[ដួងចិត្តអេលលីស] COMPLETE ✔️

ភាគ៨:ឈប់សិន!

"ព្រោះមិនទាន់ចាំបានថាជានរណា ខ្ញុំកំពុងស៊ើបមើលសិន"លឺគេនិយាយលោកម្ចាស់ក៏ដកដង្ហើមធំហាក់មិនពេញចិត្តដែលជុងហ្គុកចង់ចាត់ការរឿងនេះដោយខ្លួនឯង ស្លូតៗម៉ឹសៗដូចគេទៅធ្វើស្អីនរណាគេចេញ

"មុខឯងមិនស្រួលលើកទោសអោយអាពួកអស់នោះផង ក៏ថាបាន សំណាងហើយដែលចេះរស់មានជីវិតមកបាននោះ! "

"មនុស្សដែលគិតចង់នឹងសម្លាប់ខ្ញុំទៅហើយ ប៉ានៅគិតថាខ្ញុំលើកទោសអោយពួកវាងាយៗឬ?"

"....."

"អ្នកទាំងពីរមិនចាំបាច់បារម្ភទេ នរណាធ្វើស្អីខ្លះដាក់ខ្ញុំ ខ្ញុំច្បាស់ជាអោយវាសងវិញ"នាយមិនមាត់អាក់បន្តិចពេលឃើញថាហារីសក៏មានវត្តមាននៅទីនេះដូចគ្នា

"ជុងហ្គុក!មកលេងម៉ាក់និងប៉ាឬ? "គេញញឹមចូលមកជាមួយថាសដែលមានតែនិងនំនែកមកដាក់លើតុជូនឪពុកម្តាយ

"គាត់ជាអ្នកហៅខ្ញុំមក!"

"ម៉ាក់គិតថាគួរតែនាំកូនទៅមន្ទីរពេទ្យពិនិត្យម្តងទៀតឬអត់ កូនពិតជាប្លែកខុសពីមុនឆ្ងាយណាស់"

"ខ្ញុំគ្រាន់តែមិនទាន់ចងចាំអ្វី ណាមួយបើត្រលប់ទៅអោយដូចពីមុនវាប្រហែលជាពិបាក"

"តែបែបនេះក៏ល្អ មិនចាំបាច់ស្លូតបូតអោយពួកអាចង្រៃណាមកយកប្រៀបបាន អញ្ចឹងទៅគ្រាន់នឹងសមជាអនាគតលោកម្ចាស់បន្តពីយើងបន្តិច"ជុងហ្គុកមិនមាត់ចងចិញ្ចើមឆ្ងល់ក្រែងគេជាកូនប្អូនមិនអញ្ចឹង តំណែងនេះគួរតែបានទៅកូនច្បងមិនអញ្ចឹង?

"ម៉េចបានជាប្រគល់មកអោយខ្ញុំ? "

"ដែលហៅមកមិនមែនសួរនាំស្ថានភាពជំងឺឯងតែមួយមុខ តែយើងគិតថាវាដល់ពេលហើយដែលឯងចូលមកធ្វើជួយយើងនិងហារីសគ្រប់គ្រងជំនួញគ្រួសារ" ជុងហ្គុកដឹងលឺពីឃេវីននិយាយប្រាប់មុនមកដល់ដែរ ថាគ្រួសារនេះមានមុខជំនួញច្រើនក្នុងដៃ មានរោងចក្រផលិតគ្រឿងពេជ្រ ផ្សារទំនើបផារ៉ាដាយ៏ដែលជាទីកំសាន្តល្បីរបស់ប្រជាជនក្នុងប្រទេស ថែមទាំងម្ចាស់ព្រលានជើងហោះហើរផងតែបច្ចុប្បន្ននេះហារីសគឺជាអ្នកគ្រប់គ្រងការងារទាំងនោះ ហើយកាលដែលគេមានមុខជំនួញផ្សេងដាច់ដោយឡែកព្រោះជុងហ្គុក អេស្តុន ចង់មានសមិទ្ធផលខ្លួនឯងដែលមិនចាំបាច់ពឹងលើមុខជំនួញគ្រួសារហើយនាយពិតជាធ្វើបានជោគជ័យមែន ណាមួយវាក៏សមហេតុផលដែលហារីសជាអ្នកគ្រប់គ្រងជំនួញគ្រួសារព្រោះនាយជាកូនបង ថែមទាំងជាអ្នកគ្រប់គ្រងបន្ទាប់ ប៉ុន្តែម៉េចក៏ពេលនេះប្រែក្លាយជាគេ?