The Dark Side Of An Angel (Dutch 1D FF) ON HOLD

017

Eindelijk was ik thuis. Het was een stuk kouder dan gister en het begon zelfs te regenen. Ik zette mijn fiets neer in de voortuin en ging snel naar binnen. Daar deed ik mijn natte blouse uit en mijn haar snel in een knot voor ik verder liep.

"Hoi." zei Bram. Hij zat in de woonkamer achter zijn laptop.

Ik had gehoopt dat ik eindelijk even alleen kon zijn. "Hoi." antwoordde ik en liep de keuken in, ik had verschrikkelijke honger. Eerst pakte ik wat te drinken en vervolgens maakte ik wat broodjes voor mezelf klaar.

 "Waar was je?" vroeg Bram opeens.

"Bij een vriend van me." antwoordde ik terug. Ik had geen zin om te zeggen dat die vriend een jongen was, waarschijnlijk zou hij er weer een groot probleem over maken.

"Waarom had je dat niet gezegd? Mam was boos."

Shit, helemaal vergeten. "Ja, sorry." zei ik snel. "Ik was het helemaal vergeten, het ging gewoon erg snel."

"Was je met een jongen?"

Ik was even stil. Zou ik het toegeven? "Hoezo?" vroeg ik.

Bram liep opeens de keuken binnen. Hij leunde tegen de muur aan met zijn armen over elkaar, zijn blik zei me dat hij er niets van geloofde. "Was het die Harry?"

Ik nam een hap van mijn broodje. "Ja." mompelde ik.

"Dat had je toch gewoon even kunnen zeggen?"

"Ik zei toch al dat ik het vergeten was."

Hij rolde zijn ogen. "Hoor jij niet te leren voor je eerste tentamens?"

"Maak je maar geen zorgen."

"Volgens mij onderschat je het. Als je dit verkloot dan worden je tweede tentamens alleen maar moeilijker. Als ik jou was zou ik echt hard gaan leren."

"Je hoeft je er echt niet zo erg mee te bemoeien. Hoe gaat het trouwens met jou tentamens?"

"Dat is een eitje."

"Je hebt nog nooit tentamens gemaakt van een universiteit, die zullen vast een stuk moeilijker zijn."

"Misschien, maar het is mijn passie. Dus het moet me makkelijk lukken."

Ik pakte mijn eten in mijn handen. "Het is natuurbiologie, je hebt het alleen gekozen omdat er veel werk voor te vinden is. Niet omdat je zo veel geeft over het milieu of zo." Ik liep de keuken uit.

"Alsnog moet je gaan leren, Jo." zei hij nog net voor ik de trap op liep.

Ik verdween weer in mijn kamer en genoot van het alleen zijn. Toen ik weer gevuld was en alleen nog maar op bed lag staarde ik naar mijn bureau. Misschien had Bram wel gelijk en onderschatte ik mijn tentamens, ik moest echt eens gaan leren. Maar aan de andere kant, ik haalde altijd al super hoge cijfers voor al mijn vakken en ik ken alles bijna uit mijn hoofd. De tentamens zijn eigenlijk alleen maar een herhaling van de afgelopen twee jaar.

Ik zuchtte, ik had geen zin om te gaan leren. Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak en drukte op Whatsapp.

Jolien: Ben je aan het werken?

Het duurde niet lang voor ik een antwoord terug kreeg.

Zayn: Ja.

Jolien: Kan ik even langskomen?

Zayn: Tuurlijk.

Ik haalde de dekens van me af en stond op van mijn bed. Eerst trok ik mijn nog half natte kleren uit en deed nieuwe aan. Ik ging voor een strakke lichtblauwe broek met daarboven een ruim zittend donker groen shirt. Ik deed simpele gympen aan en voegde nog wat make-up toe aan mijn gezicht. Ik vond mijn haar goed genoeg zo in deze warrige knot.