Pijnlijke liefde

43

We zijn ondertussen 4 maanden verder, dat wilt zeggen dat ik 7 maanden getrouwd ben met Jaouad maar ook 6 maanden en 3 weken zwanger ben. Ik heb al een behoorlijk buikje moet ik eerlijk zeggen, ik huil nog steeds elke avond maar dat wordt ook minder.

De laatste paar weken kwam ik me bed niet eens uit, ook ging ik vaak langs een psycholoog. Ik heb slaappillen en depressiepillen gekregen. Nourredine heb ik nog steeds niet gezien, ik durf hem niet onder ogen te komen zonder haar. Ik heb mijn hoofddoek sinds die dag met Karima niet afgedaan. Ze vraagt er ook niet naar, ik heb me haar dus 4 maanden niet gewassen. Vies he?

Maar ik durf het gewoon niet onder ogen te zien hoe lelijk ik ben geworden, ik heb echt een minderwaardigheidscomplex gekregen. Zo zie je maar weer hoe 'liefde' iemand kan veranderen in een zielig depressief persoon, ik ben trouwens zwanger van een jongen.

Een diepe zucht glijdt door mijn lippen heen, ik sla de witte dekens van me af en sleep mezelf naar de badkamer. Ik doe douche open en ga lekker eronder staan. Soms douche ik wel uren, gewoon omdat je dan heerlijk tot rust komt.

Ik zeep me buik in en een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Iets wat die kleine wonder daar alleen kan doen, hij schopt tijdens het douchen altijd hard tegen me buik aan. Soms zie je de vorm van die kleine voetjes ook. Ik ben nu al verliefd op hem, als dit de prijs was die ik zou moeten betalen om hem te krijgen had ik zonder twijfel weer ja gezegd op zo een aanbod. Het is gewoon een zeldzaam gevoel dit.

Ik stap uit de douche en droog mezelf af, ik zet mijn hoofddoek wat strakker en doe mijn lange zomerjurk aan. Ik loop naar de woonkamer, Karima is niet thuis dus. Karima is echt een schat van een mens, ze is gewoon mijn moeder echt. Ik hou ontzettend veel van die vrouw, ze is goud waard. Ze is ook helemaal blij dat ik een baby krijg, net alsof het haar biologische kleinkind wordt.

Mijn kind gaat haar zeker weten wel oma moeten noemen, ze heeft me met open armen ontvangen ondanks die bullshit die in de krant stond. Nog steeds sta ik bekend als prostituee, maar met deze hoofddoek en die grote buik ben ik zeker niet herkenbaar.

Ik hoor de deur kraken, het is zeker Karima. Ik loop snel naar de keuken en zet water op vuur. Karima is echt een na3na3 verslaafde, zelf ben ik er ook verslaafd aan. We zuipen zonder te overdrijven samen 6 liter per dag naar binnen. Is het geen Redbull dan is het na3na3.

'Lieve lieve lieve lieve mooie mooie yemma inouu! Wat heeft u dit keer meegenomen voor me? Trouwens ik heb al thee!' Roep ik blij, Karima is mijn best friend! Ik kan mijn liefde voor haar niet eens omschrijven.

Opeens voel ik een warme adem in mijn nek, een heerlijke mannengeur dringt mijn neus binnen. Mijn hart begint sneller te kloppen en ik krijg kippenvel over mijn gehele lichaam. Iets wat 1 iemand alleen kon doen, dat is Nourredine. Ik weet het zeker, ik stond nog steeds even recht zonder ook maar 1 haartje te bewegen.

Ik durf me niet om te draaien, bang dat ik teleurgesteld raak en het gewoon een verbeelding is, bang dat hij het echt is en ziet hoe lelijk ik ben, bang dat hij me haat net als de rest... Ik schaam me, ik schaam me voor die foto. Wie wilt er nou met Saloua de 'prostituee' praten?

'Saloua?' Zijn stem geeft me kippenvel en maakt me helemaal warm vanbinnen.

Ik keer me voorzichtig om en kijk recht in zijn helder blauwe ogen in die helemaal vochtig zijn.

'N...Nourredine?' Tranen rollen over mijn wangen.Hij omhelst me stevig en wrijft over mijn rug. Het gaat wel wat ongemakkelijk door mijn buikje maar dit is wat ik had gemist. Nourredine, hem heb ik het meest gemist.

'Stil maar hbiba, alles komt goed. Ik ben bij je.' Fluistert hij in mijn oor.

'Ik kan niet geloven dat ik weer bij je ben Nourredine, ik had je zo erg gemist. Het was zo erg daar...' Mijn gedachtes vliegen weer naar die donkere kamer, ik krijg nog vaak nachtmerries erover. Het is niet normaal eng daar.

'Zeg me alsjeblieft dat je nooit meer weg gaat, dat je voor altijd bij me...'

'Sssst.' Zegt Nourredine, hij zet zijn handen op wangen en kijkt me diep in me ogen aan.

'Ik laat je nooit meer gaan, ik blijf bij je tot de dood.'

'Ik hou zoveel van je.' Fluister ik zacht, een pijnlijke steek gaat door mijn buik heen. Ik grijp naar het aanrecht en hou mijn buik vast.

'H...Help me.' Kreun ik. (niet raar gaan denken.)

Nourredine tilt me op en loopt naar mijn slaapkamer toe, hij legt me op het bed. En kijkt me bezorgd aan.

'Heb je iets nodig?' Vraagt hij paniekerig.

'Water!' Ik hou mijn buik vast en druk mijn tanden hard tegen elkaar aan.

'Wat doe je me aan?!' Schreeuw ik naar mijn buik, Nourredine loopt de kamer in met een glas water en zet het tegen me mond aan. Ik drink het in 1 teug leeg en kijk hem dankbaar aan.
'Sinds wanneer draag je hoofddoek?' Zegt hij verbaasd.

'Al een tijdje.' Zeg ik zacht, de pijn begint al te verminderen.

'Staat je echt prachtig tbarkallah.' Ik kijk weg terwijl er een traan over mijn wang rolt.

'Hey, wat is er?' Vraagt Nourredine bezorgd, ik sla zijn hand weg en sta op van het bed.

'Niet liegen dat ik 'prachtig' ben alleen maar om m een goed gevoel te geven! Ik weet dat ik dik ben! Ik weet dat je me lelijk vindt! Je doet dit alles uit medelijden, Nourredine ik ben geen zielig geval! Ik heb God, je hoeft niet me me om te gaan uit medelijden en te zitten liegen.' Zeg ik huilend.

'NU GA JE STOPPEN MET DIE BULLSHIT!' Schreeuwt hij boos, ik kijk hem geschrokken aan en deins naar achter.

'Jij bent de mooiste vrouw die ik ooit gezien heb, stop met die onzin. Je maakt jezelf alleen maar kapot op zo een manier, die zwangere buik van je is ook meer dan mooi. In mijn ogen ben je prachtig Saloua, en eerlijk gezegd vind ik je nog mooier met die hoofddoek. Het maakt me boos als bloedmooie vrouwen zoals jij zichzelf lelijk noemen, ik snap je dat je zelfbeeld is beschadigd maar je bent bloedmooi Saloua, weet dat. Er zijn veel meisjes die een moord zouden plegen voor een uiterlijk als dat van jou.' Hij loopt naar me toe en drukt een kus op mijn voorhoofd.

'Je wordt van mij als je dat nou wilt of niet. Ik hou te veel van je om je weer te laten gaan, jij wordt de moeder van mijn kinderen begrijp je dat? Ik zal jullie beschermen met mijn leven.' Ik kijk hem vol ongeloof aan terwijl er tranen over mijn wangen rollen. Ik ben Allah swt meer dan dankbaar voor Nourredine, hij is meer dan mooi.

'Wil je mij echt nog steeds na dit alles? En je werk? Je reputatie? Jaouad dan?'Zeg ik terwijl ik mijn tranen afdroog.

'Liefde overwint alles.'