I Love The Way You Hate Me (ziam)

-1-

"Zayn kom me eens helpen met deze dozen" zuchtent loop ik naar buiten en pak een van de laatste verhuisdozen aan. "Jezus wat zit hier in?" "Wat boeken " "pff straks breek ik mijn rug nog" zo snel mogelijk loop ik naar binnen en zet de doos in de woonkamer. Ja we zijn verhuist vier straten verder geen idee waarom maar dat wilde mijn vader, hij heeft vaker van die wilde plannen. We hebben al een keer een bed and breakfast gehad maar hij kan nog net zijn eigen bed opmaken dus binnen een maand waren we failliet. Mijn vader stapt binnen en veegt zijn kalen bezweten hoofd met zijn arm af. "Wat een pokke hitten" "tja jij wilde geen mannen vragen om ons te helpen " "hebben we toch niet nodig kijk naar ons harstikke sterk" hij heft zijn armen en showt zijn spierballen. Ik doe lachent het zelfde "mmm jij moet nog maar eens wat trainen mijn vriend" zegt hij terwijl hij me om duwt. "He! Niet eerlijk" Hij rent weg, zayn zet de achtervolging in. Ze rennen wat rondjes om de bank. Tot ze een geklop horen een vrouw staat in de deur opening met gebak in haar handen. Snel stoppen we waar we mee bezig waren, mijn vader loopt op de vrouw af en geeft haar een hand. "jacob" "veerle, ik dacht laat ik jullie eens verwelkomen met wat gebak, het is appel ik weet niet of jullie dat lusten?" "Oeh klinkt goed, toch zayn?". Lachent stap ik naar voren en geef haar ook hand, mijn vader krapt zich achter zijn oor, "alleen hebben we nog geen borden of bestek uitgepakt..." "ooh anders eten we het bij mij thuis op ik woon hier toch naast" "klinkt als een plan". Mijn vader en de buurvrouw kunnen het nu al goed met elkaar opschieten, stilletjes loop ik ze achterna. Ze glimlacht lief naar me als ze de deur van haar huis voor me open houdt, ik mag haar nu al. We gaan bij haar op de bank zitten en ieder krijgt een stuk appeltaart. "Zo zayn waar ga je naar school?" "Ooh nog gewoon de zelfde school als eerst" "oooh dat is fijn, waar woonde jullie eerst dan?" "Hier paar straten terug", "ooh oke nou mijn man komt straks thuis dus die zal nog kennis komen maken, en mijn zoon komt zo thuis misschien kunnen jullie dan wat optrekken samen" "ja lijkt me leuk". "Misschien kennen jullie elkaar al, Op welke school zit je?" "De sint pietersburg" "ooh die van mij ook hij hee-" op dat moment gaat de voor deur open. "Aah daar zal je hem hebben, lief kom eens kennis maken met je nieuwe buren". Een jongen gooit zijn rugtas in de hoek en stapt de woonkamer binnen, met grote ogen kijken we elkaar aan, hij loopt snel op mijn vader af en geeft hem een hand. "Liam" "jacob, zo stevige handdruk hoor jonge je doet vast aan sport?" "Haha dankje wel ja ik doe aan american football" "zo ben je een beetje goed?". "Ik doe mijn best" "aah altijd een goed antwoord", ik weet niet hoe mijn vader het doet maar hij krijgt het voor elkaar om liam te laten lachen, ag ik had het kunnen weten, iedereen mag mijn vader, hij praat met iedereen. Hij komt op mij af en zijn blik verstrakt, zenuwachtig slik ik en beweeg nerveus op mijn plek. "Liam" "z-zayn", hij laat mijn hand los en loopt vervolgens weer verder. "Kom je er niet even bij zitten liam?" "Nee mam ik heb uhh huiswerk te doen" "dat kan straks ook kom er even bij", "ag laat hem maar lekker ik praat wel met u" zegt jacob. Liam kijkt hem dankbaar aan, "oh als je dan toch gaat laat zayn dan je kamer zien" "mam!" "Geen tegenspraak ga maar mee zayn hij bijt niet". Zayn staat op en loopt naar liam toe, ze zou eens moeten weten.

____________________________________
Heey peeps
Het boek is dan eindelijk begonnen! Eerst was dit boek met andere namen, maar ik wilde het toch een fanfictie maken. Het word een 1d fanfictie. Met liam en zayn de andere komen er ook in, ze zijn niet bekend als 1d in mijn boek zoals je waarschijnlijk wel gemerkt hebt. Hoop dat jullie het leuk gaan vinden. Xx