[ដួងចិត្តអេលលីស] COMPLETE ✔️

ភាគ១៨:ទះយើងហ្ហេស!

"ចុះគិតថាខូចចិត្តអញ្ចឹងទៅគេអាចនឹងស្រលាញ់ឯងវិញឬ"

"លោកគិតថាគ្រប់ការឈឺចាប់របស់ខ្ញុំសុតតែជាការសម្តែងអង្វរកអោយបងប្រុសលោកមករកខ្ញុំឬ? "

"មកពីធ្វើចរឹកបែបនេះមិនអោយយើងគិតបានយ៉ាងម៉េច ធ្វើខ្លួនខ្សត់ខ្សោយបែបនេះតើវាសមតម្លៃហើយឬ"ថេយ៉ុងមិនមាត់ងាកមុខចេញតែក្រោយមកក៏ងាកមកវិញទាំងចងចិញ្ចើមឆ្ងល់ពេលឃើញនាយដើររុករើក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួន

"លោកចង់ធ្វើស្អី? "

"ប្រមូលរបស់របរដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបងធំចេញពីបន្ទប់ឯង"ថេយ៉ុងបើកភ្នែកធំៗចិត្តមួយចង់ចូលទៅឃាត់ចិត្តមួយទៀតក៏មិនចង់ព្រោះគេក៏ហត់នឿយដូចគ្នាក្នុងការតាមស្នេហាដែលគ្មានសូម្បីតែពន្លកដុះមួយនេះ...ច្រើនឆ្នាំតែក៏គ្មានន័យ

"ជុងហ្គុក! "សម្លេងហៅអោយអ្នកដែលកំពុងប្រមូលរបស់ផងរកមើលសំបុត្រនោះផងងាកទៅមើលគិតថាថេយ៉ុងប្រហែលជាចង់ហាមមិនអោយប៉ះហើយ

"លោកពិតជាគិតថាខ្ញុំគួរអោយសង្វេគណាស់? "

"ត្រូវហើយ! ពេលនេះឯងក៏មានគ្រួសារគាត់ក៏មានគូរដណ្តឹង បែបនេះហើយនៅគិតថានៅមានឱកាសទៀត?"

"...."គេងើបមុខសម្លឹងទៅមើល យល់ថាសភាពគេនិងជុងហ្គុកក៏មិនខុសគ្នាប៉ុន្មាន....ស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់ទាំងដែលដឹងហើយម្នាក់នោះផ្តល់អោយបានត្រឹមតែភាពឈឺចាប់

"វាជាជម្រើសរបស់ឯង យើងគ្រាន់តែនិយាយអោយយោបល់ព្រោះពួកយើងក៏គ្រាន់តែជាមនុស្សដែលគ្មានអ្វីជ្រាលជ្រៅដូចគូរស្នេហ៏ដទៃស្រាប់ហើយ"

"យកប្រអប់លើតុនោះទៅផង"គេចង្អុលទៅប្រអប់ក្បាច់ពណ៏ទឹកប្រាក់លើតុនោះ មានសភាពដែលហាក់ទទួលបានការមើលថែរក្សាយ៉ាងល្អពេលបើកមើលទើបដឹងថាវាជាប្រអប់ដែលរក្សាទុកសំបុត្រដែលហារីសបានសរសេរតបមកកាន់គេជាច្រើនតាំងតែពីមុនរហូតដល់ឥលូវ កំពុងរកផងឥលូវចង្អុលអោយប្រាប់អញ្ចឹងទៀតល្អតែម្តងមិនបាច់ហត់រកច្រើន

"យកវាចេញទៅផង!"

"ច្បាស់ហើយថាមិនឡូឡាស្រែកជេរស្តីយើងពេលក្រោយ"