Pijnlijke liefde

14

Mijn vader knipt met zijn vingers waardoor Willie gelijk in de deur opening staat.

'Begeleid mijn dochter en Jaouad naar het dakterras.' Zegt hij.

We staan beide op en lopen achter Willie aan. Op het dakterras aangekomen ga ik zitten naast het zwembad.

Jaouad komt naast me zitten en geeft me een kus in mijn nek.

'Niet doen.' Ik duw hem van me af en schuif op.

'Wat is er hbiba?.' Zegt hij terwijl hij over mijn armen streelt.

Ik sta op en loop heen en weer.

'Hoe bedoel je wat is er 'hbiba'? Waarom heb je me een week laten zitten?! Je liet helemaal niks van je horen en nu ben ik opeens je 'hbiba' en sta je met een bos bloemen voor me deur?! Opdonderen Jaouad wollah, ik wil niet eens met je trouwen. We konden dit toch overleggen?! Wat doe je me aan?' Ik ga zitten op de ligstoel en leg mijn gezicht in mijn handen om mijn tranen te bedekken.

Hij komt naast me zitten en trekt me tegen zich aan.

'Saloua, ik kon niet anders. Ik werd van alle kanten onderdruk gezet, mijn telefoon werd dan ook 24/7 gecheckt. Inmiddels heb ik een nieuwe, en ik hou van je dat is de reden dat ik met je wil trouwen.'

'JE LIEGT JAOUAD JE BENT OOK UITGEHUWELIJKT!' De tranen blijven maar stromen over mijn wangen.

'Saloua kijk me aan, het komt goed. We houden van elkaar dan is er toch niks aan de hand?' Ik kijk weg en droog me tranen af.

'Ik zou niet naar mijn ouders hoeven te luisteren ik heb niks te verliezen maar ik wil dit. Ik wil jou, ik wil dat jij de moeder van mijn kinderen wordt.'

Een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik sluit mijn ogen leun tegen zijn schouders aan misschien komt alles goed... Misschien is dit el mektab, misschien worden we gelukkig samen. Misschien zal de dood ons scheiden, misschien.

'You and me together, through the days and nights. I don't worry cause everythings gonna be all right.'

'Ik wil echt graag dat je me zusje ontmoet.' Zegt hij.

Ik zucht leg mijn hand op zijn borstkast, hoe kan het dat hij zo perfect gespierd zijn?

'Haneefa?' Zeg ik op een boze toon.

'Ja sorry ze heeft echt spijt toen ze erachter kwam dat jij het was aan de telefoon.'

'Hmm, kom we gaan terug.' We staan op en lopen weer richting de woonkamer. Jaouad geeft me snel nog een kus op mijn voorhoofd en gaat zitten.

~ 3 uren latèr.

Als ze eindelijk weg zijn loop ik naar mijn kamer. Ik doe alles uit en fris me op. Ik droog me af en trek een PSG trainingspak aan en duik mijn bed in.

Mijn deur die al open stond wordt zachtjes open geduwd. Ik doe mijn hoofd omhoog, maar zie niemand.

Snel spring uit mijn bed maar dan zie ik Jaouhar kruipend naar me toe komen met een big smile op zijn gezicht waardoor zijn schattige tandjes te zien komen.

Ik til hem op en duik met hem in bed. Hij pakt mijn hoesje en zet het in zijn mond.

'Is vies he.' Ik pak het uit zijn handen maar dan begint hij als een gek te krijsen.

Ik til hem op en loop naar Souhails kamer.

Ik maak de deur open, en bekijk de kamer. Nog steeds niet thuis. Terwijl Jaouhar mijn rits in zijn mond stopt app ik Souhail.

WhatsApp

Saloua: Waar ben jij?!
Saloua: naar huis komen e rat nu nu
Saloua: klaar wij gaan vechten
Saloua: je wist toch dat ze vandaag mijn hand zouden vragen e zemmel
Saloua: fuck you ok ik hou van jeeeeee dat weet je toch fucking lelijke rat💑💑💑
Saloua: nee even serieus Souhail laat iets van je horen, ik maak me zorgen om je
Saloua: ben je froes a sahbe
Saloua: Ewa saffi kom vechten kom kom
Saloua: kom dan

Ik loop naar beneden, niemand is thuis?

'SABRINAAA! YEMMAA! SOUMAYA?!' Schreeuw ik.

Jaouhar huilt nog steeds, hij is echt een pracht van een baby. Hij heeft groene ogen en bruin krullend haar. Zijn bolle wangen maken alles helemaal af.

'Heb je honger schatje?' Ik loop naar de keuken en zet hem even neer. Hij steunt op me been waardoor hij net kan staan.

'Even wachten.' Ik schud de papfles en til hem op. Ik ga op de bank zitten en geef hem zijn papfles.

Wat zal er toch zijn met die andere? Hoezo gaan ze weg en laten ze Jaouhar gewoon rond kruipen?

Ik haal de papfles uit zijn hand en speel met hem. Wat heel dom is want hij geeft over op mij en op zijn kleren. Gatver.

' skoet lah nher tas... Grapje grapje schat.' Ik til hem op en loop naar boven waar ik zijn kleren uit doe.

Ik doe zijn kleren in was en trek mijn trainingspak zelf ook uit.

Ik fris hem op en trek een kleine witte moncler polo voor hem aan met een zwarte Tommy Hilfiger broekje.

Ik smeer zijn gezichtje in en geef hem zijn speentje.

'Wat moet ik nu aandoen he?!' Ik doe gewoon ook een witte Moncler polo aan met een grijze skinny jeans. Ik doe mijn Addidas superstars aan en mijn leren jackie.

Voor Jaouhar doe ik precies hetzelfde, ik schiet wat foto's en plaats ze gelijk op insta.

Ik ga op Facebook en zie dat de moeder van Hanane, mijn moeders zus dus een feed heeft geplaatst die mijn slechte voorgevoel helemaal bevestigd met de tekst: ~

' Assalamu alaikum wa rahmatullahi wa baraktahu lieve broeders en zusters!!
Zoals jullie weten ben ik al een tijdje uit mijn coma ontwaakt en gaat het uitstekend met mij. Alhamdulilah.
Met mijn zuster Rafika el (...) niet! Mijn zus mag niet sterven, zij is in verwachting van een wondertje en moeder van 2 diamanten daarbij willen wij deze schat van een vrouw nog lang niet kwijt. Het is nog niet duidelijk wat er met haar aan de hand is maar het is ZEER ernstig. Dit schrijf ik met tranen in mijn ogen, o mijn lieve lieve zus! Ik verzoek jullie om dua's voor haar te doen zodat ze zo snel mogelijk geneest. Bi idni allah. Moge allah swt mijn zuster genezen, en jullie rijkelijk belonen. Allahuma ameen.
Wa Salaam.'