Pijnlijke liefde

26

'Saloua, wordt wakker.' De geur van het ontbijt dringt mijn neus binnen. Ik maakt ogen open en zie dat Jaouad naar me kijkt.

Ik sta onmiddellijk op uit het bed. Ik hoef zijn zielige ontbijt niet, wie weet heeft hij zijn handen niet gewassen nadat hij aan die vuile hondenhoer zat.
'Hoe laat was je thuis gister avond?'

'1 uur in de ochtend.'

'Waarom ging je opeens weg Saloua?!' Vraagt hij boos.

'Aangezien je het te druk had met iets, dacht ik dat je het toch niet zou opmerken.'

Ik loop de badkamer in en neem een lange douche. Misschien moet ik een huis kopen zodat ik mezelf af en toe kan terug trekken?

Ik stap uit de badkamer en trek een zwarte broek aan met een zwarte blouse met daar overheen mijn fel gekleurde bomberjack.

Ik loop naar de keuken en maak de koelkastdeur open, ken je dat gevoel ? vreselijke honger hebben maar niets door je keel kunnen krijgen?

Hopelijk niet, het is echt klote. Ik sla de koelkastdeur meteen weer dicht en pak mijn autosleutels van tafel.

'Waar ga je hbiba?'

'Ik ga naar mijn ouders.' Hij knikt en gaat op de bank zitten.

Ik loop het huis en stap in mijn auto. Ik zet 'thinkin' bout you.' Op en rij met een snelle vaart weg.

Mijn tranen gaan maar niet op, wat Jaouad gedaan heeft is echt onvergefelijk! Ik wil scheiden, ik wil niet meer met hem in 1 huis wonen.

Ik stap uit en loop regelrecht de poort binnen.
'Bounjour a madame, ca va?' Roept Willie terwijl hij de deur voor me open doet.

Ik loop door naar het kantoor van mijn vader en klop op de deur.

'Souhail, morgen krijg je weer geld.' Roept mijn vader geïrriteerd.

'Ik ben het, Saloua.'

'Kom binnen prinses.' Ik loop de overdreven grote kantoor ruimte in met 100 medailles aan de muur binnen.

Mijn zwemdiploma tot mijn havo diploma staan hier opgehangen.

'Salaam aleikum wewa inou.' Hij steekt een dikke sigaret op en ploft neer achter zijn glazenbureau.

'Hoe is jouw leven nu?'

'Wewa... Ik wil scheiden.' Zeg ik zacht en barst in tranen uit.

Hij schrikt en staat op. Hij dooft het vuur van zijn sigaret en gaat voor het raam staan met zijn handen in zijn zak.

'Hoe bedoel je scheiden? Je haren wat Saloua?' Zegt hij verward.
Hij keert zich om en zet 2 vingers in de lucht en de andere in zijn zak.

'Jij wilt scheiden van Jaouad?' Ik knik zachtjes terwijl hij mij boos aankijkt.

'Waarom? Kom je wat tekort? Ze zijn arm he? 40,000 euro... Zielig.'

'Nee, maar ik ben gewoon niet gelukkig daar...'

'Dat had je je eerder moeten bedenken, een scheiding gaat nooit meer voorkomen onder mijn naam. Hanane is al gescheiden meer dan genoeg.'

'Maa...'

'GEEN GEMAAR SALOUA NU ERUIT.' Ik sta huilend op en loop snel het kantoor uit.

Gelukkig is niemand thuis, ik stap in mijn auto en race weg.
'Misschien moet ik ook vreemdgaan.' Ik schud de gedachtes van me af, zo ben ik helemaal niet.

Ik maak de voordeur open en loop de woonkamer binnen. Ik moet nog schoonmaken en koken.

'Mijn vrouwtje is er.' Jaouad schenkt me een glimlach en wenkt me dat ik naar hem toe moet komen.

Ik rol met mijn ogen en begin het gehele huis te vegen en af te stoffen. Ik dweil het hele huis en kleed me om in een huisjurk.

Ik loop de keuken in en marineer de kip, ik zet het in de koelkast en snij de groentes alvast. Straks kan ik gelijk beginnen met koken.

'Saloua, kom laten we gaan douchen.' Ik negeer hem en zet het vaat op zijn plek.

Ik voel 2 handen op me heupen, Jaouad komt achter me staan en houdt me stevig vast.Hij zet me op het aanrecht en geeft me kusjes in me nek. Ik blijf stijf recht zitten en toon geen enkele emotie.Hij zoent me op mijn mond maar ik hou mijn lippen stijf op elkaar. Ik duw hem ruw van me af en zak van het aanrecht af.

Ik spoel mijn mond 3 keer in de wasbak, hij kijkt me raar aan.
'Wollah ik snap jou echt niet, ik had ons leventje samen echt anders verwacht maar aangezien ik mijn eigen vrouwtje moet bedelen om haar aan te raken kan ik dit ook geen 'huwelijk' noemen.'

Ik zucht en droog mijn handen af. Ik ben niet van plan om nog een woord vuil te maken aan deze klootzak.

'Saloua, ik sta allang droog kom op!' Zegt hij hopeloos.

Ik lach zachtjes, hij is echt een slechte leugenaar. Zelfs ik lieg beter, waar praten we over?

'We gaan morgen naar Frankrijk met mijn ouders, jouw ouders komen ook mee trouwens.' Ik knik en ga aan tafel zitten.

'Waarom huil je Saloua?' Fluistert hij terwijl hij naast me komt zitten en mijn tranen afdroogt. 'Ik ben er voor je.'

'Jaouad stop.' Zeg ik terwijl mijn hand naar hem toe wijs, trouwens ik heb prachtige lange nagels en henna. Mohim dat is nu niet belangrijk.    

'Vraag me niet waarom ik huil, als jij de reden bent. En dat weet je klootzak!'

'Je hebt ons gezien he?' Hij zucht en zet zijn handen op zijn gezicht.