pala kami ng bahay ng lola ni Uno.
"Ano na, Reign!" Madi said as if she was in a hurry. Napansin kong lumabas ang lola ni Uno at hinihintay na may lalabas sa kotse. "Hoy, Bruha?! Ano titingnan mo lang?" Niyugyug ni Madi ang braso ko kaya napahinga ako ng malalim at dahan-dahang binuksan ang pinto.
I saw how Uno's grandmother smiled when she saw me. "Ija, ikaw pala." Lumapit siya sa akin at niyakap saglit, kaya nagmano na rin ako. Bahagya siyang napasilip sa loob ng kotse tsaka binalik ang yingin sa akin. "Kaibigan ko po" I say respectfully.
"Mabuti naman at napadalaw ka, hali kayo, nasa loob si Uno." Pag-aaya ni lola kaya bumaba na sa kotse si Madi tsaka sumunod sa akin.
Nothing has changed, still beautiful and clean. Pagkarating namin sa sala ay naaninag ko kaagad ang isang babaeng may mahabang buhok na abot hanggang bewang, nakasuot ng kulay pulang bestida, maganda, katamtaman ang puti at kasing tangkad ko. Halos magkapareho kami.
"Tatawagin ko muna si Uno sa kusina, Ija" Paalam ni lola kaya naupo muna kami ni Madi sa magandang Antique na upuan. "Hoy teh! bakit 'di mo sinabi sa akin na maganda pala dito? kita mo oh, parang nasa panahon pa ako ng lolo ko." Mahinang aniya tsaka nilibot ang paningin sa bahay.
I ignored her, instead focusing my attention on the woman carving the pumpkin. Is she the one Uno is referring to as the one he will marry?.
Hindi nagtagal ay nakita kong napalingon siya sa akin kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin. Lumabas si Uno sa kusina. Ibig sabihin magkasama silang nagluluto? They're so sweet then.
I felt sad and happy at the same time. Nagtama ang aming mga mata pero kaagad rin siyang umiwas. Why can't you look at me anymore, Uno? Not like before.
Napaubo si Madi ng napansing nakatitig ako kay Uno. "Titingnan mo lang, 'di mo kakausapin?" Mahinang sabi ni Madi.
I glanced at the woman left in the kitchen and looked back at Uno. "R-reign" Nauutal niyang sabi. My heart is beating fast, I'm hurt by his looks. "U-uno, pwede ba tayo mag usap?" Tears well up in my eyes, but I stop them from falling.
Hindi siya nagsalita, binalingan niya muna ng tingin ang babaeng masa kusina bago naglakad palabas, naiwan si Madi sa loob.
"Bakit ka nandito?" Uno asked, nakatalikod siya sa akin at nakatanaw sa malayo. "I-ikakasal ka na pala" I want to hug him but I can't because it's not possible anymore. "Alam mo na pala" He said, His voice was tinged with anger and irritation.
Huminga ako ng malalim "Ang g-ganda niya" Tears streamed down my left cheek. He looked at me with sadness on his face. Lumapit siya sa akin at hinawakan ang braso ko at pinantayan ako. "How many times do I have to tell you, Reign? Ever since I met you, you've been the most beautiful in my eyes." Aniya na mas lalong nagpahikbi sa akin.
"But why—" I didn't finish what I was going to say. "Because you don't deserve me, hindi ako ang lalaking para sa iyo, Reign. Mayaman ka, maganda, matalino at higit sa lahat marunong makuntento sa kung anong meron ka." Bunitawan niya ang braso ko tsska napahilamos sa mukha.
"I've been planning to court you for a long time, but I thought I wasn't right for you. I quit my job because I didn't want to ruin your peace of mind. Matagal na ako sa trabaho at kilala ko na ang pagkatao mo, Reign." Dagdag niya tsaka tumalikod siya sa akin.
"Before I married to Kaye, gusto kong malaman mo na mas una kitang minahal." He looked back at me and wiped away the uncontrollable tears that had rushed down my cheek. Bakit ang sakit? Hindi ba dapat maging masaya ako papa kara Uno kasi ikakasal na siya?
"Pero reign, no matter what happens, kakampi mo pa rin ako. Pwede mo naman akong puntahan sa probinsya kong pinagalitan ka ng daddy mo, o kahit na mamasyal ka lang." Ngumiti siya sa akin, ngumiti rin ako sakanya pero sa kaloob-looban ko, subrang sakit.
Hahayaan ko na lang siyang ikasal sa iba, maging masaya siya samantalang ako dito umaasa pa rin sakanya? "D-do you love her ba?" I asked him, he didn't immediately say anything, he just looked away and took a deep breath.
"Matutunan ko rin siyang mahalin, Reign." Aniya. I want to scream because of what I heard.
"W-what about me?" halos mag makaawa na ang boses ko.
He didn't say anything, he hugged me tightly as if it was the last time. Kumawala siya sa pagkakayakap tsaka tiningnan ako sa mga mata, may nagbabadyang mga luha sa kanyang mga mata pero pinipigilan niya itong kumawala. He took a deep breath and left me alone outside.
Napaupo ako sa kinatatayuan ko. "You were never mine, but you caused me so much pain, congratulations to you, Uno. Until we meet again." Pinunasan ko ang mga luha ko habang humihikbi. "Reign! What happened? tumayo ka nga dyan, umuwi na muna tayo" Madi said worriedly, helping me stand up and getting into her car.
Tulala lang ako sa byahe at ayaw kong magsalita. Hindi na rin ako tinanong ni Madi tungkol sa nangyari kanina. Subrang sakit pa rin, hindi niya ako kayang piliin. Kaya ko naman siyang ipaglaban at ipagmalaki pero bakit? bakit hindi niya ako kayang piliin?. Wala na ngang magulang na nagmamahal sa akin, nawalan pa ako ng kaisa-isang kakampi at kaibigan.
Madi didn't take me home, she took me to her condo. She said she didn't want me to be alone. "Matulog ka na muna, may hangover kapa tapos ganyan pa nangyari. Magluluto na lang muna ako ng lunch natin." Iniwan niya ako sa kama niya.
I just kept quiet, trying to sleep but the events that happened earlier at Uno's grandmother's house were still running through my mind. Tangina! greatest crush, nahing greatest pain.
