011

32 1 0
                                    


Ik zat ondertussen onderuit gezakt in de stoel. Mijn benen lagen over de tafel heen en  mijn duimen drukte continu op het scherm van mijn mobiel. Ik droeg een grote glimlach op mijn gezicht en om de zoveel tijd moest ik lachen.

Zayn's ogen verlieten nooit het scherm van zijn laptop en een irritant typ geluid galmde door de beneden verdieping van mijn huis. Soms hoorde ik hem zuchtten, alleen voor de rest zeiden we beide geen woord meer.

"Ben je al begonnen met leren voor je tentamens?"

Ik keek op van mijn mobiel. "Hm?" vroeg ik voor een herhaling van de vraag die niet tot me doordrong.

"Je hebt toch over een week je eerste tentamens?" vroeg hij weer.

"Over twee weken. Ik heb nu eerst een week vakantie, nog een week les en dan heb ik ze." antwoordde ik.

Zayn's gezicht gaf weinig emotie vrij. "Ben je al begonnen met leren?"

"Nee, ik ga maandag beginnen, dan heb ik toch nergens om naar toe te gaan dus word ik ook niet afgeleid." Ik voelde mijn mobiel in mijn hand trillen, zeggend dat Harry weer had gereageerd. Ik  keek vluchtig op het scherm en een glimlach verscheen direct op mijn gezicht.

"Zorg je er voor dat ook hij je niet afleid?" zijn stem klonk beheerst. Hij moest iets beheersen, maar wat? Jaloezie? Woede? Nieuwsgierigheid?

"Maak je maar geen zorgen." antwoordde ik en keek hem weer aan. "Vanaf maandag ochtend duik ik in mijn leerboeken en kom er niet meer uit." Een scheve glimlach verscheen op mijn gezicht en het leek erop dat hij het zelfde deed. "De eisen voor die universiteiten zijn hoog, maar het zal alsnog niet een probleem moeten zijn."

"Ik hoop voor je dat je examens beter gaan dan dat die van mij gingen." Hij keek weer naar zijn laptop.

"Je doet nu toch iets waar je van houdt? En je hoefde er geen opleiding voor te volgen."

"Nee, klopt. Alleen ik zou meer hebben verdient als ik wel naar het conservatorium zou zijn gegaan."

"Je bent ten minste geslaagd. Dat je niet bent toegelaten omdat je cijfers niet hoog genoeg waren kan je niets aan doen."

Zayn bleef even stil. "Ik hoop dat jij niet het zelfde probleem gaat krijgen." Hij keek me weer aan en zijn gezicht was minder strak dan eerst.

"Maak je maar geen zorgen, Zayn."

Mijn mobiel trilde voor de zoveelste keer en ik verbrak mijn oogcontact met Zayn om te kijken.

"Waar hebben jullie het over?"

"Oh, gewoon." Zonder überhaupt op te kijken wist ik dat hij me argwanend aankeek. "Over drugs en zo." gaf ik uiteindelijk toe.

"Hoezo dat? Doet hij aan drugs?"

"Beetje."


Harry: Zomer

Jolien: Jep

Harry: De winter is niet normaal koud

Harry: Ik kan dan niet meer goed functioneren

Jolien: En je hebt ijzel

Jolien: Dat is fucking irritant

Harry: In de zomer heb je buiten festivals

Jolien: Kortom de zomer is veel beter

Harry: Jep

Ik moest gapen. Ik was veel te voeg op gestaan vanmorgen. Het was ook raar, ik had eindelijk vakantie en ik ging opstaan om acht uur. Het was ondertussen tien uur en ik zat achter mijn bureau. Al de hele ochtend verlieten mijn handen nooit mijn mobiel. Het apparaat was warm, nee, gloeiend heet door het vele gebruik deze afgelopen uren, of zelfs dagen.

The Dark Side Of An Angel (Dutch 1D FF) ON HOLDحيث تعيش القصص. اكتشف الآن